Maroko: Święta Wielkanocy wśród muzułmanów [ŚWIADECTWA]

Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej wraz z grupą młodych ludzi spędziły Wielki Tydzień w Maroku.

To był dar od Boga, że ​​mogliśmy dzielić z nimi naszą drogę wiary i towarzyszyć Kościołowi lokalnemu w tych ważnych dniach życia chrześcijańskiego. Ponadto, poprzez różne akcje wolontariackie z dziećmi niepełnosprawnymi, osobami starszymi czy imigrantami, pozwoliliśmy się dotknąć rzeczywistości, w której żyją i mogliśmy poznać ludzi, którzy tam mieszkają i pracują – komentują siostry.

Oblatki MN: Doświadczenie misyjne w Maroku

Świadectwo Alfonso

Misja w Maroku była niezapomniana z wielu powodów. Szczególnie z trzech. Po pierwsze: nasza grupa misjonarzy. Dzieliliśmy się naszymi troskami, naszym doświadczeniem wiary oraz rodzinną atmosferą. Po drugie: wspólnota chrześcijańska. Miałem szczęście, że mogłem zobaczyć różnorodność charyzmatów Kościoła, które pomimo różnic łączy jedna misja. I po trzecie: kultura marokańska. Oprócz tego, że żyłem pośród tych ludzi dzień za dniem, zdałem sobie sprawę, że Bóg był obecny przez cały czas. Wyjątkowe doświadczenie wzrastania w wierze i człowieczeństwie oraz okazja do dawania świadectwa bez zwłoki.

Alfonso, 20 lat.

Młode małżeństwo

Nazywamy się Pietro i Luisa, jesteśmy młodą para w wieku 35 i 34 lat, postanowiliśmy przeżyć Wielki Tydzień razem z innymi braćmi-wolontariuszami, siostrami Misjonarkami Oblatkami Maryi Niepokalanej i braćmi franciszkanami w sercu miasta Tetuán w Maroku. Wyjątkowe i niezwykłe doświadczenie miłosierdzia, dzięki któremu dzień po dniu uczyliśmy się szukać oblicza Chrystusa w innych.

Poza wspólnym mieszkaniem byliśmy zaangażowani w wolontariat w Stowarzyszeniu Nour, w ramach którego pracowaliśmy z dziećmi z porażeniem mózgowym i różnymi dysfunkcjami. Spotkanie z tą rzeczywistością nie tylko poruszyło nasze serca, ale także skłoniło nas do refleksji nad wartością miłosierdzia, ucząc nas, że konieczne jest porzucenie uprzedzeń, aby naprawdę spotkać naszego brata.

Społeczność muzułmańska przyjęła nas z radością i dobrym usposobieniem, a to wystarczyło do zbudowania więzi miłości, dzięki którym udało nam się pogłębić międzyludzką relację, w której zanikają różnice językowe, religijne i kulturowe, a stają się przestrzenią do spotkania jedynego źródła miłości: żywego Chrystusa. Tak więc dowiedzieliśmy się, że nie ma miłosierdzia bez spotkania i że Pan przemawia do nas właśnie w tym spotkaniu. Musisz przygotować swoje serce, pozwolić mu wejść i przemienić…

Misja była dla nas okazją do ponownego odkrycia samych siebie w działaniu większej wspólnoty. Wzmocniło to pragnienie dalszego utrzymywania naszego domu jako otwartego dla innych, tworzenia przestrzeni spotkania, w których możemy dzielić się chlebem i codziennym życiem. Jesteśmy wdzięczni za otrzymanie daru przeżycia tego wspaniałego doświadczenia, które pozostawia niezatarty ślad w naszej historii jako męża i żony.

Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej – w 1997 roku dziewięć kandydatek zaczęło życie wspólnotowe w Pozuelo w Hiszpanii, dając początek oblatkom Maryi Niepokalanej. Zaczęły od rozważania konstytucji oblatów, przeredagowując je na potrzeby wspólnoty żeńskiej oraz wyboru spośród siebie przełożonej. Dzień rozpoczynały wspólną modlitwą, po czym każda udawała się na uczelnię na studia. Po nauce siostry oddawały się pracy w domu rekolekcyjnym, katechizowaniu dzieci i młodzieży w parafii. Dzień kończył się Eucharystią w miejscowej wspólnocie oblackiej. Rok później nowe zgromadzenie uzyskało aprobatę Kościoła.

Więcej o Misjonarkach Oblatkach Maryi Niepokalanej można znaleźć TUTAJ

(tł. pg/zdj. oblatas.org)