Dziś wspomnienie bł. Józefa Gérarda OMI

Dziś wspominamy błogosławionego Józefa Gérarda OMI (1831-1914), apostoła Lesoto.

Ojciec Józef Gérard urodził się 12 marca 1831 roku w miejscowości Bouxières-aux-Chênes koło Nancy we Francji. Dzieciństwo spędził na rodzinnym gospodarstwie, następnie dzięki pomocy proboszcza rozpoczął formacje kapłańską.
Dwa lata spędził w miejscowym seminarium w Nancy, gdzie był oczarowany opowiadaniami o dziele misyjnym. W 1851 roku wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Na diakona został wyświecony przez Założyciela, świętego Eugeniusza de Mazenoda, który 22. Letniemu diakonowi Józefowi powierzył misję w Natalu w Afryce Południowej.

W maju 1853 roku diakon Józef Gérard wyjechał na tereny misyjne i już nigdy nie wrócił do Francji. 19 lutego 1854 roku w Pietermaritzburgu otrzymał święcenia kapłańskie i rozpoczął swoją posługę pośród plemienia Zulusów. Pomimo wielkich starań posługa wśród Zulusów nie przynosiła natychmiastowych owoców, zatem w 1862 roku z poczuciem ogromnego zawodu udaje się do Królestwa Lesoto, aby Ewangelie głosić Basutosom. Ojciec Gérard przez dwa lata pracował i modlił się, aby pozyskać pierwszego katechumena i nawet mimo to postęp był powolny. Niemniej jednak w ciągu pierwszych lat coraz większa ilość osób posłyszała orędzie Chrystusa i przystąpiła do Kościoła. Pięć lat od jego przyjazdu otwarto pierwszą stację misyjną w Roma. Obecnie to miejsce przyjmuje wielu nowicjuszy i scholastyków, jest to bowiem uniwersytet założony przez Oblatów, szkoła średnia, wiele domów zakonnych i szpital – oto co w testamencie pozostawił nam ten niezwykły boży mąż.

W czasie spędzonym w Lesoto ojciec Gérard dawał dowody swojej bliskości i niesamowitej otwartości dla osób chorych i starszych. Pomimo odległości, klimatu, niedogodności pieszo lub konno udawał się z Najświętszym Sakramentem, aby pomagać strapionym. Pierwszym swoim nawróconym zaszczepił głęboką pobożność maryjną i od tego czasu naród został poświęcony Maryi Niepokalanej.

Ostatnie lata swojego życia ojciec Gérard spędził na swojej pierwszej misji w Roma. Miesiąc przed śmiercią wsiadał jeszcze na konia, aby na górskich ścieżkach śpieszyć z pomocą potrzebującym. Zmarł 29 maja 1914 roku w wieku 83 lat.

Podczas jednych z rekolekcji, ojciec Gérard pisząc o osobach, którym służył, ukazał tajemnicę swojej wytrwałości: powinniśmy ich kochać, mimo wszystko ich kochać, zawsze ich kochać. Pomimo napotykanych trudności i przeciwności przeżywał swoją wiarę w radości głoszenia słowa bożego.

Historia procesu

Proces diecezjalny toczył się w Maseru w Lesoto w latach 1940-1941. Pisma ojca Gérarda zbadano w 1852 roku. 1 marca 1954 roku Święta Kongregacja Rytów zatwierdziła proces diecezjalny. W 1970 roku Zgromadzenie przekazało Positio super virtutibus do Kongregacji do Spraw Świętych w Rzymie. 13 listopada 1976 promulgowano dekret o heroiczności cnót, a 1 czerwca 1987 dekret o cudzie. Beatyfikacji dokonał 15 września 1988 roku Jan Paweł II podczas swojej wizyty apostolskiej w Maseru w Lesoto. Do kanonizacji potrzeba kolejnego cudu.

