Sługa Boży o. Thomas Bastiampillai Anthonipillai OMI – oblat, który założył zgromadzenie kontemplacyjne

Sługa Boży o. Thomas Anthonipilla Bastiampilla OMI urodził się 7 marca 1886 r. w Padiyanthalvu, wiosce położonej niedaleko Dżafny na Sri Lance. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w St. Patrick’s College w Dżafnie, prowadzonym przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W 1903 r. z bardzo dobrym wynikiem zdał egzaminy.

Tomasz

W 1904 r. kontynuował naukę w Seminarium św. Marcina w Dżafnie. Ze względu na swoje kiepskie zdrowie i częste wizyty u lekarzy, zrezygnował z idei kapłaństwa. Jednak pewnego dnia, na zajęciach z Pisma Świętego, jeden z profesorów wyjaśniał istotę podstawowego powołania Jezusa: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje!” (Mt 16,24). Te słowa były decydujące. Thomas postanowił zmienić swoje wcześniejsze plany i mimo wszystko rozpocząć drogę ku zostaniu zakonnikiem.

W 1907 r. z innymi kandydatami na oblatów wyjechał do Kolombo, aby rozpocząć nowicjat. W scholastykacie, świadomy swoich ograniczeń, które powstrzymywały go od pracy fizycznej, skupił się przede wszystkim na studiach. Koledzy z seminarium często nazywali go „Filozofem”. Był inteligentny i bardzo przykładał się do nauki.

Szczególną przenikliwością wykazywał się w głębokim rozumieniu tomizmu, stąd jego profesor, o. Louis Coquil OMI (1856–1928), powiedział kiedyś:

Bastiampillai Anthonipillai będzie odtąd nazywany „Tomaszem”

Odtąd skrót „B. A. Thomas” stał się jego oficjalnym imieniem i widniał nawet w jego paszporcie.

Przekazać wiarę

Ojciec B. A. Thomas przyjął święcenia prezbiteratu 6 stycznia 1912 r. Ze względu na słabe zdrowie został skierowany do posługi w St. Patrick’s College, gdzie zajmował się Kolegium Hinduskim. Tam rozpoczął odważny dialog z hinduskimi uczniami.

Atutem profesora była doskonała znajomość hinduskiej klasyki i pism. Niektórzy z jego słuchaczy przyjęli wiarę katolicką i zostali kapłanami.

W 1924 r. papież Pius XI opublikował encyklikę Rerum Ecclesiae. Prosił w niej biskupów misjonarzy o zakładanie wspólnot kontemplacyjnych w krajach misyjnych. Alfred Guyomard OMI (1884-1956), biskup Dżafny, świadomy inteligencji ojca B. A. Thomasa OMI i jego wiedzy na temat zachodniego monastycyzmu, namawiał go do założenia wspólnoty życia kontemplacyjnego na Sri Lance. Ojciec B. A. Thomas założył zgromadzenie lokalnych mnichów, które stało się pierwszą wspólnotą mnichów kontemplacyjnych w Azji. Instytut został kanonicznie erygowany w 1934 r. W 1948 r., po trzech nieudanych próbach, powstała żeńska gałąź zgromadzenia. Obie grupy postanowiły założyć kilka klasztorów chrześcijańskich w Indiach.

Ojciec Thomas w założonych przez siebie klasztorach ustanowił ascetyczne i kontemplacyjne życie, oparte na rdzennej kulturze. Było to absolutne novum. Praktykowano zatem całoroczny, rygorystyczny post pokutny (który później został złagodzony), ściśle wegetariańską dietę (stanowiła łącznik między hinduistami i buddystami), chóralny śpiew w stylu hinduskim zamiast klasycznego – gregoriańskiego. W głębokim poszanowaniu tradycyjnej kultury praktykowano jałmużnę oraz praktyczną pomoc ludności lokalnej. Założyciel odstąpił również od niesprawiedliwego systemu kastowego. Od początku w szeregi mnichów i mniszek przyjmował przedstawicieli wszystkich grup społecznych, wierząc, że będą wspólnie żyć i służyć, kierowani wyłącznie miłością Chrystusa. Z tego też powodu niejednokrotnie napotykał na sprzeciw oraz niezrozumienie. Jednak swojej decyzji o odrzuceniu systemu kastowego nie zmienił.

Prawdziwy święty

Pod koniec życia ze względu na zły stan zdrowia często trafiał do szpitala. Dlatego jego przełożeni postanowili, aby oblat nie praktykował życia monastycznego. Dzięki temu mógł spędzić ostatnie dni życia w domu biskupa w Dżafnie, w towarzystwie swoich współbraci oblatów. Zmarł 26 stycznia 1964 r., mając 78 lat.

Krótko przed śmiercią odwiedził go generał oblatów, o. Léo Deschâtelets OMI (1899-1974). Po powrocie do Rzymu misjonarz powiedział:

„Jeśli chcesz zobaczyć prawdziwego świętego, powinieneś pojechać do Dżafny. Znajdziesz w tym starcu wszystko, co oznacza słowo „świętość”. Wszystko w nim odpowiada naszemu wyobrażeniu o człowieku Bożym”.

11 marca 2004 r. grób ojca B. A. Thomasa OMI został przeniesiony z Tholagatty do Dżafny. Znajduje się w aśramie Arul zgromadzenia. Dwa lata później papież Benedykt XVI promulgował dekret o heroiczności cnót oblata-mnicha ze Sri Lanki, przyznając mu tytuł sługi Bożego. Jego proces beatyfikacyjny prowadzony jest przez postulatora generalnego misjonarzy oblatów.