10 sierpnia – JEST JESZCZE JEDNYM ORĘDOWNIKIEM
This is a custom heading element.
10 sierpnia – JEST JESZCZE JEDNYM ORĘDOWNIKIEM, NOWYM OGNIWEM NASZEGO MISTYCZNEGO ŁAŃCUCHA
26. letni Filip Dumolard wstapił do oblatów i na tych, którzy go znali, robił bardzo dobre wrażenie. Po kilku miesiacach, jako nowicjusz, poważnie zachorował.
Nasz Dumolard nas niepokoi. Wątpię, żeby mógł wybrnąć z tej strasznej choroby, chociaż wczoraj i dziś jest trochę lepiej. To prawdziwa szkoda. Proszę się modlić za to dziecko, które nie ustaje nas budować i które niezawodnie byłoby użyteczne dla rodziny.
List do Hipolita Guibert, 15.04. 1828, w: EO I, t. VII nr 298.
Kiedy jego stan się pogarszał, uzyskał zgodę na złożenie ślubów i 28 czerwca złożył oblację. Kilka dni później Eugeniusz napisał:
Mój drogi ojcze Courtesie. Przed chwilą Pan powołał do siebie naszego najdroższego kleryka Philippe’a Dumolarda, który zachował przytomność aż do ostatniego momentu i wykorzystał to na gromadzenie zasług. Jedna z jego ostatnich modlitw była skierowana do świętego Józefa o zachowanie wszystkich swoich braci: „Święty Józefie – mówił – wyjednaj im wszystkim długie życie”.
Jeśli idzie o mnie, to proszę tylko o śmierć podobną do jego. Został on oczywiście powołany do nas, aby tu umrzeć w doskonałości stanu zakonnego. W czasie tego ostatniego poranka swego śmiertelnego życia wiele razy odnawiał swoje śluby. Umarł w największym spokoju swej duszy, bez żadnej chwili odczuwania najmniejszego strachu, cierpiąc z heroiczną cierpliwością okropne boleści z powodu piekących ran, którymi był pokryty. Dlatego nie obawiam się o jego czyściec. Wypełnicie jednak obowiązek, jaki wam nakłada miłość naszych świętych Reguł.
Jako ojciec kochający swoją rodzinę Eugeniusz cierpiał z powodu śmierci każdego ze swoich synów oblatów:
Módlcie się jednocześnie za mnie, który wciąż zbyt żywo odczuwam podobne ciosy. Mówiąc po ludzku, ponosimy wielką stratę. Jego duch był tak samo dobry jak jego serce, ale jest już w niebie!
Dumolard dołączył do wspólnoty oblatów w niebie – w pełni Królestwa, w komunii z innymi świętymi stał się innym punktem kontaktu dla misjonarzy.
Jest jeszcze jednym orędownikiem, nowym ogniwem naszego mistycznego łańcucha. Żegnam.
List do Hipolita Courtesa, 9.07.1828, w: EO I, t. VII nr 306.
Czytając o tych odczuciach jesteśmy zaproszeni, aby pomyśleć o wszystkich ukochanych, którzy odeszli do nieba i każdego z nich postrzegać jako tego, który, jako ogniwo mistycznego łańcucha, za nas się modli.
Chrzest jest nie tylko sakramentem naszej jedności z Chrystusem; jest on także sakramentem naszej jedności jako Ciało Chrystusa. Michael Horto
