Oblat-mnich, który założył zgromadzenie kontemplacyjne – pierwsze tego rodzaju w Azji

Superior generalny – o. Léo Deschâtelets OMI – kiedy wrócił z wizytacji ze Sri Lanki, po wizycie u tego niezwykłego oblata, stwierdził:

Jeśli chcesz zobaczyć prawdziwego świętego, powinieneś udać się do Jaffny. W tym starcu znajdziesz wszystko, co oznacza słowo „świętość”. Wszystko w nim odpowiada wyobrażeniu o człowieku Bożym.

Mowa o człowieku, który, odpowiadając na prośbę papieża, założył na Sri Lance nowe zgromadzenie zakonne – o. Bastiampillai Anthonipillai (Thomas) OMI. „Congregation of the Rosarians” swój charyzmat charakteryzuje w następujący sposób: „Maryjne kontemplacyjne życie miłości i zadośćuczynienia zakorzenione w pokorze”.

Bastiampillai Anthonipillai, który stał się Tomaszem

Urodził się 7 marca 1886 roku w wiosce niedaleko Jaffny na Sri Lance. Po ukończeniu szkoły podstawowej, kontynuował naukę w koledżu św. Patryka w Jaffnie, prowadzonym przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Końcowe egzaminy zdał z wyróżnieniem, a następnie wstąpił do diecezjalnego seminarium św. Marcina w tym samym mieście. Z powodu delikatnego zdrowia, stałej zależności od lekarzy i aptek, porzucił ideę kapłaństwa. Jednak podczas wykładów z Pisma Świętego, uderzyły go słowa z Ewangelii św. Mateusza: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”.

Wstąpił do Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, rozpoczynając kanoniczny nowicjat w 1907 roku. Świadom swojego wątłego zdrowia, które powstrzymywało go od pracy fizycznej, w pełni poświęcił się studiom. Ze względu na jego wielką inteligencję i poświęcenie nauce, oblaci w seminarium nazywali go „filozofem”. Szczególną przenikliwością wykazywał się w głębokim rozumieniu tomizmu, stąd jego profesor – o. Louis Coquil OMI (1856–1928) zwrócił się kiedyś:

Bastiampillai Anthonipillai będzie odtąd nazywany „Tomaszem”

Odtąd skrót „B. A. Thomas” stał się jego oficjalnym imieniem do tego stopnia, że widniał w jego paszporcie.

Po święceniach kapłańskich, które przyjął 6 stycznia 1912 roku – ze względu na słabe zdrowie – został skierowany do posługi w St. Patrick’s College. Zostało mu powierzone Kolegium Hinduskie, gdzie rozpoczął odważny dialog ze swoimi hinduskimi uczniami. Atutem profesora była doskonała znajomość hinduskiej klasyki i pism. Niektórzy spośród jego słuchaczy przyjęli wiarę katolicką i zostali kapłanami.

Oblat – mnich

Przełomem w historii o. B. A. Thomasa OMI była encyklika papieska „Rerum Ecclesia”, wydana w 1924 roku przez Ojca Świętego Piusa XI. Wikariusz Chrystusa prosił w niej biskupów krajów misyjnych o ustanawianie wspólnot kontemplacyjnych na podległych im terenach. Jednym z hierarchów, który odpowiedział na apel papieża, był biskup Jaffny – Alfred Guyomard OMI (1884–1956). Doskonale znając ojca Thomasa i wiedząc o jego rozległej wiedzy na temat zachodniego monastycyzmu, poprosił go o założenie wspólnoty życia kontemplacyjnego na Sri Lance. Dzieło, którego dokonał o. B. A. Thomas OMI okazało się pierwszą wspólnotą mnichów kontemplacyjnych w Azji, która składała się z rdzennych mieszkańców. Instytut został kanonicznie erygowany w 1934 roku. Czternaście lat później, po trzech nieudanych próbach, powstała żeńska gałąź zgromadzenia.

Inkulturacja

Ojciec Thomas, w założonych przez siebie klasztorach, ustanowił ascetyczne i kontemplacyjne życie, oparte na rdzennej kulturze. Było to absolutne novum. Praktykowano zatem całoroczny, rygorystyczny post pokutny (który później został złagodzony), ściśle wegetariańską dietę (stanowiła łącznik między hinduistami i buddystami), chóralny śpiew w stylu hinduskim zamiast klasycznego – gregoriańskiego. W głębokim poszanowaniu tradycyjnej kultury praktykowano jałmużnę oraz praktyczną pomoc ludności lokalnej. Założyciel odstąpił również od niesprawiedliwego systemu kastowego. Od początku w szeregi mnichów i mniszek przyjmował przedstawicieli wszystkich grup społecznych, wierząc, że będą wspólnie żyć i służyć, kierowani wyłącznie miłością Chrystusa. Z tego też powodu niejednokrotnie napotykał na sprzeciw oraz niezrozumienie. Jednak swojej decyzji o odrzuceniu systemu kastowego nie zmienił.

Ze względu na stale pogarszający się stan zdrowia o. B. A. Thomasa OMI, przełożeni oblaccy postanowili wycofać go z praktykowania życia monastycznego. Ostatnie dni życia spędził w domu biskupa Jaffny w otoczeniu swoich współbraci – oblatów. Odszedł do domu Ojca 26 stycznia 1964 roku. Miał 78 lat.

W chwili obecnej funkcjonują 23 pustelnie męskie (aśramy) oraz 16 aśramów żeńskich. Znajdują się one na Sri Lance i w Indiach. Od 2002 roku męska gałąź zgromadzenia funkcjonuje na prawie papieskim.

11 marca 2004 roku grób ojca B. A. Thomasa OMI został przeniesiony z Tholagatty do Jaffny. Znajduje się w aśramie Arul zgromadzenia. W dniu 11 marca 2006 roku Ojciec Święty Benedykt XVI promulgował dekret o heroiczności cnót oblata-mnicha ze Sri Lanki, przyznając mu tytuł Sługi Bożego. Jego proces beatyfikacyjny prowadzony jest przez postulatora generalnego misjonarzy oblatów.

(pg)