Komentarz do Ewangelii dnia

Celebryci promują obraz człowieka zawsze uśmiechniętego, przystojnego, zadbanego, pachnącego, dobrze ubranego. Wiecznie młodzi i piękni – bez względu na cenę, którą są niestałe związki czy operacje plastyczne. Czy w ten sposób człowiek jest najlepszą wersją samego siebie? Kobieta będąc „przy nadziei”, dając życie dziecku, pozwala, aby jej ciało traciło urodę. Ona w pełni realizuje się jako kobieta, a stanem błogosławionym nazywamy te najpiękniejsze i zarazem trudne dziewięć miesięcy w życiu matki. Ona pozwala, by jej ciało deformowało się, ale przez to staje się piękniejsza. Tracąc, zyskuje. Obumierając, daje życie dziecku i sama więcej smakuje życie. Paradoks obumierania, aby żyć. W życiu istnieje potrzeba zakończenia jednego etapu, aby mógł rozpocząć się następny. Nigdy ta sztuka się nie uda, kiedy mamy nieuporządkowane sprawy tego etapu życia, na którym teraz egzystujemy. Wszystko ma swój czas. Jakże to istotne znaleźć się w odpowiednim czasie i miejscu.