Z listów św. Eugeniusza

TRZEBA BYŁO RZECZYWIŚCIE OKOLICZNOŚCI ZAPLANOWANYCH DLA MNIE PRZEZ OPATRZNOŚĆ, KIM WBREW WSZELKIM OCZEKIWANIOM JESTEM

Eugeniusz, przedstawiając listę przypadków, w których odrzucił awans, zastanawiał się nad sposobem, w jaki zaproponowano mu stanowisko biskupa diecezji Châlons-sur-Marne:

Zrezygnowałem z tego brzemienia uzmysławiając w urzędzie jałmużnika, że jestem absolutnie konieczny mojemu wujkowi, który tylko pod tym warunkiem zgodził się być biskupem, że poniosę ciężar jego urzędu, wówczas powiedziano mu: Pożyczamy go księdzu zatem, aby go wziąć, kiedy przyjdzie na to czas, a skoro powiedziałem tak, to będzie pożyczony – dany.

Władze powiedziały mu, że jego wolność nie będzie trwać w nieskończoność. Kiedy był wikariuszem generalnym swojego wuja w Marsylii, wszedł w konflikt z rządem.

Nie zwlekam, aby właściwie uporządkować te rozporządzenia, biorąc na siebie odpowiedzialność za wszelkie środki działania podjęte przez mojego wujka, które słusznie mi zostały przypisane, a broniąc zdecydowanie praw Kościoła i niezależności episkopatu w korespondencji wymienianej z ministrem, który od tej chwili, co przewidziałem, znienawidził mnie do tego stopnia, że przyrzekł, iż nigdy nie zostanę biskupem…

Po wielu odmowach przyjęcia kościelnych zaszczytów i stanowisk, rozważa, w jaki sposób Bóg ostatecznie doprowadził go do przyjęcia w 1832 r. stanowiska biskupa dla dobra Kościoła w Marsylii i zgromadzenia oblatów.

Trzeba było okoliczności rzeczywiście zaplanowanych prze Opatrzność, abym został tym, kim wbrew wszelkim oczekiwaniom i niejako przez cud jestem.

Dziennik, 31.08.1847, w: PO I, t. XXI.

„Bycie liderem oznacza pokorę, szacunek i służenie ludziom, którym przewodzimy. Ten rodzaj charakteru, ten rodzaj uczciwości nie tylko przynosi prawdziwe spełnienie w naszych sercach, ale także ma wielki wpływ na życie wszystkich wokół nas” (Radhanath Swami).