Błogosławiony Józef Gérard

Dziś wspominamy bł. Józefa Gerarda. Wódz Basutosów – wśród których posługiwał jako misjonarz – żegnał go w dzień pogrzebu słowami „muszę przyznać, że o. Gerard był takim człowiekiem, który, można by powiedzieć, nie brał do ust pożywienia, bo karmił się modlitwą. Gdyby modlitwą można było nakarmić ludzi, dawno by on dał ją nam, Basutosom, do jedzenia„. Wspomnienie gorliwego misjonarza kończy także okres nowenny o powołania oblackie.

Przypominamy sylwetkę błogosławionego.

Bł. Józef Gerard (12 marca 1831 r. – 29 maja 1914 r.)

Ur. w wiosce Bouxières-aux-Chênes w Lotaryngii (Francja). W wieku 20 lat wstępuje do oblackiego nowicjatu w Notre Dame de l’Osier. Jeszcze podczas nowicjatu w 1852 r. otrzymuje obediencję do Natalu w Afryce Południowej, a w maju następnego roku ostatecznie opuszcza Francję. Po trwającej osiem miesięcy podróży dociera do Natalu i tam zostaje wyświęcony na księdza. Ożywiony duchem modlitwy, rozpalony miłością do dusz nieśmiertelnych, przez 60 lat gorliwie (często kosztem snu) pracuje nad ich zbawieniem w Natalu, głównie wśród Basutosów. Stał się wielkim przyjacielem młodzieży.

Modlił się słowami: Panie, daj mi łaskę, bym do szaleństwa kochał moje zadanie katechety… Bym uczynił mocnymi tych chrześcijan, by dobrze poznali świętą religię i dlatego Ciebie kochali. Do ostatnich chwil życia, nawet przykuty do łóżka, myśli o dziele ewangelizacji. Jego grób stał się miejscem kultu, pielgrzymują do niego tysiące osób. Ojciec Gérard został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 15 września 1988 r.