Oświadczenie w sprawie o. Tomasza Maniury OMI
OŚWIADCZENIE
W dniu 4 kwietnia 2025 r. otrzymaliśmy zgłoszenie dotyczące możliwości popełnienia nadużyć przez o. Tomasza Maniurę OMI przeciwko VI przykazaniu Dekalogu, wobec osób pełnoletnich.
Ojciec Tomasz 29 kwietnia zrezygnował z pełnionych przez siebie funkcji, o czym poinformował dzień później w mediach społecznościowych. Wieczorem uzupełnił wpis pożegnalny o słowa: „Moja rezygnacja podyktowana jest krzywdą wyrządzoną przeze mnie, która została zgłoszona mojemu przełożonemu”. Zgłoszenie doznanej krzywdy przez osobę dorosłą, dotyczącej również osoby dorosłej, zostało potraktowane z pełną powagą przez władze prowincji. Zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, po rozpoznaniu sprawy, skierowano o. Tomasza na miesięczne rekolekcje oraz roczny okres odosobnienia przeznaczony na refleksję i nawrócenie. Ojciec Tomasz wyraził żal i zadeklarował gotowość do pełnej współpracy z przełożonym w celu uzdrowienia tej bolesnej sytuacji.
Jako Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej wyrażamy głęboki ból i solidarność z osobami, które doznały krzywdy. Ponawiamy naszą gotowość do przyjęcia kolejnych zgłoszeń i wyjaśnienia wszelkich wątpliwości. Osoby pragnące przekazać informacje mogą skontaktować się bezpośrednio z naszą kurią lub z o. Dominikiem Ochlakiem OMI, delegatem prowincjała ds. ochrony małoletnich i osób bezbronnych (dominik.ochlak@oblaci.pl).
Zapewniamy, że dokładamy wszelkich starań, aby każda osoba, która zgłosiła lub zgłosi doświadczoną krzywdę została należycie wysłuchana i objęta odpowiednią opieką. Oferujemy wsparcie psychologiczne i duszpasterskie, którego formy są ustalane indywidualnie, z uwzględnieniem konkretnych potrzeb.
Marcin Wrzos OMI
Rzecznik prasowy Prowincji
Poznań, 2 maja 2025 r.
Warszawa: przewodniczący Episkopatu złożył gratulacje biskupowi nominatowi o. Markowi Ochlakowi OMI
Warszawa, 17 kwietnia 2025 r.
Ekscelencjo,
Najdostojniejszy Księże Biskupie Marku,
z radością przyjąłem komunikat Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej informujący, że Ojciec Święty Franciszek mianował Księdza Biskupem Fenoarivo Atsinanana na Madagaskarze, gdzie spędził Ksiądz wiele lat swojego kapłańskiego życia. Nominacja biskupia ogłoszona w Wielki Czwartek wymaga jeszcze wierniejszego realizowania przyrzeczeń, które kapłani odnawiają w czasie Mszy Krzyżma. Przez lata, pracując jako misjonarz, odpowiadał Ksiądz Biskup swoim życiem na pytanie: Czy chcesz naśladować przykład Chrystusa, Dobrego Pasterza, i nie szukając własnej korzyści troszczyć się o zbawienie ludzi?
W imieniu Konferencji Episkopatu Polski składam serdeczne gratulacje i zapewniam o wsparciu modlitewnym wszystkich biskupów w naszej Ojczyźnie. Niech św. Eugeniusz de Mazenod wspiera Księdza Biskupa na misyjnych drogach głoszenia Ewangelii.
Księże Biskupie Marku, proszę przyjąć wyrazy szacunku i braterskich pozdrowień w Chrystusie.
✠ Tadeusz Wojda SAC
Arcybiskup Metropolita Gdański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Fot. BP KEP
Watykan: prowincjał Marek Ochlak OMI biskupem na Madagaskarze
Nowy oblacki biskup urodził się 14 marca 1966 r. w Nowym Mieście Lubawskim. Uczył się w oblackim Niższym Seminarium Duchownym w Markowicach k. Inowrocławia (1981–1985). Do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej wstąpił w 1985 r. Po odbyciu nowicjatu w Kodniu nad Bugiem, 8 września 1986 r. złożył pierwszą profesję zakonną i rozpoczął studia seminaryjne w Obrze k. Wolsztyna, gdzie 8 września 1990 r. złożył śluby wieczyste. Święcenia prezbiteratu o. Marek Ochlak przyjął 20 czerwca 1992 r. z rąk bp. Zdzisława Fortuniaka, ówczesnego biskupa pomocniczego Archidiecezji Poznańskiej.
