18 lutego 2021
This is a custom heading element.
MÓJ DROGI SYNU, BĘDZIE MI OJCIEC WDZIĘCZNY ZA TO, ŻE TAK OTWARCIE WYRAŻAM CAŁĄ MOJĄ MYŚL.
Wybór pierwszych misjonarzy, którzy udadzą się do Kanady, wymagał od Eugeniusza i członków rady poważnego rozeznania.
Zapewniam ojca, mój drogi, że dopatrzyłem się tylko bardzo dobrego motywu w propozycji, jaką ojciec mi zrobił, aby należeć do tych, którzy mają być wybrani do założenia naszej pierwszej placówki w Kanadzie. Błogosławiłem Pana za dyspozycje, jakimi Jego łaska ojca wyposażała, ale zawahałem się, gdy przypomniałem sobie list, który ojciec mi napisał, gdy donosiłem, że ojciec jest przeznaczony do stanowienia części wspólnoty w Lumières.
Po uwzględnieniu trudności spowodowanych pewnymi postawami ojca Bermonda Eugeniusz kontynuuje:
Ojciec rozumie, iż na tak daleką misję jak w Kanadzie, trzeba być użytecznym; trzeba żeby można było liczyć na solidność cnót zakonnych tych, którzy będą oddaleni ode mnie o tysiąc pięćset mil. Kto może przewidzieć trudności, których dozna się bądź to od ludzi, bądź przez wydarzenia? Jeśli nie umocniło się w praktykowaniu pokory, wyrzeczenia, jeśli nie umocniło się w posłuszeństwie, które jest fundamentem każdego życia zakonnego, jeśli nie przygotowano się do znoszenia cudzych niedoskonałości, a zwłaszcza jeśli nie wyrzekło się własnej woli, to trudno orzec, czy nie będzie już wiele kosztować podporządkowanie się woli przełożonego, i to bez wysiłku, bez żalu, bez najmniejszego szemrania.
W końcu Eugeniusz wyciąga wniosek:
Będzie mi ojciec wdzięczny, mój drogi synu, za to, że tak otwarcie wyrażam całą moją myśl. Jeżeli mnie ojciec bardziej przekona, to znajdzie się w drugiej grupie. Ściskam ojca i błogosławię.
+ K. J. Eugeniusz, biskup Marsylii.
List do Françoisa Bermonda, 19.08.1841, w: EO I, t. I, nr 4.
Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa (1 P 1,6-7).
