Lubliniec: Rozpoczęcie jubileuszu 100-lecia obecności oblatów

W Lublińcu rozpoczęły się uroczystości związane z jubileuszem 100-lecia obecności Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w tym mieście. W 1922 roku zakonnicy zakupili tutaj budynek byłego zakładu wychowawczego od hrabiego Franciszka Grotowskiego wraz z przyległym terenem. Przez lata obiekt był rozbudowywany ze względu na działające w nim Niższe Seminarium Duchowne. Dawna kaplica seminaryjna jest dzisiaj kościołem parafialnym.

W historii lublinieckiego komunitetu było 21 superiorów, wśród nich bł. o. Józef Cebula OMI (1931-1937). W uroczystościach uczestniczyło siedmiu z nich: o. Brunon Wielki OMI, o. Antoni Walisko OMI, o. Józef Niesłony OMI, o. Andrzej Korda OMI, o. Bernard Briks OMI, o. Waldemar Janecki OMI oraz obecny przełożony – o. Lucjan Osiecki OMI.

Nasza wspólnota Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Lublińcu obchodzi złoty jubileusz 100 lat od przybycia oblatów do Lublińca. Każdej wspólnocie zakonnej przewodzi superior tej wspólnoty i w dzisiejszą niedzielę, 6 lutego, chcieliśmy Panu Bogu podziękować za tą wspólnotę, która została zapoczątkowana 100 lat temu – powiedział w słowie powitania o. Lucjan Osiecki OMI – Bardzo dziękuję ojcom, że przybyliście na moje zaproszenie tutaj do Lublińca, byśmy Panu Bogu wspólnie podziękowali za tych oblatów, którym w tym stuleciu żeśmy przewodzili, kierowali domem lublinieckim.

Mszy świętej przewodniczył o. Bernard Briks OMI, obecnie proboszcz oblackiej parafii w Grotnikach koło Łodzi.

Oblaci… Na ścianach tej świątyni wymalowani i herby oblackie i wszystko wskazuje na to, że są oblaci. I hasło: „Ewangelię ubogim głosić posłał mnie Pan”. Sam Pan Jezus powiedział, że ubogich będziecie mieli zawsze między sobą. Zawsze – rozpoczął kaznodzieja, który następnie przywołał wielkie dzieło miłosierdzia stworzone przez Matkę Teresę z Kalkuty – 150 lat wcześniej również ktoś, ale tym razem mężczyzna, zauważył wielką biedę. To była bieda może innego rodzaju, ale też wielka bieda. Jak ona wyglądała, to przeczytam kawałek z Przedmowy do Konstytucji i Reguł. Napisał to nasz Założyciel, Eugeniusz de Mazenod, w 1825 roku. (…) Bieda. Niewątpliwie materialna po rewolucji francuskiej, ale przede wszystkim bieda duchowa. Tych ludzi ograbiono z bogactwa duchowego, a bez ducha człowiek jest szkieletem, nie jest już człowiekiem. Jak ktoś wyzionie ducha, przestaje być człowiekiem. I ten człowiek młody – widząc, co się dzieje – tak jak Matka Teresa zaczyna działać. I powołał do życia Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Posłuchaj Przedmowy do Konstytucji i Reguł Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej

Kaznodzieja przywołał historię działalności misyjnej oblatów Niepokalanej. Nawiązując do sceny cudownego połowu ryb, czytanej w Ewangelii dnia bieżącego, podkreślał, że we wszelkich ludzkich wysiłkach potrzebne jest Boże błogosławieństwo.

Jednym z wielkich dzieł Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej jest Lubliniec. Kiedy oblaci przybyli do Lublińca i rozpoczęli swoją działalność, 25 marca 1922 roku, przyszło 24 juniorów, nie liczę ojców i braci, 24 uczniów z Krotoszyna. (…) A potem to dzieło zaczęło się rozrastać. I kiedy został Lubliniec zlikwidowany bolszewicką ręką w 1952 roku, było 205 juniorów. Zaczynali od 24.

Kaznodzieja ukazywał dzieje domu lublinieckiego, jako pasmo sukcesów i – po ludzku sądząc – porażek, przywołując chociażby jedno z ostatnich dramatycznych wydarzeń – pożar jednego ze skrzydeł miejscowego klasztoru. Cytował słowa Matki Teresy z Kalkuty, która powtarzała, że Pan Bóg nie żąda od nas sukcesów, ale systematycznej pracy, wykonywania tego, co możemy.

