koordynator

Zakończyła się I edycja Kodeńskiej Szkoły Lektorów pod patronatem J.E. ks. Bpa Kazimierza Gurdy. W formacji udział wzięło 11 osób. Po Mszy św. w niedzielę 21 kwietnia uczestnicy otrzymali pamiątkowe certyfikaty.

Na Kodeńską Szkołę Lektorów składa się 36 godzin wykładów, ćwiczeń oraz konwersatoriów, wprowadzenia do modlitwy słowem Bożym, adoracja Najświętszego Sakramentu. Prowadzącymi szkołę byli: ojciec superior dr Sebastian Wiśniewski OMI, o. dr Krzysztof Tarwacki OMI, o. Jan Klubek OMI oraz p. Halina Tunkiewicz.

Już od przyszłej jesieni rozpocznie się druga edycja Kodeńskiej Szkoły Kantorów i Lektorów. Serdecznie wszystkich zapraszamy!

(mp)

Publikujemy pełną młodzieńczej pasji relację i fotogalerię z działalności kodeńskiego Koła Teatralnego, działającego pod skrzydłami misjonarzy oblatów MN, które staje się coraz aktywniejszym miejscem propagowania kultury i sztuki w regionie.

Wieczór Niedzieli Palmowej na niewidzialnych skrzydłach przenosi parafian i zebranych w kodeńskiej bazylice gości do świata teatru. Teatr ten wyrósł z marzeń i pasji mieszkańców Kodnia. Swoją działalność rozpoczął w 2015 r. Pierwszym spektaklem była „Tajemnica Eucharystii” (2016 r.) – obejrzało ją ok. 5 tys. widzów – kolejnym „Pasja” (2017 r.), w roku bieżącym zaś „Hiob” na podstawie dramatu Karola Wojtyły.

W myśl przyświecającej młodemu, przyszłemu papieżowi idei, pragnieniem twórców było ukazanie głębi cierpienia człowieka nierozerwalnie złączonej z wiernością Bogu. Główny bohater to biblijny Hiob. Autor jednak zgłębia misterium jego cierpienia. Hiob na dnie swej nędzy i ogołocenia ogląda nagle Chrystusa, poznaje wyzwalający sens Jego krzyża, odkrywa sens ofiary. Hiob jest bowiem uosobieniem ideału – poddania się woli Bożej we wszelkich przeciwnościach życia. On nie pyta, dlaczego.

Spektakl „Hiob” w wykonaniu kodeńskiego Koła Teatralnego nadaje postaci głównego bohatera szerszy wymiar – uosabiają go ludzie, którym przyszło żyć podczas stanu wojennego w Polsce, podczas wojny w Syrii czy też doświadczający tragedii wywołanej japońskim tsunami. Przesłaniem sztuki było zachęcenie widza do weryfikacji swojej postawy w obliczu wszechobecnego cierpienia, a szczególnie tego, które dotyka go osobiście.

Koło Teatralne działające przy parafii pw. św. Anny w Kodniu tworzą aktorzy – amatorzy. Są wśród nich misjonarze oblaci Maryi Niepokalanej (ojcowie i bracia), nauczyciele ZPO w Kodniu, inni chętni parafianie, a także młodzież. Nieocenionym darem Bożej Opatrzności jest obecność w grupie teatralnej ojca proboszcza Damiana Dybały OMI. Jest on duszą teatru, dobrym aniołem gotowym – oprócz pracy nad powierzonymi sobie rolami teatralnymi – w każdej chwili śpieszyć z pomocą wszystkim, którzy jej potrzebują. Niezwykle inspirująca dla członków grupy jest także obecność o. Mateusza Pawłowskiego OMI. Ten charyzmatyczny młody kapłan zachwycił wszystkich profesjonalną kreacją Jezusa w ubiegłorocznej „Pasji”, teraz zaś wcielił się w postać Elihu. Ekspresja aktorska o. Mateusza to niewątpliwy atut „Hioba”.

