„Misyjne Drogi” o zaangażowanych świeckich

W kolejnym wydaniu „Misyjnych Dróg” przedstawiono świeckich na misjach, którzy aktywnie uczestniczą w życiu Kościoła i współorganizują jego działalność. Bardzo często wspierają duchownych na terenach, gdzie ci na co dzień nie są dostępni. Głoszą katechezy, przewodniczą liturgiom Słowa, rozdają Komunię św., asystują narzeczonym, gdy ci udzielają sobie sakramentu małżeństwa, prowadzą pogrzeby, remontują, budują, przewodzą małym wspólnotom w buszu, sawannie czy interiorze.

Pamiętam takie sytuacje z Afryki, jest tak i w Ameryce Łacińskiej. Na końcu mszy św. président parafii lub też katechista przedstawia ogłoszenia. Mówi, co zrobiono, co trzeba zrobić, a czasem pyta o to zebranych. Tak to działa. Ksiądz „nie robi” wszystkiego, o wszystkim nie musi wiedzieć, wszystkiego nadzorować – napisał w edytorialu redaktor naczelny Marcin Wrzos OMI. – Przeżywamy w kraju rok liturgiczny pod nazwą: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Musi się w nas dokonać zmiana polegająca na przejściu od modelu klienckiego/kibicowskiego/widzowskiego do modelu uczestniczącego, współodpowiedzialności za Kościół. Bo „uczestniczyć” to „być czegoś aktywną częścią”, i to świadomie. To przejście, jak uważam, dokonało się już na misjach. Zaskakująco pomaga w tym niewielka liczba duchownych, bo ksiądz nie przyjedzie, nie zorganizuje i nie zwoła. To świeccy organizują życie miejscowego Kościoła. Głoszą katechezy, przewodniczą liturgiom Słowa, asystują narzeczonym, gdy ci udzielają sobie sakramentu małżeństwa, prowadzą pogrzeby, rozdają Komunię św., remontują, budują, przewodzą wspólnotom. To właśnie im będziemy towarzyszyć na ich misyjnych drogach. Może czegoś się od nich nauczymy i ich modele zaimplementujemy do Kościoła w kraju? – zauważył.

Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. prof. Jarosław Różański OMI, Józef Maciołek SVD, Marceli Ryszard Gęśla OFM, Bożena Noga FMM) opowiadają o miejscowych ludziach, którzy są zaangażowani w życie Kościoła, mają świadomość bycia jego ważną częścią. Ekspertami wydania są: Edward Augustyn, Monika Białkowska, bp Radosław Zmitrowicz, dr Aneta Rayzacher-Majewska oraz dr Józef Wcisło OMI. W dwumiesięczniku można przeczytać opracowanie na temat pierwszego zgromadzenia plenarnego Synodu o Synodalnosci (Michał Jóźwiak) oraz o najnowszych papieskich adhortacjach Laudate Deum i C’est la confiance (prof. UKSW Wojciech Kluj OMI).

W 223. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy: z prof. Aleksandrem Bańką i abp. prof. Henrykiem Muszyńskim, prymasem seniorem, o synodalności i przechodzeniu do modelu świadomego i zaangażowanego uczestnictwa w Kościele. W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże.

W trakcie jazdy podziwiam widoki islandzkich fiordów, wodospadów, jezior, pól lawowych i skąpanych w słońcu gór, a zwłaszcza wygasłych wulkanów – wśród nich majestatyczny Snaefell, pokryty czapą lodowcową. Juliusz Verne wspominał, że jest w nim ukryte przejście do wnętrza ziemi – to fragment zapisków pierwszych dni duszpasterzowania na Islandii Damiana Wyżkiewicza CM.

Natomiast drugi reportaż, z Meksyku o życiu parafii z zaangażowanymi świeckimi napisał Piotr Ewertowski.

W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących prowadzonego przez redakcję projektu „Misja Szkoła”. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z Ghany. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, prof. Eugeniusz Sakowicza, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne jest także w wolnej sprzedaży.

(mw/misyjne.pl)