Komentarz do Ewangelii dnia

Szabat to w judaizmie siódmy dzień tygodnia (sobota), dzień odpoczynku. Trwa od zachodu słońca w piątek do prawie godziny po zachodzie słońca w sobotni wieczór. Zgodnie z biblijnymi przekazami szabat jest obchodzony na pamiątkę odpoczynku Boga po sześciu dniach tworzenia świata. Zatem tego dnia nie wolno nic czynić. Pod karą grzechu, nikt z grona religijnych Żydów nie może wykonywać żadnej pracy i wiele innych czynności zawartych w Prawie. Pan Jezus daj nam wykładnie tego dnia, czasu. Otóż to nie człowiek został stworzony dla szabatu, ale szabat dla człowieka. A Panem szabatu jest sam Bóg. Toteż najpełniejszym wypełnieniem Prawa jest miłość. Wszystko, co czynimy z miłością i dla miłości, usuwa wszelką granicę stawianą dla dyscypliny serca i ciała.

(zdj. pexels.com/cottonbro studio)