Jak wyglądały początki misjonarek oblatek?
Wspomnienia z pierwszego nowicjatu.
Rok po zatwierdzeniu Zgromadzenia Misjonarek Oblatek Maryi Niepokalanej przez Kościół lokalny – Inma i Vito rozpoczęły pierwszy nowicjat.
8 września 2002 roku rozpoczęłyśmy nowicjat, ale nie znalazłyśmy jeszcze domu (dwie nowicjuszki przebywały w pokojach domu Emaus przez trzy tygodnie z na wpół spakowanymi walizkami). To był pierwszy raz, kiedy byliśmy w dwóch domach, niezłe wydarzenie. Wreszcie w październiku znaleźliśmy dom na osiedlu Aluche, mieszkanie, które było nam najpotrzebniejsze. Nie mieliśmy telewizji, internetu, telefonu, lamp, zamrażarki ani miejsca na powieszenie ubrań. Powiesiliśmy je na kaloryferach, na linie przecinającej salon i na małym sznurku na bieliznę, który również powiesiłyśmy w salonie, bo zabrakło już miejsca. Za każdym razem, gdy ktoś niespodziewanie wracał do domu, wchodząc po schodach na czwarte piętro, bo nie było windy, szybko zbierałyśmy wszystkie ubrania i umieszczałyśmy je w pokoju.
Inna anegdota jest taka, że ponieważ nie miałyśmy zamrażarki, musiałyśmy zjadać to, co zostało z jedzenia, żeby się nie zepsuło. Z resztek jedzenia po grupach w domu Emaus, w weekendy dawali nam zastawę „tupperware”. W pierwszy weekend dali nam dobrą porcję tuńczyka z pomidorami, bo było nas tylko 4, i starczyło nam na cały tydzień. 5 dni jedzenia tuńczyka z pomidorami, przesycenie było takie, że 21 lat później pewna siostra nie może jeść tuńczyka z pomidorami bez wrażenia wywracania się żołądka.
Misjonarki oblatki świętowały jubileusz 25. lecia
Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej – w 1997 roku dziewięć kandydatek zaczęło życie wspólnotowe w Pozuelo w Hiszpanii, dając początek oblatkom Maryi Niepokalanej. Zaczęły od rozważania konstytucji oblatów, przeredagowując je na potrzeby wspólnoty żeńskiej oraz wyboru spośród siebie przełożonej. Dzień rozpoczynały wspólną modlitwą, po czym każda udawała się na uczelnię na studia. Po nauce siostry oddawały się pracy w domu rekolekcyjnym, katechizowaniu dzieci i młodzieży w parafii. Dzień kończył się Eucharystią w miejscowej wspólnocie oblackiej. Rok później nowe zgromadzenie uzyskało aprobatę Kościoła.
Więcej o Misjonarkach Oblatkach Maryi Niepokalanej można znaleźć TUTAJ
(oblatas.org)
Madagaskar: Prowincjał w Tamatave
24 listopada 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
24 listopada 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
23 listopada 2024
Oblaci: z pasji do muzyki
22 listopada 2024
Z listów św. Eugeniusza
22 listopada 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
22 listopada 2024
Olimpiada Znajomości Afryki: szansa na poznanie kontynentu
21 listopada 2024