Z listów św. Eugeniusza

WIELKA ŚRODA: WEJŚĆ W PASCHĘ W NASZYM ŻYCIU

On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Mt 26,18-19

Kiedy czytam pisma świętego Eugeniusza, nieustannie słyszę echa jego wielkopiątkowego doświadczenia, jego kruchości i świadomości uzdrawiającej miłości Boga. Było to przekonanie, które nigdy go nie opuściło i leżało u podstaw całej jego posługi: prowadzić innych do tego samego doświadczenia.

Eugeniusz wiele razy w swoim życiu doświadczył ciemności i rozpaczy. Jednak rozpoznał, że w tych mrocznych chwilach Zbawiciel był obecny, o czym nieustannie świadczy w swoich pismach. Na przykład:

Zresztą, chociaż to smutne, mam własne tempo, nadzieję pokładam jedynie w Bogu. Kochajmy Go zawsze bardziej.

List do Forbin-Jansona, 12.09.1814, PO I, t. XV, nr 128.

(tł. R. Tyczyński OMI)