20 kwietnia

EUGENIUSZ I ŚWIĘTA ZMARTWYCHWSTANIA:

OD KRZYŻA DO MOCY ZMARTWYCHWSTANIA

Doświadczenie Wielkiego Piątku dla świętego Eugeniusza nie zakończyło się u stóp krzyża. W jego życiu zmieniły się akcenty – jego życie stało się nieustanną paschą, odpowiedzią w świetle Zmartwychwstałego, który mówi: Jestem z wami przez wszystkie dni.

Nigdy dusza moja nie była bardziej zadowolona i nigdy nie doświadczyła większego szczęścia. Pośród tego potoku łez, pomimo bólu, lub właśnie dzięki niemu, moja dusza wzniosła się ku swemu ostatecznemu celowi, ku Bogu, jej jedynemu dobru, którego utratę żywo odczuwała. Po cóż mówić więcej? Czy kiedykolwiek zdołam wypowiedzieć, czego wówczas doświadczałem? Samo wspomnienie napełnia me serce słodką satysfakcją. Szukałem więc szczęścia poza Bogiem, i poza Nim nie znalazłem nic innego niż tylko smutek i przygnębienie. Szczęśliwy, tysiąckroć szczęśliwy, dzię­ki temu, co uczynił ten dobry Ojciec, mimo mej niegodności, używa­jąc wobec mnie całego bogactwa swego miłosierdzia. Obym przynaj­mniej podwajając miłość ku Niemu, naprawił stracony czas. Niech wszystkie moje działania, myśli zmierzają tylko ku temu celowi. Czy jest jakieś chwalebniejsze zajęcie, niż działać we wszystkim i przez wszystko dla Boga, kochać Go nade wszystko, kochać Go bardziej, dlatego że pokochało się Go tak późno. Ach! To już tutaj na ziemi rozpocząć błogosławione życie nieba.

Notatki rekolekcyjne, grudzień 1814, w: EO I, t. XV, nr 130.