„To doświadczenie bardzo mnie wzbogaciło i zbliżyło mnie do Jezusa” [ŚWIADECTWO]
Katherina wyjechała z oblatkami do Maroka...
Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej współpracują ze stowarzyszeniami pożytku publicznego w Maroku. Wraz z młodzieżą siostry udały się do Tangeru, gdzie posługiwały wśród dzieci z niepełnosprawnościami, osób w podeszłym wieku i emigrantów. Jedną z uczestniczek wyjazdu była Katherina:
To doświadczenie bardzo mnie wzbogaciło i zbliżyło do Jezusa. Teraz czuję, że Chrystus jest nie tylko w tabernakulum, ale jest wśród nas i objawia się w ubóstwie. Misjonarki oblatki przyjęły mnie jak rodzinę, pokazały mi życie siostrzane – młodych, szczęśliwych i zjednoczonych. Żyją wiarą z pokorą i służbą innym bez wielkiego rozgłosu. Kaplica, którą wspólnie zbudowaliśmy, była prosta, ale naprawdę piękna. Nie tylko czułem się dobrze z nimi, ale także w Tetouan, dzieląc życie z jego mieszkańcami, gubiąc się w labiryncie i malowniczej Medynie, a przede wszystkim będąc częścią małej chrześcijańskiej społeczności. W wolontariacie nauczyłam się odwagi i radości migrantów subsaharyjskich i bardziej uświadomiłam sobie ich niesprawiedliwą rzeczywistość. Przed oczyma mam oblicza wszystkich tych ludzi, których spotkałam, ich wielką nadzieję, którą mnie poruszyli i zainspirowali. Pomimo tego, że nie udało mi się ich wszystkich uratować, to doświadczenie pomaga mi walczyć o nich we wszystkim, co teraz robię w Madrycie. Życzę powodzenia Jennifer, Signé, Ahmadou i wielu innym ukochanym osobom. W ciągu zaledwie kilku dni nawiązałam bardzo silne więzi zarówno z migrantami, jak i sierotami. Powrót do Europy wydaje się dziwny, ale teraz naprawdę cenię to, co mam i szukam autentyczności i prawdy w mojej relacji z Bogiem i z innymi.
Oblatki MN: Doświadczenie misyjne w Maroku
Maroko: Święta Wielkanocy wśród muzułmanów [ŚWIADECTWA]
Misjonarki Oblatki Maryi Niepokalanej – w 1997 roku dziewięć kandydatek zaczęło życie wspólnotowe w Pozuelo w Hiszpanii, dając początek oblatkom Maryi Niepokalanej. Zaczęły od rozważania konstytucji oblatów, przeredagowując je na potrzeby wspólnoty żeńskiej oraz wyboru spośród siebie przełożonej. Dzień rozpoczynały wspólną modlitwą, po czym każda udawała się na uczelnię na studia. Po nauce siostry oddawały się pracy w domu rekolekcyjnym, katechizowaniu dzieci i młodzieży w parafii. Dzień kończył się Eucharystią w miejscowej wspólnocie oblackiej. Rok później nowe zgromadzenie uzyskało aprobatę Kościoła.
Więcej o Misjonarkach Oblatkach Maryi Niepokalanej można znaleźć TUTAJ
(pg/zdj. Misjonarki Oblatki MN)
Z listów św. Eugeniusza
9 października 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
9 października 2024
Trydent: spotkanie u Luci Borzagi, siostry bł. Mario Borzagi OMI [+GALERIA]
8 października 2024
Malmö: spotkanie oblatów dystryktu szwedzko-norweskiego
8 października 2024
Komentarz do Ewangelii dnia
8 października 2024
Wrocław: Kato-Party, czyli impreza z wartościami
7 października 2024