29 września – NIE JESTEM JUŻ DZIECKIEM
This is a custom heading element.
29 września – NIE JESTEM JUŻ DZIECKIEM
W listopadzie 1789 roku męscy członkowie rodziny de Mazenod zostali zmuszeni do opuszceznia Wenecji i ucieczki do Neapolu. Wszystko to, czego Eugeniusz nauczył się u Zinellich na kilka lat zostało odłożone na bok, gdyż w Neapolu i w Palermo odkrył inne atrakcje i pomysły na życie. Budowla wzniesiona przez księdza Bartolo była solidna i stanie się nową bazą dla życia Eugeniusza, kiedy dziesięć lat póżniej w Aix powróci do zdrowego rozsądku.
Ojciec Pielorz (La Vie Spirituelle… s. 64) mówi nam, że w Wenecji profesorowie swoim przykładem wzbudzili w Eugeniuszu pragnienie, aby za nimi podążać ndrogą powołania kapłańskiego…
Niestety to rodzące się powołanie nie było w stanie oprzeć się kryzysowi młodości. W Neapolu zaqczęło zanikać i wygasło w latach 1800-1805, aby ustapić miejsca ambicji i poszukiwaniu ziemskiej chwały. Ksiądz Bartolo swoimi listami usiłował zatrzymać ten kryzys, przypominając Eugeniuszowi jego dyspozycyjność, kiedy był w Wenecji, i sugerował mu, aby go naśladował, wstępując do Stowarzyszenia Wiary. Ale na próżno! Eugeniusz w swoim ostatnim liście do księdza Bartolo z 4 listopada 1801 roku w tonie wyzwania odpowiada swemu byłemu mistrzowi:
Nie jestem już dzieckiem, dorosłem i stałem się mężczyzną!
Kiedy ten mężczyzna naprawdę dorósł, zmienił, na nowo uznał i odkrył bogactwo tego życia, jaki wskazał mu ksiądza Bartolo. To była łaska i doświadczenie nawrócenia.
Szukałem więc szczęścia poza Bogiem, i poza Nim nie znalazłem nic innego niż tylko smutek i przygnębienie.
Notatki rekolekcyjne, grudzień 1814, w: EO I, t. XV, nr 130.
To z pewnością historia każdego z nas w zaciekłej walce o nasze nawrócenie.
Kiedy byłem 14 – letnim młodzieńcem mój ojciec do tego stopnia był niewykształcony, że trudno było mi znosić jego obecność. Kiedy skończyłem 21 lat, byłem zdziwiony widząc, ile ten stary człowiek nauczył się w ciągu siedmiu lat. Mark Twain
