Z listów św. Eugeniusza

ŚWIĘTY EUGENIUSZ PIELGRZYM NADZIEI I ZWIASTUN DOBREJ NOWINY O ZBAWIENIU

Trzecim drogowskazem Eugeniusza jako pielgrzyma jest Zbawiciel, który powinien przemawiać przez swojego współpracownika, jak napisał Eugeniusz w swojej Regule:

Wreszcie misjonarz, który nie chce głosić na próżno, będzie się modlił i błagał Boskiego Mistrza serc, aby słowom jego sługi towarzyszyła ta potężna łaska, która dotyka i nawraca dusze, a bez której wszelka mowa byłaby tylko brzęczącą miedzią i brzmiącym cymbałem.

Reguła z 1826 r., część I, rozdział 3, §1, art. 24.

Eugeniusz z pewnością przyciągał tłumy swoim stylem głoszenia. Marius Suzanne, który był nowicjuszem w 1820 roku podczas misji w Aix, opisał metodę Eugeniusza dotyczącą głoszenia Zbawiciela oraz reakcję jego słuchaczy:

W następny wtorek uczestniczyłem w porannym kazaniu w katedrze Najświętszego Zbawiciela. Jeśli byłem zdumiony ogromną liczbą osób w różnym wieku i płci, które zebrały się tam od czterech i pół godzin, to jeszcze bardziej zdumiał mnie wykład księdza de Mazenoda. Nie jesteś w stanie, mój drogi przyjacielu, wyobrazić sobie łagodnej i płynnej elokwencji tego męża Bożego; nie stara się on wywołać gwałtownych wstrząsów, wprawić grzeszników w drżenie i rzucić ich w przerażenie. Bez wysiłku wdziera się do duszy i budzi w niej najczulsze uczucia; coś czystego i słodkiego, co wylewa się z jego serca, napełnia i odświeża cię tą niebiańską rosą, o której mówi Prorok; całkowicie zapomniał o sobie, tłumaczył po prowansalsku pierwsze słowa niedzielnej kolekty: rozwinął je z taką łatwością, wyraził się z bogactwem tak naturalnych i tak wzruszających uczuć, że byliśmy poruszeni do łez; płynęły one rzeczywiście ze wszystkich oczu, z łagodnością, ale bez wysiłku i wybuchów; nawróciła się wielka liczba grzeszników; między innymi trzy kurtyzany, które wyspowiadały się wieczorem tego samego dnia.

O. Suzanne, Kilka listów o misji w Aix.

SŁOWO BOŻE

Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! (Rz 10,13-15).

MODLITWA

Boże, nasz Ojcze, przez łaskę Ducha Świętego powołałeś świętego Eugeniusza de Mazenoda, aby założył misjonarską rodzinę do głoszenia Ewangelii zwłaszcza ubogim i najbardziej opuszczonym.

Niech nas pobudza jego gorliwość w głoszeniu i dawaniu świadectwa Ewangelii Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, a za jego wstawiennictwem niech otrzymamy szczególne łaski, o które prosimy jako pielgrzymi nadziei.