Komentarz do Ewangelii dnia

Pan Jezus Swoim życiem wykupił nasze; dzięki tej Ofierze, zostaliśmy uratowani: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony”. W tych słowach odnajdujemy manifestację wielkiego misterium nieskończonej miłości Boga, który sięga po niewyobrażalną ostateczność dla zbawienia każdej istoty ludzkiej. Jezus doprowadza miłość do ostateczności, do momentu ofiary z życia. Wciąż brzmią słowa janowej Ewangelii, wprowadzające w Mękę: „Było to przed Świętem Paschy. Jezus wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (J 13,1). Spośród słów Pana Jezusa możemy bardziej podjąć refleksję nad następującymi: „Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają” (J 10,14); więcej, „owce słuchają jego głosu (…) i postępują za nim, ponieważ głos jego znają” (J 10,3-4). Prawdą jest, że Jezus nas zna, ale czy my możemy powiedzieć, że znamy Go wystarczająco, że Go kochamy i jesteśmy Mu posłuszni we wszystkim, co czynimy i czym żyjemy? Panie, nasz Dobry Pasterzu, prowadź nas i broń nas przed drapieżnymi „wilkami” tego świata. Bądź wola Twoja jako w Niebie tak i na ziemi.

(S. Stasiak OMI/zdj. autor nieznany, „Dobry Pasterz”, mozaika, I poł. V w., Mauzoleum Galli Placydii, Rawenna)