Komentarz do Ewangelii dnia

Wskrzeszenie córki Jaira i uzdrowienie kobiety cierpiącej na krwotok. Obydwie „kobiety” coś łączy – jedna ma dwanaście lat, a druga cierpi na swoją chorobę od dwunastu lat. Dwanaście bowiem w znaczeniu biblijnym to liczba doskonałości. A więc te „choroby”, na które cierpią obie kobiety są niejako „doskonałe”, czyli nieuleczalne. Jedna z nich to śmierć fizyczna, a druga to śmierć społeczna – nieustanny krwotok powodował bowiem, że ta kobieta była stale nieczysta, czyli chorowała na „niedotyk”. Z tych „doskonale” nieuleczalnych chorób zostały uzdrowione. Tym, co je uzdrowiło, nie był kontakt fizyczny, lecz osobiste spotkanie z Jezusem w wierze i w dialogu. Kobieta i przełożony synagogi o imieniu Jair, doświadczają uzdrawiającej mocy Mesjasza. To objawienie oblicza Boga, który otwiera serca, a zamyka wszelkie ludzkie kalkulacje.

(zdj. główne: cathopic/pelau)