Komentarz do Ewangelii dnia

Miłość jest najgłębszym fundamentem spotkania z Bogiem: „Dusza nie może żyć bez miłości, zawsze pragnie coś kochać, gdyż powstała z miłości, gdyż Ja ją z miłości stworzyłem” (Pan Jezus do św. Katarzyny ze Sieny). Bóg jest wszechpotężną miłością, miłością bezgraniczną, miłością ukrzyżowaną: „To właśnie w krzyżu możemy kontemplować tę prawdę” (papież Benedykt XVI). Ewangelia to nie tylko samoobjawienie tego, jak Bóg w swoim Synu chce być kochany, ale że on sam jest Miłością. Poprzez przykazanie z Księgi Powtórzonego Prawa: „Będziesz miłował Pana, Boga twojego” (Pwt 6,5) i inne z Księgi Kapłańskiej: „będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Kpł 19,18), Pan Jezus doprowadza do wypełnienia Prawo. On kocha Ojca, jak Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego jak Słowo, które stało się ciałem; tworzy nową Ludzkość: dzieci Boga, braci i siostry miłujących się miłością Syna. Wezwanie Jezusa do komunii i misji domaga się udziału w jego własnej naturze, do intymności w którą trzeba nam wejść. Misterium Chrystusa przyciąga ku miłości Boga niewidzialnego i nieosiągalnego, podczas gdy jednocześnie jest drogą do rozpoznania, prawdą w miłości, i życiem dla bliźnich „widzialnych” i obecnych. Zachowujmy między sobą miłość, miłość, miłość a na zewnątrz gorliwość o zbawienie dusz. (św. Eugeniusz de Mazenod OMI).

(S. Stasiak OMI)