Kielce: o. Marian Puchała OMI otrzymał tytuł „Honorowego Obywatela Powiatu Kieleckiego”

Powiat kielecki po raz czwarty w historii wręczył tytuły: „Honorowy Obywatel Powiatu Kieleckiego” oraz „Zasłużony dla Powiatu Kieleckiego”. Przyznano je na uroczystej gali, która odbyła się 17 grudnia w sali teatralnej Wojewódzkiego Domu Kultury.

18 grudnia 2024

Wydarzenie to przyciągnęło wielu gości, w tym przedstawicieli lokalnych władz, duchowieństwa oraz mieszkańców regionu, którzy chcieli uczcić osoby zasłużone dla powiatu.

Jednym z wyróżnionych podczas tegorocznej gali był o. Marian Puchała OMI, Misjonarz Oblat Maryi Niepokalanej, który został uhonorowany tytułem „Honorowy Obywatel Powiatu Kieleckiego”. Decyzja o przyznaniu tego wyróżnienia wynikała z jego wyjątkowego zaangażowania w życie duchowe i społeczne lokalnej społeczności.

W argumentacji kapituły konkursu czytamy:

Ojciec dr Marian Puchała, kapłan Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, w latach 2018-2024 pełnił funkcję superiora klasztoru Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu oraz kustosza relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Urodził się w 1956 roku w Warszówku. Studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów MN w Obrze. Po święceniach kapłańskich w 1984 roku przez rok pracował jako duszpasterz w Iławie. W latach 1985-1988 kontynuował studia specjalistyczne z teologii fundamentalnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1990 roku był wykładowcą teologii fundamentalnej, religiologii i ekumenizmu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W 2018 roku objął funkcję przełożonego domu zakonnego i sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego na Świętym Krzyżu. W 2024 roku otrzymał obediencję do Wrocławia, gdzie objął funkcję przełożonego i ekonoma oblackiej wspólnoty na Popowicach.

Ojciec dr Marian Puchała, przez sześć lat, jako superior klasztoru Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu i kustosz relikwii Drzewa Krzyża Świętego, przyczynił się do rewitalizacji tego najstarszego polskiego sanktuarium. Dzięki jego zaangażowaniu Święty Krzyż odzyskał dawną świetność, a trzysta tysięcy pielgrzymów corocznie odwiedzających sanktuarium mogło podziwiać efekty przeprowadzonych prac. W czasie jego posługi przeprowadzono rozległe prace restauratorskie i remontowe, w tym wymianę zniszczonego dachu na skrzydle południowym. W bazylice odtworzono pierwotny, późnobarokowy wygląd ołtarza głównego, a po długiej konserwacji wróciła renesansowa ambona. Zamontowano nowe drzwi wejściowe do bazyliki, wyremontowano krużganki i zainstalowano nowoczesny system informacji – audio przewodniki w kilku językach. Cały klasztor został efektownie podświetlony.

W kaplicy Oleśnickich przeprowadzono skomplikowaną renowację kopuły z tzw. latarnią, a w zakrystii kościelnej odnowiono polichromie i zabytkowe meble oraz wymieniono drewnianą podłogę. Dzięki zaangażowaniu ojca Mariana Puchały, skomplikowany projekt renowacji przebiegł sprawnie i bez zakłóceń, a obiekty były dostępne dla wiernych i turystów. Ojciec Marian Puchała wspierał także przedsięwzięcia promujące wkład świętokrzyskiego opactwa w kulturę oraz promocję regionu.

W 2023 roku zaprezentowano na Świętym Krzyżu unikatowe dzieło SPICILEGIUM, kompendium wiedzy o dziejach opactwa i jego legendarnej biblioteki. Ojciec Marian Puchała ze szczególnym oddaniem towarzyszył samorządowi powiatu kieleckiego we wspólnych przedsięwzięciach, takich jak Jarmark Świętokrzyski, widowisko plenerowe „Opowieść jako żywa…” czy Powiatowy Przegląd Zespołów Chóralnych. Organizował pomoc potrzebującym mieszkańcom powiatu kieleckiego, w tym doroczne koncerty charytatywne. Nieustannie krzewił wartości duchowe i kulturowe przy poszanowaniu walorów przyrodniczych Gór Świętokrzyskich. W uznaniu jego zasług w 2020 roku został uhonorowany tytułem „Przyjaciela Świętokrzyskiego Parku Narodowego”.

Ojciec Marian Puchała w swoim przemówieniu podkreślił wartość krzyża dla województwa świętokrzyskiego:

Krzyż stoi, choć zmienia się świat, 1000 lat temu nasi praojcowie postawili krzyż na Łysej Górze, postawili kościół i klasztor na znak, że dotarła już tutaj Ewangelia Jezusa Chrystusa. Nasi przodkowie stali się świadkami prawdziwego Boga, który jest Miłością. I chodź ta misja ewangelizacyjna i  kulturotwórcza nie odbywała się bez trudności, trwa aż po dzień dzisiejszy. To jednak zwycięski znak krzyż stoi na świętokrzyskiej ziemi (…).

Polski naród był zawsze mocny mocą krzyża. Dlatego misjonarze oblaci od chwili przybycia tu na Święty Krzyż w 1936 r., od tego czasu podnoszą nieustanie z ruin to świętokrzyskie opactwo i ciągle dbają o jego rozwój, by ten 1000-letni zabytek nadal był świadkiem chrześcijańskich dziejów tej ziemi, chrześcijańskiej kultury, by w dobrej kondycji przekazać go następnym pokoleniom. Ja w tej historii byłem tylko ogniwem w łańcuchu pokoleń oblackich, które przeszły przez Święty Krzyż.

 

Laureat nagrody skierował następnie słowa podziękowania do władz powiatu kieleckiego, władz województwa Świętokrzyskiego, władz Świętokrzyskiego Parku Narodowego i wszystkich, którzy wspomagają teraz i którzy wspomagali na przestrzeni lat klasztor świętokrzyski.

Uroczysta gala jest wyjątkowym momentem uhonorowania tych niezwykłych osób, które swoją pracą, zaangażowaniem i oddaniem przyczyniają się do rozwoju i promocji powiatu kieleckiego. Gratulujemy wszystkim laureatom i dziękujemy za ich nieoceniony wkład w życie naszej społeczności – mówił Jacek Kuzia, przewodniczący Rady Powiatu w Kielcach.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium. Położone jest na Łysej Górze, dawnym miejscu kultu pogańskiego. Inicjatorem założenia opactwa benedyktyńskiego w tym miejscu był Bolesław Chrobry w 1006 r. Pierwszy kościół w stylu romańskim ufundowany został między rokiem 1102 a 1138 przez Bolesława Krzywoustego. Początkowo świątynia była poświęcona Świętej Trójcy. Od XIV w. dodano wezwanie Świętego Krzyża –  po tym, gdy w 1306 książę Władysław Łokietek przekazał benedyktynom relikwie Drzewa Krzyża Świętego W 1819 r. klasztor skasowano. Posługę pełnili tu jeszcze przez pewien czas benedyktyni, a następnie kler diecezjalny. W latach 1852–1865 mieścił się tu dom poprawczy dla tzw. księży demerytów (dysfunkcyjnych). Od 1936 r. świątynia stała się kościołem klasztornym i miejscem nowicjatu misjonarzy oblatów Maryi Niepokalanej. W 2013 r. sanktuarium podniesiono do godności bazyliki mniejszej. Aktualnym przełożonym i kustoszem relikwii Świętego Krzyża jest o. Rafał Kupczak OMI. 

tekst/foto: Robert Grabka OMI