Brat Mariusz Wojdowski (rola pastucha i koniucha) po raz kolejny udowodnił, że możliwe jest połączenie rozlicznych obowiązków – szefa kuchni u Oblatów – z rozwijaniem pasji aktorskich. Przejmująca, opracowana przez Martę i Marka Kamińskich, muzyka, efekty specjalne, gra świateł (Sławomir Marecki) były dopełnieniem całości i bez wątpienia przyczyniły się do sukcesu dzieła. „Hioba” wystawiono w Kodniu ośmiokrotnie – za każdym razem w wypełnionej po brzegi, otwartymi na głębię słowa ludźmi, bazylice.

W czwartek, 12.04 scena Gminnego Centrum Kultury zapełniła się grupami teatralnymi osób niepełnosprawnych, które zjechały się na II Przegląd Teatrów “W świecie niepełności”. Widzowie mogli odkryć wielką głębie przesłania, wyrażania uczuć, emocji. Grupy te pokazały przede wszystkim, że niepełnosprawność nie jest ograniczeniem. Jednak wisienką na torcie był debiutancki spektakl “Krawcowa Grażyna zakonnicą” zagrany przez młodzież, zrzeszoną we wspólnocie ewangelizacyjnej NINIWA działającej przy parafii św. Anny w Kodniu. Spektakle, które odegrane zostały 21 i 22 kwietnia, cieszyły się dużym zainteresowaniem i nie można narzekać na publiczność- bo ta jak zwykle na komediach płakała ze śmiechu! Sztuka ta, poruszała problem alkoholizmu i w zabawny sposób wytykała problemy społeczne i moralne. Cała historia kończyła się „happy-endem” oraz z morałem- trzeba mieć w życiu „umiarkowanie i miarę”. Aktorzy dali z siebie wszystko, choć warto wspomnieć, że nie są profesjonalistami, pokazali, że teatr jest im dobrze znany.

Te wielkie wydarzenia w małej społeczności są dowodem, że to właśnie my, ludzie XXI wieku, chcemy tworzyć historię. Tym samym pokazujemy, że różne życiowe bariery są do przeskoczenia, potrzeba tylko więcej odwagi!

Autorzy: Regina Hasiewicz, Daria Szkodzińska

(kz)

18 kwietnia nasza wspólnota seminaryjna brała udział w V pielgrzymce kleryków Wyższych Seminariów Duchownych. Podczas pielgrzymki do Królowej Polski klerycy odwiedzili infirmerię w Lublińcu, gdzie przebywają nasi starsi współbracia. W drodze powrotnej z Jasnej Góry grupa odwiedziła zakon klauzurowy Sióstr Mniszek Kamedułek w Złoczewie, które modlą się za naszą wspólnotę seminaryjną.

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji oraz przeczytania krótkiego artykułu ze strony ekai.pl

„Kościół ludzi nadętych, to będzie Kościół rozproszony. Jeśli chcesz gromadzić ludzi, to trzeba mieć pokorne serce” – mówił do kleryków na Jasnej Górze abp Grzegorz Ryś. Pod hasłem “W Sercu Jezusa, w Sercu Maryi” odbywa się tam V Ogólnopolska Pielgrzymka Wyższych Seminariów Duchownych. Ponad 2 tys. seminarzystów, wykładowców i rektorów seminariów z całej Polski spotkało się wczoraj na modlitwie w archikatedrze Świętej Rodziny w Częstochowie.

„Bądźcie powitani w Sercu Jezusa i w Sercu Maryi, gdzie jest najdonioślejsza przestrzeń formacyjna i gdzie miłość Boga jest hojnie rozlana” – mówił na początku spotkania ks. dr Wojciech Wójtowicz, przewodniczący Konferencji Rektorów Wyższych Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych.  Abp Wacław Depo, metropolita częstochowski podkreślił, że „drogi powołań na polskiej ziemi od pokoleń biegły na Jasną Górę”.

