Oblaci dla misjologii: o. Nicolas Kowalsky OMI (1911-1966)

W latach pięćdziesiątych XX wieku dwaj kolejni oblaci dołączyli do grona rzymskich misjologów. Pierwszym z nich był Nicolas Kowalsky, urodzony w 1911 r. Po uzyskaniu stopnia doktora w 1950 r., został zamianowany asystentem w Papieskiej Bibliotece Misyjnej i wykładowcą historii misji na Urbanianie (1952-1958). W 1958 r. otrzymał nominację na stanowisko archiwisty Kongregacji Rozkrzewiania Wiary „de Propaganda Fide”. Funkcję tę pełnił przez 8 lat aż do swej śmierci w 1966 r. Współpracował przy publikacji dwóch tomów Bibliotheca Missionum poświęconym Chinom (t. 13-14).

W Neue Zeitschrift für Missionswissenschaft w 1961 r. opublikował Inventario dell’Archivio Storico, dzieło, które wymagało dużego nakładu pracy i zostało docenione przez historyków prowadzących badania w Archiwum Kongregacji. Był ściśle związany współpracą z J. Rommerskirchenem przy redakcji kolejnych (17/1953-29/1965) roczników Bibliografia Missionaria. Przez cztery lata publikował suplement do Bibliografii, zawierający oficjalne dokumenty dykasterii watykańskich dotyczące misji. Ostatnie lata życia poświęcił posłudze konsultanta w przygotowaniu dekretu o działalności misyjnej Ad gentes Soboru Watykańskiego II.

Tekst w oparciu o artykuł o. M. Rostkowskiego: “Wkład Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w powstanie i rozwój misjologii” w: Zając, P. (ed.), Od rewolucji francuskiej do nowej ewangelizacji. Wokół osoby i charyzmatu św. Eugeniusza de Mazenoda (1782-1861) w 150 rocznicę śmierci. (Colloquia disputationes; 20). Poznań, 2012, s. 243-263