Lubliniec: Spotkanie komisji jubileuszowej bł. o. Józefa Cebuli OMI
Zbliża się 25. rocznica beatyfikacji misjonarza Niepokalanej.
W lublinieckim domu zakonnym odbyło się pierwsze spotkanie komisji jubileuszowej ds. obchodów 25. rocznicy beatyfikacji o. Józefa Cebuli OMI. Polski misjonarz oblat został zamordowany za wiarę i kapłaństwo w niemieckim obozie koncentracyjnym w Mauthausen w maju 1941 roku.
W skład komisji powołanej przez prowincjała z radą wchodzą: o. Krzysztof Trociński OMI (wikariusz prowincjalny – przewodniczący komisji), o. prof. Kazimierz Lubowicki OMI (wicepostulator procesu beatyfikacyjnego bł. o. Józefa Cebuli OMI), o. dr Marek Rostkowski OMI (wicepostulator procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego o. Ludwika Wrodarczyka OMI), o. Lucjan Osiecki OMI (wicepostulator procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego kleryka Alfonsa Mańki OMI), do grona komisji został zaproszony także o. Paweł Gomulak OMI (Koordynator Medialny Polskiej Prowincji).
Na pierwszym spotkaniu wyznaczono zakres czasowy jubileuszowego roku w Polskiej Prowincji oraz przedyskutowano propozycje obchodów. Podjęto również decyzje odnośnie propagowania kultu bł. o. Józefa Cebuli OMI. Czas trwania specjalnego roku oraz termin głównych uroczystości zostanie podany po akceptacji prowincjała i jego rady.
Józef Cebula to prezbiter Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Urodzony w Malni na Opolszczyźnie. Młode lata upływają Józefowi w realiach trudów niemieckiego zaboru. W 1918 r. podupada na zdrowiu i zostaje uznany przez lekarzy za nieuleczalnie chorego, ale dzięki troskliwej opiece w domu dochodzi do zdrowia. Uczy się kolejno w oblackim Niższym Seminarium Duchownym w Krotoszynie i w nowicjacie w Markowicach. Dalej studiuje (Liège w Belgii i w Lublińcu) i podąża drogą zakonną, przyjmując kolejne śluby, a w 1927 r. zostaje wyświęcony na kapłana przez biskupa Lisieckiego w Katowicach.
Ceniony jest jako wzorowy zakonnik, dobry profesor i pilny student. Zostaje przełożonym NSD w Lublińcu, gdzie stara się poprawić trudne warunki bytowe oraz pogłębia formację duchową. Ze względu na wzorową postawę rozważa się nawet jego kandydaturę na prowincjała, jednak o. Cebula nie czuje się odpowiednią osobą do pełnienia tej funkcji. Zostaje przełożonym nowicjatu w Markowicach.
W czasie wojny przyjmuje do domu w Markowicach uciekinierów z innych domów. Mimo ryzyka i zakazów okupanta sumiennie wypełnia obowiązki kapłańskie. Sprzeciwia się m.in. rozkazowi niszczenia okolicznych kapliczek, mówiąc podwładnym: „Kto chce być oblatem, ten do rozbijania figur nie pójdzie”.
18 kwietnia 1941 r. trafia do obozu w Mauthausen. Jest okrutnie torturowany i wyszydzany za kapłaństwo. 9 maja, po trzech tygodniach przebywania w obozie, pędzony na druty otaczające obóz, ginie od kul karabinu maszynowego – zostaje zastrzelony przez jednego z wartowników. Beatyfikowany w Warszawie 13 czerwca 1999 r.
(pg)
