„Misyjne Drogi” o liturgii na misjach

W najnowszym numerze pisma podjęto temat zachwycającej, zazwyczaj, liturgii misyjnej, jak i trudności z dostępem do niej. Odprawiana bywa w kościołach i kaplicach wybudowanych w kształcie chat różnych plemion. Są tam tabernakula wyglądające jak miejscowe spichlerze, ornaty w lokalnych wzorach i symbolach, miejscowy język. Chrystus, Maryja, święci – przedstawiani są jakby pochodzili z miejscowego kręgu kulturowego.

Zastanawiałem się, czy to zdjęcie nadaje się na okładkę, czy jesteśmy na nie gotowi. Siostra Paschalis, służebniczka, razem ze współsiostrami dociera w północnym Kamerunie z Komunią świętą do tych miejsc, do których w niedzielę nie przyjeżdża ksiądz. Prowadzi tam także nabożeństwo Słowa Bożego. Czasem robią to świeccy katechiści. Powód jest prosty. W sektorze duszpasterskim misjonarza jest kilkadziesiąt wspólnot katolickich. Dociera do nich kilka razy w roku. W tygodniu siostra jest pielęgniarką w szpitalu misyjnym, a w niedzielę przyjeżdża z Jezusem Eucharystycznym do takich wspólnot. Podobnie bywa na innych kontynentach – napisał w edytorialu redaktor naczelny Marcin Wrzos OMI.

Liturgia misyjna, a szczególnie Eucharystia, zazwyczaj zachwyca. Z niej czerpiemy siłę do codziennego życia. Odprawiana bywa w afrykańskich czy latynoskich kościołach i kaplicach wybudowanych w kształcie chat różnych plemion. Są tam tabernakula wyglądające jak miejscowe spichlerze, ornaty w lokalnych wzorach i symbolach. Chrystus, Maryja, święci – przedstawiani są jakby pochodzili z miejscowego kręgu kulturowego. Liturgia sprawowana jest w językach ludów w niej uczestniczących, są miejscowe tańce, muzyka. To przeżywanie Eucharystii jest dłuższe, bardziej intensywne, jakby włączające całego człowieka. Zapraszamy Was na misyjne drogi liturgii, zobaczmy, jak ona tam wygląda – dodał.

Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. dr Kasper Kaproń OFM, dr Marceli Gęśla OFM, ks. dr Adam Wiński) ukazują liturgię misyjną na różnych kontynentach. Jednym z podejmowanych tematów jest brak dostępu do Eucharystii. Ekspertami wydania są: prof. UAM Kazimierz Lijka OMI, abp dr Tadeusz Wojda, Dawid Makowski, dr hab. Aneta Rayzacher-Majewska oraz dr Józef Wcisło OMI. W dwumiesięczniku można przeczytać opracowanie misjologiczne na temat noty dykasterii Nauki Wiary Gestis verbisque (prof. UKSW Wojciech Kluj OMI), jak i deklaracji Dignitas infinita (Michał Jóźwiak) oraz o świeckich rytuałach i celebracjach zastępujących często liturgie (dr Justyna Nowicka).

W 225. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy: z Robertem Ablewiczem MSF i Wacławem Krzempkiem SMA, o inkulturacji misyjnej. W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże.

Przygotowania do Wielkanocy, tak jak na całym świecie, misjonarze rozpoczynają w Środę Popielcową, która jest bardzo wymowna w symbole. Wtedy też rozpoczyna się intensywny czas odwiedzin w buszu. Wyruszamy na tournée – przez 2-3 tygodnie codziennie odwiedzamy inną wioskę w buszu – to fragment zapisków misjonarza Krzysztofa Koślika OMI z wyprawy do wiosek w malgaskim buszu. Natomiast drugi reportaż, z Gwatemali, jest o liturgiach sprawowanych na „końcu świata” – które opisał Piotr Ewertowski.

W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących prowadzonego przez redakcję projektu „Misja Szkoła”. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z Meksyku. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, prof. Eugeniusz Sakowicza, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych.

MW OMI/Poznań (KAI)