Cuda i otrzymane łaski

1928

W 1922 roku w Roma, w dawnej misji założonej przez ojca Gérarda, urodziła się dziewczynka. Od początku 1928 roku dziewczynka cierpiała na ostrą infekcję bakteryjną w okolicach czaszkowych. Infekcja postępowała i zaatakowała oczy dziewczynki, skazując ja na całkowitą ślepotę. W tym czasie opieka medyczna w górach Lesoto nie był tak rozwinięta, ale rodzicom udało się konno sprowadzić lekarza, który czterokrotnie odwiedził ich córkę. W pierwszym tygodniu lipca 1928 roku lekarz musiał obwieścić rodzicom, że ślepota jest całkowita. Matka dziecka wzięła piasek z grobu ojca Gérarda i włożyła go do małej torebki na szyi swojej córki. W tym samym czasie rodzina rozpoczęła nowennę za wstawiennictwem Sługi Bożego. W następną sobotę, 7 lipca 1928 roku, tę rodzinę odwiedził proboszcz, francuski oblat. Na ranach dziecka położył relikwię – stułę używaną przez Sługę Bożego – i modlił się wraz z rodziną. W nocy dziewczynce śniło się, że przyszedł do niej starszy mężczyzna i położył swe ręce na jej oczach. Dopiero później na pokazanych jej zdjęciach ojca Gérarda z dziewczynka rozpoznała tego starego człowieka. Nazajutrz, w niedzielę, 8 lipca, ślepota zniknęła. W kolejnych dniach zabliźniły się rany i odpadł stup. Intensywne badania lekarskie przeprowadzono dopiero w 1940 i w 1950 roku. Badania potwierdziły trwałość oraz naukową niewytłumaczalność tego uzdrowienia. Władze kościelne wikariatu apostolskiego Basutolandu (dzisiejsze Lesoto) zatwierdziły cud w dniach od 2-17 stycznia 1941, potwierdzono go w 1956 roku. 2 marca 1962 roku dochodzenie diecezjalne zostało potwierdzone przez Stolicę Apostolską. Cud otworzył drogę do beatyfikacji Józefa Gérarda w 1988 roku.

1990

W 1990 roku kobieta z Lesoto dziękowała z laskę, jakiej doznała za wstawiennictwem błogosławionego Józefa Gérarda. Od dziesięciu lat cierpiała na włókniaka macicy. Włókniak macicy jest łagodnym guzem gładkiego mięśnia macicy powodującego bolesne miesiączki. Z powodu astmy kobiety nie można było operować. Chora uczestniczyła w beatyfikacji, która odbyła się w 1988 roku w Maseru i udała się na grób błogosławionego Jozefa Gérarda. Jej bóle menstruacyjne ustały. Z powodu braku dokumentacji medycznej to domniemane cudowne uzdrowienie nigdy nie zostało uznane przez władze kościelne.

1994

Od 1992 roku czterdziestodwuletni, żonaty pracownik stoczni w Waszyngtonie w Stanach Zjednoczonych cierpiał na ciężką hipoalbuminemię, chorobę, która charakteryzuje się brakiem witaminy B12 we krwi. Symptomem było osłabienie zdolności myślenia oraz funkcjonowania mięśni. Objawy nie ustępowały. Ten mężczyzna nie mógł już pracować. W maju 1994 roku zalecono mu ciągłe wykonywanie badań krwi. 3 czerwca 1994 roku wracając od lekarza w swojej sypialni zobaczył stary obraz błogosławionego Józefa Gérarda. Bardziej przez przypadek niż z przekonania rozpoczął nowennę. Tego samego popołudnia mężczyzna odzyskał siły I wrócił do swojej ciężkiej pracy. Na podstawie raportu z 1995 roku nie miał już problemów. To domniemane uzdrowienie nigdy nie zostało uznane przez władze kościelne.

1995

W 1995 roku pewna kobieta z Afryki Południowej ostrzegała, że domowi jej gospodyni grozi powódź. Dwie kobiety modliły się razem przyzywając wstawiennictwa błogosławionego Józefa Gérarda. Ku zaskoczeniu gospodyni wszystkie domy na ulicy zostały zalane oprócz jej domu i rodzina została uratowana.

1995

Od stycznia do marca 1995 roku młoda kobieta z Orlu w Nigerii zmagała się z powikłaniami po ukrytej gruźlicy. W kwietniu 1995 roku postawiono diagnozę, która była pozytywna. Pogarszał się jej stan fizyczny. Skoro lekarze już nic więcej nie byli w stanie zrobić, a wszystko wskazywało na śmierć, 12 maja 1995 roku został przewieziona do szpitala. Proboszcz parafii, który znał pewnego nigeryjskiego oblata, który pracowała w Lesoto, zaprosi rodzinę do odmawiania nowenny za pośrednictwem błogosławionego Józefa Gérarda. 6 października 1995 roku przeprowadzano dokładne badania i nie znaleziono żadnego śladu choroby. Test na HIV był negatywny. Z powodu braku dokumentacji lekarskiej domniemane uzdrowienie nigdy nie zostało zatwierdzone przez wadze kościelne.

2005

W latach 2003-2005 siedemdziesięciosześcioletnia zakonnica pochodząca z Afryki Południowej cierpiała na cukrzycę, która powodowała inne choroby i zaburzenia psychiczne. Po intensywnej nowennie do błogosławionego Józefa Gérarda choroba zniknęła po dwóch latach. Badania lekarskie potwierdziły uzdrowienie. Domniemane uzdrowienie nigdy nie zostało zatwierdzone przez władze kościelne.

