22 września – Z DOŚWIADCZENIA ROZBITEJ RODZINY
This is a custom heading element.
22 września – Z DOŚWIADCZENIA ROZBITEJ RODZINY WIELKI SZACUNEK DLA WAGI RODZINY
W 1795 roku Eugeniusz mógł odbyć małą podróż do Toskanii, towarzysząc swojej matce, którą interesy jej rodziny wezwały do Francji. Markiza de Dons, jego siostra, wróciła tam z jej synem; matka Eugeniusza straciłaby wszystkie prawa do majątku jego ojca, gdyby przedłużyła swój pobyt za granicą. Zatem trzeba było, aby dokonała się to bolesne rozłączenie, zabrała swą córkę ze sobą…
Będąc daleko od matki i siostry powraca ze swym ojcem do Wenecji, aby tam podjąć swą naukę i obowiązki u Zinellich, u których pozostanie aż do wyjazdu rodziny do Neapolu.
Rodzina matki Eugeniusza wywierała na nią naciski, aby powróciła do Francji, co negatywnie odbiło się na jej relacji do męża. W 1802 roku nastąpił oficjalny rozwód.
Ojciec Eugeniusza całkowicie i bezskutecznie był zajęty pracą w Wenecji i miał niewiele czasu, aby zajmować się swoim synem. Pęknięcie w rodzinie Eugeniusza doprowadziło go do wykorzystania atmosfery miłości w rodzinie Zinelli.
Cztery lata minęły w następujący sposób: miłość całej tej szacunku godnej rodziny, która mnie adoptowała wzrastała proporcjonalnie do do przywiązania, jakiego osobiście do niej odczuwałem…
Jakże mógłbym nie czynić postępów w tak dobrej szkole? Rodzina, pośród której żyłem, była na wskroś chrześcijańska, a ksiądz Bartolo, który w szczególny sposób zajmował się mną, był świętym, którego trzeba kanonizować…
Dziennik z wygnania, w: EO I, t. XVI.
To wydarzenie w życiu Eugeniusza odcisnęło ślad na jego życiu. Tracąc swoją rodzinę jako nastolatek mógł docenić i dostrzec wartość życia rodziny w całym swym dorosłym życiu. Waga tej relacji ze swą własną rodziną, jego pragnienie stworzenia rodzinnego ducha w stowarzyszeniu młodzieży, jego obraz oblatów będących rodziną – to zalążki tego, co miało wpłynąć na rozwój i wyraz jego i naszej duchowości.
Zastanawiając się nad powyższymi wydarzeniami osobiście odkrywam, aby z wdzięcznością pomyśleć o ludziach, którzy byli dla mnie wsparciem w momentach straty w moim życiu.
Czy już poznano, że miłość uwidacznia swą głębię jedynie w chwili rozłąki? Khalil Gibran
