20 sierpnia – KAPŁANI-OBLACI SĄ ZOBOWIĄZANI NAJPIERW DO POSŁUSZEŃSTWA WOBEC ZGROMADZENIA A POTEM WOBEC MIEJSCOWEGO BISKUPA

Eugeniusz mówił o nas, że jesteśmy ludźmi biskupów i starał się zapewnić, aby nasza posługa i obecność w diecezji odbywała się w jedności z posługą i duchem biskupa. Jednak w wyniku papieskiego zatwierdzenia, w sytuacji, gdy zamiary biskupa nie były zgodne z naszą regułą lub naszym duchem, wówczas do Zgromadzenia dociera, że otrzymało wątliwwe dobrodziejstwo.

Z natury każdego instytutu zatwierdzonego przez Stolicę Świętą wynika, że kapłani, którzy do niego wstępują, mają zachowywać posłuszeństwo ślubowane w tym instytucie we wszystkim, co jest nieadekwatne z posłuszeństwem biskupowi. Inaczej papieże nie mieliby władzy zatwierdzać jakiegokolwiek zakonu albo zgromadzenia, aby nie zwalniać kapłanów z posłuszeństwa biskupowi. Zakonnicy rzeczywiście i faktycznie zależą od ordynariuszy o ile zgodnie z regułą zakonną jest to możliwe. I tak, jeśli idzie o pozwolenie na słuchanie spowiedzi, to otrzymują je tylko od ordynariusza. W diecezjach, w których mają stałe miejsce zamieszkania, w pełni podlegają wszystkiemu, co należy do karności zewnętrznej i biskup może ich wizytować, suspendować i wydalić ze swojej diecezji ze względu na wszystkie powody kanoniczne, które mu dają do tego prawo tak samo jak w stosunku do każdego innego ze swoich kapłanów. Do diecezji, w których nie mają placówki, mogą się udawać w celu sprawowania tam świętej posługi sakramentalnej i głoszenia słowa Bożego, jeżeli biskup wyraźnie ich wezwie. Wówczas wykonują to pod jego nadzorem i zgodnie z jego korektą, jeżeli uważa ją za stosowną. Ponadto przysługuje mu całkowita wolność w ustalaniu z przełożonymi osób, którymi będzie musiał posłużyć się w dziele, do którego ich się domaga. Do tego ogranicza się władza biskupa. Gdyby miał prawo dysponowania swymi diecezjanami, którzy zostali oblatami, tak jakby nie byli oni związani żadnym innym węzłem, samo dzieło zostałoby zniszczone, a władza papieska stałaby się pozorną.

List do Henryka Tempier, 09.04.1826, w: EO I, t. VII, nr 235.

Nasza obecna reguła potwierdza tę zasadę:

Z miłości do Kościoła oblaci wykonują swą misję w jedności z pasterzami, których Pan postawił na czele Swego Ludu. Z wiarą oświeconą przyjmują lojalnie nauczanie i orientację następców św. Piotra i apostołów… Konstytucja 6