Komentarz do Ewangelii dnia

Kolejne uzdrowienie człowieka, wymagającego specjalnej interwencji. Czekał na to aż 38 lat. Cierpliwość popłaca – chciałoby się rzec. Rzeczywistym problemem, poza jakimś fizycznym unieruchomieniem uzdrowionego był umiejscowiony w jego sercu i umyśle grzech beznadziei i rezygnacji. Potrzebne było spotkanie z Panem Jezusem, aby umożliwić chromemu powrót do całkowitej sprawności. Jednakże „pułapka” szabatu sprawiła większe zainteresowanie przeciwników Mistrza z Nazaretu. Stąd wypytywanie o człowieka, który przywrócił mu zdrowie. W pierwszym spotkaniu ów uzdrowiony nie wie, kim był ten, co to go uzdrowił. Przy drugim spotkaniu, Pan Jezus zaleca, aby już nie grzeszył więcej, aby coś gorszego go nie spotkało. Zatem wszystko staje się jasne i odtąd Jezus zostaje napiętnowany. Brak wdzięczności za uzdrowienie? Być może jakiś lęk przed ludźmi sprowokował uzdrowionego do „wydania” Jezusa, a może do wyznania w Niego wiary?

(zdj. papczynski.pl)