Pielgrzymi wysłuchali konferencji abp Grzegorza Rysia, metropolity łódzkiego, który podkreślił, że „to jest coś niesłychanego wychowywać się do kapłaństwa na Sercu Jezusa”. – Idąc do kapłaństwa możesz trzymać głowę na piersi Jezusa i słuchać Jego Serca, tak jak św. Jan umiłowany uczeń, gdy wchodzi w swoje kapłaństwo na Ostatniej Wieczerzy – mówił abp Ryś i wskazał na dwa słowa: jarzmo i pokora.

– Stuła to symbol jarzma. Jezus mówi o jarzmie do ludzi obciążonych religią, a nie wiarą. Czy stuła może być jarzmem nie do uniesienia? Czy kapłaństwo może być ciężarem, którego nie będziecie mieli ochoty nosić? – pytał abp Ryś. – Tak może być. Jarzmo staje się jarzmem nie do uniesienia kiedy mamy do czynienia z religią zredukowaną do prawa, przepisów i zwyczajów – odpowiedział.

– Ciężarem nie do uniesienia jest jarzmo, do którego nie masz serca. I nie przyjąłeś go sercem. To czego nie kocham, to z czym się nie utożsamiam, to czego nie przyjąłem do swojego wnętrza stanie się bardzo szybko w moim życiu jarzmem, którego nie uniosę – mówił arcybiskup.

Metropolita łódzki wskazał że „jest cała masa ciężarów w życiu księdza, których chce bądź nie chce nosić”. – Takim ciężarem jest brewiarz. Jak nie pokochałeś, to jest on jarzmem nie do uniesienia. Tak też jest z celibatem- podkreślił metropolita łódzki.

– Jezus ma Prawo Boże wypisane na Sercu. Jarzmo przestaje być ciężkie kiedy przestaje być wyłącznie prawem a staje się relacją do osoby. Co z tego, co jest wam proponowane w seminariach zdążyliście już pokochać? Kiedy ostatnio pocałowałeś Biblię, którą wyjmujesz z półki. Kiedy otwierasz brewiarz jakie czujesz emocje? – pytał abp Ryś.

– Nie uniesiesz jarzma jeśli twoje serce nie jest pokorne – przypomniał klerykom abp Ryś, cytując fragment „Wyznań” Św. Augustyna: „Moja pycha tak mi nadęła policzki, że mi zasłoniły oczy”. – Jest możliwa taka pycha w stosunku do Boga. Mam w sobie taką pokusę, że mógłbym Boga poprawić w kilku szczegółach. Najprostsza droga do niewiary to pomyśleć o sobie, że jesteś mądrzejszy od Boga – przestrzegł arcybiskup.

– To Jezus napisał Ci scenariusz. Od Jezusa możemy się uczyć, bo On jest pokorniejszy od nas – podkreślił abp Ryś.

Na zakończenie wskazał na Maryję i Jej hymn „Magnificat”. – Kościół ludzi nadętych, to będzie Kościół rozproszony. Jeśli chcesz gromadzić ludzi, to trzeba mieć pokorne serce – zakończył abp Ryś.

W modlitwie wzięli udział również: abp Jorge Carlos Patrón Wong, sekretarz Kongregacji ds. Duchowieństwa, abp Wojciech Polak, prymas Polski, abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, abp Grzegorz Ryś, metropolita łódzki, bp Andrzej Jeż, ordynariusz diecezji tarnowskiej, bp Damian Bryl, biskup pomocniczy z Poznania i bp Andrzej Przybylski, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej.

Po adoracji seminarzyści wyruszyli w procesji maryjnej z kopią Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej na Jasną Górę. Procesji przewodniczył abp Wojciech Polak, metropolita gnieźnieński i prymas Polski.

(kz)

W związku z przeżywanym aktualnie w polskiej prowincji Rokiem Świętego Krzyża, w dniach od 17 do 18 kwietnia, odbyła się pielgrzymka Delegatury Dunskiej i Szwecko-norweskiej Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej do sanktuarium świętokrzyskiego. Do tego 14-osobowego grona przyłączył się również o. Paweł Zając OMI, prowincjał, oraz o. Marian Puchała OMI, wikariusz prowincjalny ds. misji.

Powierzamy owoce tego braterskiego spotkania Maryi Niepokalanej.

(rk)