6 marca
This is a custom heading element.
ŚWIĘCI SĄ NASZYMI GOŚĆMI
Dzisiaj, kiedy Kościół uznaje świętość jakiejś osoby, do kanonizacji potrzeba dwóch kryteriów. Po pierwsze bada się, czy dana osoba w sposób heroiczny żyła wiara, nadzieją i miłością. Po drugie Kościół uznaje, że w swej działalności, słowach i pismach osoba może być naśladowana jako wzór ucznia-chrześcijanina. Po trzecie, każda osoba może się do niej zwracać z prośba o wstawiennictwo.
Z tego powodu Eugeniusz miał wielkie nabożeństwo do świętych i chciał, aby tak było w życiu oblatów. W 1821 roku napisał do ojca Tempiera na temat poświęcenia każdego pomieszczenia w domu jakiemuś patronowi, nadawał mu miano gościa, który miał być źródłem inspiracji dla mieszkającej w nim osoby.
Natychmiast kazałem sporządzić listę naszych pokojów i wybrałem świętych opiekunów, których chciałem dać mieszkańcom każdego z nich. Mielibyśmy już tych patronów, gdybyśmy znaleźli portrety tych wszystkich, których chcieliśmy mieć za panów domu. Poza tym nie muszę wam mówić, że aprobuję to, coście zrobili. Nie muszę też dodawać, że z prawdziwą przyjemnością towarzyszyłem wam w procesji. Nie mniej nie mogę przed wami ukrywać, że wolałbym, abyście poszczególnym pokojom nie dawali patronów takich jak aniołowie, Najświętsza Dziewica, Najświętsze Serce Jezusowe, Dziecię Jezus. Tacy patronowie byli potrzebni dla sal wspólnych.
List do Henryka Tempiera, 9.01.1821, w: EO I, t. VI, nr 58.
W czasie rekonwalescencji w Grans rozmyślał o świętych patronach miast, które ewangelizowali, aby nadal, za wstawiennictwem ich własnych świętych patronów, modlić się za tych ludzi. Tak napisał do ojca Tempiera, który w tym czasie przeprowadzał wizytacje kanoniczną w Nîmes:
Nigdy nie mogłem otrzymać imion świętych patronów parafii, w których głoszono misje, dlatego nasza litania jest niedoskonała. Gdyby po ich poznaniu okazało się, że jest ich zbyt wielu, podzieliłbym ich na miesiące…
Na początek proszę więc wymagać od ojców z Nîmes, aby podali ojcu spis świętych, pod których patronatem do tej pory głosili ludowi ewangelię.
List do Henryka Tempiera, 6.08.1829, w: EO I, t. VII, nr 334.
Święci są naszymi gości i towarzysza nam w naszej podróży do Królestwa Bożego.
