XI. Jezus do krzyża przybity [relikwie Drzewa Krzyża na Świętym Krzyżu]

Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!

„Gdy przyszli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców (…). Lecz Jezus mówił: «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią»” (Łk 23,33-34).

Najstarsze polskie sanktuarium narodowe mieści się na Świętym Krzyżu. Relikwie Drzewa Krzyża Świętego trafiły do Polski przez Węgry – najpewniej w 1270 r. dzięki królowi Stefanowi V. Władysław Łokietek przekazał je tutejszym benedyktynom, co zapoczątkowało ogólnopolski kult. Władysław Jagiełło uczynił krzyż swoim herbem i wspierał klasztor. Jak mówią legendarne podania, Węgierski królewicz Emeryk, polując w łysogórskich lasach, ujrzał jelenia z krzyżem między rogami. Zagubionego w puszczy Emeryka poprowadził do klasztoru anioł. Tam miał zostawić relikwiarz otrzymany od ojca. Relikwie te stały się sercem sanktuarium na Świętym Krzyżu, a okoliczne góry zyskały nazwę Świętokrzyskich.

Do sanktuarium na Świętym Krzyżu często przybywają pielgrzymi z chorobami, brakiem zrozumienia i innymi cierpieniami. – Ludzie przychodzą do Chrystusa również z wyrzutami sumienia i z chęcią zmiany swojego życia – tłumaczy o. Józef Wcisło OMI, rektor bazyliki na Świętym Krzyżu, duszpasterz pielgrzymów.

– Warto pamiętać, że na Golgocie były trzy krzyże – Jezusa Chrystusa oraz dwóch „łotrów”, z których jeden został święty. To jest pytanie do każdego z nas – jaką postawę my przyjmiemy? Za którym łotrem pójdziemy? Zlekceważymy krzyż Jezusa czy zachowamy wobec niego wierność i cześć? – pobudza do refleksji o. Józef Wcisło OMI. – W tym kontekście szczególną uwagę przybywającym pielgrzymom zwracam na obecność – przyjęcie i bycie w obecności Chrystusa. Na uznanie swojej słabości i świętości Jezusa Chrystusa oraz tego, że On otwiera drogę do prawdziwie dobrego życia – wskazuje duszpasterz pielgrzymów.

Kult relikwii Drzewa Krzyża Świętego wiąże się z cudami. – Zdarzają się uzdrowienia, np. z chorób nowotworowych. Niedawno gościliśmy państwo, którym w związku z zaawansowaną chorobą zależało na szybkim leczeniu, ale lekarz nie miał aktualnie miejsc i nie mógł ich przyjąć – opowiada o. Józef Wcisło OMI. –  Zrezygnowali, przyjechali na Święty Krzyż i otrzymali telefon od tego lekarza, iż jednak ich przyjmie. Trwając przy krzyżu Jezusa, można doświadczyć wielu cudów.

– Przy krzyżu człowiek nie czuje się sam. Inaczej się wówczas spogląda na swoje problemy, mając też w perspektywie ludzką bezradność Jezusa – dodaje rektor bazyliki na Świętym Krzyżu. – Warto zwrócić uwagę na to, iż sanktuarium pasyjne zawiera w sobie również pamięć o zmartwychwstaniu. Podążając za Chrystusem, dźwiganie krzyża ma sens, nie jest się w tym samemu, a ukryte jest w tym coś więcej.

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.

Anna Gorzelana

Grafika wyróżniająca: Agnieszka Robakowska