Modlitwa

Ojcze niebieski, dziękujemy Tobie za obfitość Twoich łask w życiu błogosławionego Józefa Gérarda. Spraw, abyśmy wiernie postępowali za jego przykładem, uczyń nas zwiastunami Twojego Słowa, aby Dobra Nowina Naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa rozszerzała się i ogarnęła cały współczesny świat. Udziel nam łaskawie szczególnej łaski, o którą Cię prosimy. Przez Chrystusa, Pana Naszego. Amen.

Ojcze nasz – Zdrowaś Maryjo – Chwała Ojcu

Błogosławiony Józefie Gérardzie, módl się za nami.
Boże nasz Ojcze, Ty nas kochasz, w ciągu życia błogosławionego Józefa Gérarda, pobudzałeś go, aby był człowiekiem odwagi, aby odwiedzać chorych, których inni się bali, aby był człowiekiem wytrwania, czekającym na to, aż inni się zmienią, człowiekiem lojalnym wobec Ciebie, który posługiwał na obecnej ziemi.
Panie, prosimy Cię, abyś wysłuchał modlitwy za naszego chorego brata/siostrę. Niech nasze modlitwy zjednoczą się z modlitwami błogosławionego Józefa Gérarda, abyś nam, miłujący Ojcze, udzielił nam siły przyjmowania Twojej woli, obojętnie jaka ona będzie.
Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Ojcze nasz – Zdrowaś Maryjo – Chwała Ojcu

Błogosławiony Józefie Gérardzie, módl się za nami.

O wszystkich otrzymanych łaskach prosimy poinformować najbliższego oblata lub skontaktować się z Postulatorem Generalnym. Jeśli macie sugestie lub uwagi, będziemy wdzięczni za ich otrzymanie. Wiadomości proszę kierować na adres: Postulazione Generale OMI, Via Aurelia 290, 00165 Roma, ITALIA lub na adres elektroniczny: postulatore.generale@omigen.org

Relikwie

20 października 2014 roku Postulacja Generalna została powiadomiona przez Kongregację do Spraw Świętych, że relikwie pierwszej klasy błogosławionego Józefa Gérarda mogą być przekazywane jedynie biskupom, aby zapewnić prawdziwy kult publiczny. Świeccy, zakonnicy i kapłani relikwie pierwszego stopnia mogą otrzymać za pośrednictwem lokalnego biskupa. Wszystkie prośby należy kierować do Biura Postulacji Generalnej OMI. Powinny być podpisane i opieczętowane przez kompetentną władzę duchowną. Wszelkie prośby w formie kopii lub załącznika elektronicznego nie będą rozpatrywane. Relikwie nie mogą być wysyłane pocztą, należy je odebrać w Biurze Postulacji w Rzymie. Proszę zwrócić uwagę, że nie są dostępne relikwie drugiego i trzeciego stopnia.

Wybrana biografia

MORABITO, J., Vie et Vertus du Serviteur de Dieu le Père Joseph Gérard, O.M.I., premier missionnaire catholique au Lesotho, 1831-1914, Roma-Lesotho, ss. 52.

ROCHE, A., Le Cavalier des Malouti, Joseph Gérard O.M.I., 1831-1914, Lyon, 1955, ss. 172.

ROCHE, A., …und seine Liebe siegte doch, Joseph Gérard O.M.I., Apostel der Basotho, Würzburg, 1956, ss. 216.

O´HARA, G., Father Joseph Gérard, Oblate of Mary Immaculate, Durban 1958, ss. 65.

FERRAGNE, M. (Ed.), Le Père Gérard nous parle…, 4 vols. Roma-Lesotho, 1969-1972.

FERRAGNE, M. (Ed.), The Diary of Father Gerard at Roma Mission, from December 1864 until February 1875, Roma-Lesotho, 1978, ss. 138.

ROCHE, A., Joseph Gérard O.M.I.,L´Apôtre du Lesotho, Moulins-lès-Metz, 1986, ss. 140.

O´HARA, G., Father Joseph Gérard, Oblate of Mary Immaculate, Marianhill 1988, ss. 45.

RICHARD, J.L. / ROCHE, A. / MAIROT, F., Joseph Gérard, A Saint for Southern Africa, Lyon, 1989, ss. 64.

BEAUDOIN, Y., Blessed Joseph Gerard O.M.I., Apostle to the Basotho (1831-1914), Biography and Testimonies, Rome, 1991, ss. 181.

GÉRARD, J., Letters to the Superior General and other Oblates, Oblate Writings II-4, Rome 1991, ss. 269.