Niektórzy załamują ręce, bo coraz mniej powołań. Było 150 kleryków w Obrze, teraz jest 25. To jest różnica. Ale jest 25 i trzeba się cieszyć, i trzeba prosić Boga, bo „beze Mnie nic nie możecie uczynić”. Dlatego trzeba prosić Boga, by nam błogosławił w tym działaniu. Jeżeli Mu zawierzymy, to nie musimy się martwić. Jeżeli będziemy żyć tym, co święty nasz Założyciel napisał i od nas wymaga, to Boże błogosławieństwo będzie. I jeżeli będziemy otoczeni takimi ludźmi, jakimi wy jesteście, lublinieckimi parafianami, to możemy zawsze liczyć na pomoc z waszej strony, nie tylko tą materialną, ale przede wszystkim to wsparcie duchowe, bo wasza obecność w tej świątyni, w tym kościele, to jest dowód waszej miłości do Chrystusa, do Kościoła i do naszego Zgromadzenia. Dlatego bądźmy pełni optymizmu, róbmy, co do nas należy, a Pan Bóg będzie nam błogosławił – mówił ojciec Briks.

Na koniec kazania wykonał utwór Bułata Okudżawy „Modlitwa” („Dopóki ziemia kręci się”). Posłuchaj całego kazania:

Po odśpiewaniu hymnu „Te Deum laudamus”, głos zabrał również o. Brunon Wielki OMI – superior lubliniecki w latach 1978-1984.

W imieniu wszystkich byłych superiorów tego domu, pozdrawiam was bardzo serdecznie. Tak zacznę od tego, że dla mnie osobiście przypada 75 rocznica mojego przyjścia do Lublińca. Jako mało seminarzysta w 47 roku tutaj zamieszkałem przez jeden rok, potem pojechałem do nowicjatu i wróciłem po siedmiu latach jako neoprezbiter, czyli jako prymicjant, by objąć duszpasterstwo głuchoniemych i byłem tutaj przez siedem lat. W tym czasie wiele się działo w duszpasterstwie i w życiu zakonnym, a niestety nie było już wtedy junioratu, dlatego, że kiedy byliśmy jeszcze klerykami, w 52 roku zabrano nam tę wielką część naszego domu – wspominał senior oblackiej wspólnoty w Lublińcu – Myślę, że wszyscy superiorowie, którzy tutaj byli, mają wielki wkład w to życie i zakonne, i duszpasterskie dla Lublińca, za co wszystkim składam serdeczne „Bóg zapłać”, a szczególnie wam, wszystkim parafianom, by wyrazić swą wielką wdzięczność za to, co dla nas czynicie, zawsze pełni ofiarności i życzliwości.

Na zakończenie celebracji obecny przełożony wspólnoty odmówił modlitwę jubileuszową.

Lubliniec z lotu drona

Superiorowie (przełożeni) oblackiej wspólnoty zakonnej w Lublińcu:

1. Kulawy Jan, 1922-1925
2. Nandzik Teofil, 1925-1931
3. Cebula Józef, 1931-1937
4. Brzezina Karol, 1937-1939
5. Ingmann Kornelius, 1939-1945
6. Koppe Paweł, 1945-1947
7. Całujek Szczepan, 1947-1953
8. Krawczyk Józef, 1953-1956
9. Mucha Franciszek, 1956-1958
10. Górnik Maksymilian, 1958-1960
11. Krawczyk Józef, 1960-1966
12. Hentrich Mikołaj, 1966-1972
13. Świtała Kazimierz, 1972-1978
14. Wielki Brunon, 1978-1984
15. Boczar Antoni, 1984-1990
16. Walisko Antoni, 1990-1996
17. Niesłony Józef, 1996-2002
18. Korda Andrzej, 2002-2008
19. Briks Bernard, 2008-2011
20. Janecki Waldemar, 2011-2017
21. Osiecki Lucjan, 2017-

W kolejne niedziele prezentowane będą różne wymiary misjonarskiego zaangażowania lokalnej wspólnoty zakonnej. Główne uroczystości jubileuszowe, związane ze 100-leciem obecności oblatów w Lublińcu, odbędą się w niedzielę 24 kwietnia br.

(pg)