„Misyjne Drogi” – Oblacki Madagaskar

W majowym numerze pisma przeczytamy o pracy polskich misjonarzy na Madagaskarze, szczególnie oblatów, którzy obchodzą tam 40-lecie posługi. Przedstawiona została ich działalność misyjna wśród najuboższych, w miejscach, do których docierają jedynie oni. Opisano współdziałanie misjonarzy ze świeckimi w dziele ewangelizacji, a także działania związane z poprawą warunków życia, przez m.in. zakładanie przedszkoli, szkół, ośrodków zdrowia czy studni. W ten sposób Kościół staje się tam bardziej wiarygodny.

Niedawno składano życzenia urodzinowe podłamanemu czterdziestolatkowi. Usłyszał, że jest w najlepszym wieku. Bo przed czterdziestką człowiek młody popełnia wiele błędów, wiele mu się chce, ale nie zawsze wychodzi jak powinno. Po siedemdziesiątce doświadczony człowiek popełnia mało błędów, ale często nie ma już siły, aby cokolwiek zmieniać. Po czterdziestce błędów popełnia się mniej, ale jeszcze się chce i można sporo dokonać. To opowieść o człowieku. Kościół – jak mówi papież Franciszek – jest młody, kiedy, żyje Bogiem, żyje Ewangelią – napisał w edytorialu do najnowszego numeru redaktor naczelny, o. Marcin Wrzos OMI – Czterdzieści lat temu misjonarze oblaci z Polski stanęli na Madagaskarze, nazywanym, ze względu na laterytową ziemię, Czerwoną Wyspą. Kiedy czytamy opisy ich działalności, pierwsze podsumowania, można powiedzieć, że to młody Kościół. Nie chodzi tu o niewiele lat ewangelizacji, a o ewangeliczny sposób życia. Posługują wśród najuboższych, pracują głęboko z oddaniem w lasach tropikalnych (gdzie inni nie chcieli iść), współpracują z miejscowymi chrześcijanami. Głoszą Ewangelię, starając się okazywać także wrażliwość na ich problemy. Zakładają szkoły, ośrodki zdrowia, budują studnie… Są głosem wykluczonych, o których nikt nie pamięta i nie chce ich słuchać – kontynuował.

Zobacz: [Madagaskar: Podczas Eucharystii jubileuszowej nie tylko dziękowano za 40 lat obecności na wyspie. Posłano misjonarzy do posługi poza Madagaskarem i powołano nowe placówki]

Autorzy tekstów na łamach „Misyjnych Dróg” (m.in. prof. Jarosław Różański OMI, prof. UKSW Wojciech Kluj OMI, Henryk Marciniak OMI, Marek Ochlak OMI, Andrzej Serwaczak OMI) opowiedzieli o posłudze misyjnej oblatów na Czerwonej Wyspie. W dwumiesięczniku można przeczytać misjologiczną analizę pielgrzymki papieża Franciszka do Iraku (Michał Józwiak). W piśmie znajdziemy także wypowiedzi ekspertów dotyczące dialogu międzyreligijnego i kulturowego dotyczącego religii tradycyjnych, jak i judaizmu: dr. Grzegorza Krzyżostaniaka OMI i dr. Mariusza Maciaka.

W 207. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą też rozmowy – z Alojzym Chrószczem OMI i Marianem Lisem OMI – o początkach oblackiej misji na Madagaskarze.

W czasopiśmie znalazło się miejsce na dwa fotoreportaże.

Przekonałem się wielokrotnie, że tu, w odróżnieniu od świata zachodniego, nie opisuje się rzeczywistości liczbami. »To miasto ma około 50 tys. mieszkańców«. Tutaj taka wypowiedź jest całkowicie abstrakcyjna i nic nikomu nie mówi. Otaczającą rzeczywistość określa się opisowo. Gdy chcemy powiedzieć o wielkości miasta, scharakteryzujemy typowe domostwa, sklepy, nawierzchnię dróg. Więcej słów. Tak. Każda okazja do rozmowy jest dobra, tu się nie patrzy na zegarek. Rytm życia wyznaczają posiłki i słońce. Każdy z trzech posiłków musi zawierać ryż. Doskonały, nieoczyszczony maszynowo, jak ten dostępny w Europie. Wyśmienity ryż do każdego posiłku nie jest udręką – to fragment zapisków Arkadiusza Ziemby pt. „Rytm życia wyznaczają posiłki i słońce” z rejonu Kanału Pangalanes na wschodzie Madagaskaru.

Natomiast reportaż Janusza Gałki dotyczy Parku Narodowego Tsingy.

W kolejnym wydaniu czasopisma nie brakuje działu „Przyjaciele Misji”, a także informacji dotyczących prowadzonego przez redakcję projektu „Misja Szkoła”. Jak zwykle jest też szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami z Czadu. Opublikowano także felietony Elżbiety Adamiak i ks. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelnicy zachęcani są też do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Elżbietę Adamiak, ks. Artura Stopkę oraz ks. Andrzeja Dragułę. Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne jest także w wolnej sprzedaży.

(misyjne.pl)