Komentarz do Ewangelii dnia

W uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela zostaliśmy zaproszeni do domu Elżbiety i Zachariasza, którzy radują się z narodzin syna. Dołączają do nich sąsiedzi, znajomi i cała rodzina. Podobnie jest i teraz po narodzinach chyba każdego dziecka. Cieszą się wszyscy. Ewangelista Łukasz dodaje, że narodziny Jana są aktem miłosierdzia Bożego. Przede wszystkim dlatego, że Elżbieta została matką w podeszłym wieku, gdy dawno już straciła nadzieję na to, że będzie się cieszyła z potomstwa. Tą wzmiankę o miłosierdziu w kontekście narodzin dziecka odczytujemy jako podkreślenie udziału samego Boga w darze życia.

Wszechmoc Boga dociera do każdego poczętego życia, stąd jest ono święte i nienaruszalne. W tym dniu narodzenia „największego z niewiast” – „Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela” (Mt 11,11). Takie świadectwo dał Pan Jezus o św. Janie – trzeba nam zachwycić się na nowo darem naszego życia, ujrzeć ten blask, tą moc, jaka została nam dana przez kochającego Ojca, naszego Wszechmocnego Boga.