9 marca

DOBROWOLNIE SIĘ ZGŁASZA, ABY W RZYMIE PRZYGOTOWAĆ DOBRYCH KAPŁANÓW DLA KOŚCIOŁA

Podczas gdy Eugeniusz pisał do ambasadora Sardynii przy Watykanie wykorzystał te okazję, aby przypomniał papieżowi o drogim jego sercu projekcie, jakim była formacja dobrych kapłanów w seminariach. Od czasu restauracji we Francji, w wyniku spustoszenia wywołanego przez rewolucję Kościół we Francji zbudował system, który przynosił dobre owoce.

Mój drogi przyjacielu, proszę pana, aby w moim imieniu przedstawił pan papieżowi ten mały przyczynek mojego oddania dla Jego świętej osoby i świętej Stolicy Apostolskiej. Proszę nie zapomnieć zapewnić Ojca świętego, że we Francji nie ma bardziej oddanego syna. Proszę, aby pan mu to powiedział.

Ach! Gdyby zechciał, abyśmy w Rzymie założyli seminarium dla księży diecezjalnych na wzór tego we Francji, któremu zawdzięcza zmianę obyczajów i cały blask tego Kościoła…

Oblaci prowadzili wyższe seminarium w Marsylii. Eugeniusz przedstawił możliwość, aby uczynić to samo, w służbie dla papieża, z seminariami w małych diecezjach sąsiadujących z Rzymem.

Leon XII był blsiki temu projektowi. Questo ci manca – mówił – zatwierdzając Reguły naszego Zgromadzenia, które pośród innych posług, i dzięki Bogu z powodzeniem podejmuje i tę.

List do markiza de Croza, 22.07.1829, w: EO I, t. XIII, nr 72.

Yvon Beaudoin opisuje

Ojciec Eugeniusz de Mazenod od kilku lat przygotowywał się do przyjęcia tego dzieła, które wykluczała Reguła z 1818 roku, aby misjonarze byli całkowicie oddani głoszeniu misji ludowych. Już na Kapitule w 1824 roku postanowiono, że „w razie potrzeby wcale nie byłoby zabronione podjąć się prowadzenia seminariów duchownych”. W nowej redakcji Reguły z lat 1825-1826 reforma duchowieństwa pozostaje jednym z celów Zgromadzenia, chociaż nie było mowy o seminariach, ale w prośbie z 8 grudnia 1825 roku i w brewe Si tempus unquam, którym Leon XII 21 marca 1826 roku zatwierdził Reguły wspomniano o prowadzeniu seminariów jako drugorzędnym celu Instytutu (www.eugenedemazenod.net/fra/?p=2322).

Chcecie zostać kapłanami i wszyscy przynajmniej chcecie odkryć, czy rzeczywiście zostaliście powołani. Zatem pytanie jest bardzo istotne, bowiem trzeba się dobrze przygotować, z bardzo jasnymi intencjami i poważną formacją. Świat patrzy na kapłana, ponieważ on patrzy na Jezusa! Nikt nie może zobaczyć Jezusa: ale wszyscy widzą kapłana, a przez niego chcą dostrzec Pana Wzniosła godność i godność kapłana, który ze słusznego tytułu został powołany do bycia alter Christus. Jan Paweł II, 13.10.1979 roku w Rzymie.