Gdańsk: świętowanie z wicegenerałem oblatów
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej to dla oblatów szczególny dzień. Oblaci bowiem noszą imię Niepokalanej i zawsze będą uważać Ją za swoją Matkę. Zatem 8 grudnia to oblackie imieniny.
We wszystkich wspólnotach oblaci 8 grudnia zbierają się na wspólnym świętowaniu. Sprawowane są wspólnotowe msze święte. W tym roku bardzo uroczysty wymiar świętowania przybrała celebracja w kościele rektoralnym pw. św. Józefa w Gdańsku. Przez kilka kolejnych dni, począwszy od 3 grudnia, klasztor w Gdańsku gościł wielu oblatów z różnych stron świata oraz, przede wszystkim, wicegenerała oblatów, o. Antoniego Bochma OMI, o czym informowaliśmy tutaj
>>>Gdańsk: spotkania odpowiedzialnych za finanse
8 grudnia punktualnie o godzinie 13.00 rozpoczęła się Eucharystia pod przewodnictwem o. Antoniego Bochma OMI. Współcelebransami byli m.in.: ojcowie Marek Ochlak – prowincjał polskich oblatów, Alberto Gnemmi – radny generalny na Europę, Charles Ensburg – ekonom generalny oraz kilku ekonomów z różnych stron świata.
Kazanie, które wygłosił główny celebrans, rozpoczęło się od słów antyfony: „Cała piękna jesteś, o Maryjo, i zmazy pierworodnej nie ma w Tobie”.
Kaznodzieja rozważał znaczenie Niepokalanego Poczęcia w kontekście dziejów zbawienia.
„Bóg obdarzył Ją [Maryję] przywilejem Niepokalanego Poczęcia ze względu na to, że miała być Matką Jego Syna. Nie wypadało, aby Bóg narodził się z grzesznej matki. Jej wybranie było wyjątkowe, niepowtarzalne, ale też jej odpowiedź była wyjątkowa, hojna” – powiedział.
O. Antoni, kontynuując kazanie, podkreślił związek Adwentu z Maryją.
„Znamienne jest to, że Kościół ukazuje nam, jak Maryja była czysta i piękna właśnie w Adwencie. Adwent zwiastuje bliskość Bożego Narodzenia. Możemy powiedzieć, że podobnie jak pierwszy zielony pączek w mroźnym i jakby martwym świecie zapowiada rychłe nadejście wiosny, tak dzisiejsza uroczystość, w świecie skalanym grzechem, w świecie, gdzie trudno znaleźć trwałą nadzieję, zapowiada przywrócenie niewinności człowieka, jego zbawienia”.
Wikariusz generalny kazanie zakończył odwołaniem się do filmu „Pasja” Mela Gibsona.
„Po obejrzeniu tego filmu zapewne w wielu z nas na stałe zapadły w pamięć pewne sceny. Mnie szczególnie uderzyły przeplatające się sceny przedstawiające mękę Jezusa oraz Jego dzieciństwo czy młodość, gdzie widać piękną relację Maryi i Jezusa. Te sceny pokazują, że oni byli domem, oni wzajemnie troszczyli się o siebie, cieszyli się sobą i współcierpieli w trudnościach”.
Na zakończenie Eucharystii o. Antoni oddał całe Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej oraz każdego oblata w uroczystym akcie zawierzenia Maryi Niepokalanej:
„Jako oblaci jesteśmy Tobie oddani: to łaska, jaką Bóg nas obdarzył i która we wszystkich zakątkach ziemi łączy nas pod Twoim imieniem (…). Matko Niepokalana, wzorze naszej wiary, uczyń nas pokornymi sługami, otwartymi na Ducha Świętego, oddanymi całkowicie Osobie i dziełu zbawienia (…). Matko Miłosierdzia, strzeż i umacniaj naszych misjonarzy; bądź pomocą ludom, którym posługujemy, aby przez Twoje wstawiennictwo i nasze wysiłki odkryły, kim jest Chrystus oraz uznały Go jako swego Pana i Zbawiciela (…)”.
Uroczysty charakter mszy świętej nadała oprawa muzyczna w wykonaniu Cappella Gedanensis. Muzycy wykonali m.in.: pieśń „Gwiazdo zaranna”, „Kyrie” F. Schuberta, „Alleluja” W. A. Mozarta, „Veni Jesu” M. Cherubiniego, „Laudate Dominum” W. A. Mozarta oraz „Alleluja” z Oratorium „Mesjasz”.
Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej przybyli do Gdańska zaraz po wojnie – w styczniu 1947 r. Otrzymali do odbudowy pokarmelitański zniszczony i spalony kościół oraz klasztor św. Józefa – pierwotnie od roku 1357 mieścił się tu szpital, kaplica pw. św. Jerzego i klasztor. Kaplica, z czasem, w wyniku rozbudowy obiektu stałą się częścią kompleksu klasztornego. W nim 27 marca 1945 r. żołnierze Armii Czerwonej spalili ponad setkę osób. Proces odbudowy trwał kilkadziesiąt lat. Od 1964 r. misjonarze oblaci otworzyli kaplicę wieczystej adoracji oraz zapoczątkowali całodzienną spowiedź, z której chętnie korzystają mieszkańcy miasta. Od roku 2000 kościół św. Józefa stał się sanktuarium Ofiar Nieludzkich Systemów. W 2019 r. uruchomiono w jego murach Oblackie Centrum Edukacji i Kultury, a w 2024 odrestaurowano dawną plebanię z miejscami noclegowymi. Mieszkający tu oblaci są zaangażowani w duszpasterstwo rekolekcyjne, sanktuaryjne, całodzienną spowiedź, a przy domu oblackim funkcjonuje ośrodek kulturalny. Aktualnym przełożonym domu jest o. Krzysztof Czepirski OMI.
Robert Grabka OMI
fot. Mateusz Pawłowski OMI, P. Świetlicka