Człowiek misji
Po święceniach pracował przez trzy lata jako wikariusz w parafii pw. św. Eugeniusza w Kędzierzynie-Koźlu. Po kursie języka francuskiego w Paryżu, 8 sierpnia 1995 r., wyjechał na Madagaskar. Najpierw w Antananarivo-Soavimbahoaka (lata 1995–1996) odbył kurs języka i kultury malgaskiej. Następnie posługiwał w Marolambo jako misjonarz w buszu (1996–2001, od 1999 r. jako przełożony), w Toamasina – Notre Dame de Lourdes (2001–2009, od 2006 r. jako przełożony i proboszcz), a także w Antananarivo-Soavimbahoaka (2009–2015) jako przełożony misjonarzy oblatów na Madagaskarze i wyspie Reunion. Po zakończeniu tej posługi, od 27 listopada 2016 r. pracował na misji Befasy, przejętej po misjonarzach saletynach. Przez lata posługi, z pomocą darczyńców z Polski, zbudował dla lokalnych społeczności m.in. studnie, wodociągi, szkoły, kaplice, szpitalik im. Wandy Błeńskiej, a także odnowił kościół w misji centralnej pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Po powrocie do Polski, od września 2021 r. pełnił funkcję dyrektora Prokury Misyjnej w Poznaniu, odpowiedzialnej za wsparcie misji (nie tylko oblackich), animację i informację misyjną. W strukturach Prokury działają m.in.: Stowarzyszenie Świeckich Przyjaciół Misji, Wydawnictwo Misyjne Drogi wraz z portalem misyjne.pl, Fundacja Instytut Mazenodianum oraz Stowarzyszenie Lumen Caritatis. 10 stycznia 2023 r. został wybrany przełożonym Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów MN, a kanonicznie przyjął urząd 17 lutego. W dniu dzisiejszym papież Franciszek mianował go biskupem diecezji Fenoarivo Atsinanana na Madagaskarze.
Diecezja Fenoarivo Atsinanana
Diecezja Fenoarivo Atsinanana, położona na wschodnim wybrzeżu Madagaskaru nad Oceanem Indyjskim, została erygowana 30 października 2000 roku przez papieża Jana Pawła II. Obejmuje obszar 25 tys. km² i jest sufraganią archidiecezji Toamasina, na czele z kard. Désiré Tsarahazana. Główne miasta diecezji z północy na południe to: Maroantsetra, Mananara, Soanierana Ivongo, Fenoarivo-Atsinanana i Vavatenina. Na wyspa Sainte-Marie (Wyspa Piratów), znajduje się pierwszy kościół katolicki wybudowany Madagaskarze w 1857 r. Według danych z 2024 roku, diecezja liczyła 1 626 672 mieszkańców, z czego 432 923 to katolicy, co stanowi około 26,6% populacji. W strukturach diecezji jest 11 parafii (misji centralnych z licznymi wspólnotami katolickimi w buszu, nawet do 50), w których posługuje 56 prezbiterów diecezjalnych i 3 zakonnych. Dodatkowo, w diecezji pracują 72 siostry zakonne oraz jest 51 seminarzystów. Katedrą diecezjalną jest kościół pw. św. Maurycego w Fenoarivo Atsinanana.
Od ponad 100 lat
Oblaci są obecni w Polsce od 1920 r. Zgromadzenie zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda – późniejszego biskupa Marsylii – 25 stycznia 1816 r. w Aix-en-Provence. Obecnie Zgromadzenie liczy 3418 członków, a Polska Prowincja skupia 414 oblatów, w tym 243 pracujących w kraju. Pięciu z nich zostało biskupami: Eugeniusz Jureczko OMI (Kamerun, zmarł w 2018 r.), Jacek Pyl OMI (Ukraina – Krym), Radosław Zmitrowicz OMI (Ukraina), Wiesław Krótki OMI (Kanada Północna – Inukowie) i Jan Kot OMI (Brazylia). Poza Polską Prowincją zakonną posługuje kolejnych około 100 oblatów pochodzących z Polski. Misjonarze oblaci są zgromadzeniem misyjnym. Ich główną misją w Kościele jest ukazywanie Chrystusa i Jego Królestwa najbardziej opuszczonym – głoszenie Dobrej Nowiny ludom, które jej jeszcze nie przyjęły, oraz pomoc w odkrywaniu własnej wartości w świetle Ewangelii. Tam, gdzie Kościół już istnieje, oblaci kierują się do grup, z którymi ma on najmniejszy kontakt.
Marcin Wrzos OMI
foto. /arch. Marek Ochlak OMI/Agnieszka Robakowska/Paweł Gomulak OMI
Koncert „Benedyktyńskie Inspiracje Klasztoru na Świętym Krzyżu" [+WIDEO]
Wystąpiła w nim Schola Cantorum Kielcensis. Wybrane utwory muzyczne były przeplatane fragmentami „Dialogów” św. Grzegorza Wielkiego, opowiadającymi o życiu św. Benedykta. Występ artystów odbył się w ramach Mid Europe Early Music Festival promującego średniowieczną muzykę środkowej Europy.
Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium narodowe. Klasztor benedyktyński miał tutaj ufundować Bolesław Chrobry w 1006 r. W opactwie na szczycie Łysicy przechowywane są relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Najpierw byli tutaj obecni benedyktyni. W wyniku kasaty na wniosek zaborcy rosyjskiego majątki kościelne zostały przejęte przez państwo pozostające pod protektoratem carskiej Rosji. W 1936 r. do opieki nad sanktuarium zostali zaproszeni Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Objęli część zabudowań klasztornych z bazyliką, które podnieśli z ruiny. Od upadku reżimu komunistycznego w Polsce nieprzerwanie starali się o powrót do sakralnego charakteru tegoż miejsca: skrzydła zachodniego, w którym mieściło się najpierw więzienie carskie, a potem więzienie polskie, a także tzw. szpitalika pobenedyktyńskiego. W 2023 r. obiekt klasztorny na Świętym Krzyżu powrócił do swoich pierwotnych granic i przeznaczenia. Wraz z reintegracją zabudowań klasztornych na Świętym Krzyżu nie zmienił się dotychczasowy prawny zakres ochrony przyrody na tym obszarze, jak również ochrona zabytków.
W klasztorze na Świętym Krzyżu znajduje się dom nowicjatu Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
(Krzysztof Jamrozy OMI/redakcja)