Świeccy stowarzyszeni: „Jestem zachwycony Chrystusem, Kościołem i Jego misją”
Świeccy stowarzyszeni z oblatami ponowili swoje roczne przyrzeczenia.
Grupa świeckich stowarzyszonych z oblatami w Niemczech ponowiła dziś swoje roczne zobowiązania. Ich przyrzeczenia podczas Eucharystii przyjął Prowincjał Prowincji Środkowoeuropejskiej, o. Felix Rehbrock OMI. Według dyrektorium tej prowincji funkcjonowanie ludzi świeckich, którzy pragną przeżywać charyzmat św. Eugeniusza w łączności z jego duchowymi synami, przybrało formę trzeciego zakonu, znanego chociażby ze wspólnot franciszkańskich.
Wszystko zaczęło się od duszpasterstwa młodzieży
Wszystko rozpoczęło się kilkadziesiąt lat temu, kiedy oblaci niemieccy prowadzili prężne duszpasterstwo młodzieży. Część z jego uczestników dorastając i zakładając rodziny, pragnęła nadal pozostawać w bliskości oblatów oraz angażować się w ich misyjność i duszpasterstwo. Tak zrodzili się świeccy stowarzyszeni z oblatami. Są to głównie małżeństwa, rodziny, ale też i osoby samotne czy porzucone. Zobowiązują się one do pogłębiania życia chrześcijańskiego, żyjąc charyzmatem św. Eugeniusza. Odnowienie rocznych przyrzeczeń jest dobrowolne. Grupy świeckich mają również swoją osobną formację.
„Jestem zachwycony Chrystusem, Kościołem i Jego misją…”
W Prowincji Środkowoeuropejskiej funkcjonuje kilka wspólnot świeckich stowarzyszonych z oblatami. Największa znajduje się w Hünfeldzie. Prężna grupa działa także w Czechach, choć jej status wciąż ewoluuje, a oblaci wraz ze świeckimi głoszą m.in. misje parafialne.
Aby wstąpić do stowarzyszenia trzeba przejść dwuletni okres formacji. Również każdego roku organizowane są spotkania przed odnowieniem przyrzeczeń. Zazwyczaj mają miejsce w październiku, gdy przypada jeden z długich weekendów. Jest to związane z tym, że stowarzyszeni podejmują normalną pracę zarobkową i mają na utrzymaniu rodziny. W tym roku prowincjał zaproponował święto Chrztu Pańskiego, aby jeszcze mocniej podkreślić znaczenie tego sakramentu w życiu chrześcijańskim.
Ja NN jestem zachwycony Chrystusem, Kościołem i Jego misją, dlatego zobowiązuję się na jeden rok, jako stowarzyszony z Misjonarzami Oblatami Maryi Niepokalanej, żyć według charyzmatu św. Eugeniusza de Mazenoda, ażeby w modlitwie i służbie bliźnim pogłębiać moją relację z Chrystusem, aby Bóg mógł być doświadczalny w tym świecie. Zobowiązuję się do tego, licząc na pomoc Bożą, pod opieką patronki – Maryi Niepokalanej i św. Eugeniusza de Mazenoda. Amen – brzmi tekst zobowiązania zawarty w dyrektorium Prowincji Środkowoeuropejskiej.
Być z oblatami…
Więzy z rodziną oblacką to nie tylko przyjaźń, ale wymierny charakter dbania o siebie nawzajem. Praktyczne zaangażowanie świeckich stowarzyszonych z oblatami – włączanie się w konkretne inicjatywy, działalność duszpasterską, wolontariat misyjny etc. jest dobrowolne i zależy od woli i ilości czasu konkretnej osoby świeckiej. Uczestniczą oni jednak w oblackich rekolekcjach i są zapraszani na oblackie święta do wspólnoty zakonnej. Mają również udział w dobrach duchowych Zgromadzenia.
(pg/zdj. F. Rehbrock OMI)
