24 maja – WSPÓLNOTA WYNIKIEM ZAANGAŻOWANIA I WALKI

WSPóŁCZESNA WIZJA FUNDACJI: WSPóLNOTA WYNIKIEM ZAANGAŻOWANIA I WALKI

Wzorem ich życia jest wspólnota Apostołów z Jezusem. Zgromadził On przy sobie Dwunastu, aby uczynić z nich swoich towarzyszy i wysłanników (por. Mk 3, 14). Wezwanie i obecność Pana wśród oblatów dzisiaj, jednoczy ich w miłości i posłuszeństwie, aby na nowo przeżywać jedność Apostołów z Jezusem, jako też ich wspólną misję w Jego Duchu. K 3

Wspólnota w myśli Eugeniusza jest wezwana do wspólnego życia, ale nie jest celem sama w sobie. Tworzymy wspólnotę, aby odpowiedzieć na wezwanie niesienia zbawienia najbardziej opuszczonym.

Słowa napisane przez Parkera Palmera w 1980 roku w kontekście walk w USA także i dzisiaj dają nam wiele do myślenia.

Wspólnota jest jest czymś innym spośród obcych rzeczy, które nam umykają jeśli bezpośrednio się na niej skupiamy. Zamiast tego wspólnota jest czymś innym spośród obcych rzeczy, które nas charakteryzują, jeśli się do niej odnosimy. Przeciwnie wspólnota jest niczym produktem wtórnym zaangażowania i zażartej walki. Ona nastaje, gdy czynimy krzok naprzód, aby naprawić błąd, uzdrowić ranę, służyć. Wówczas każdego odkrywamy jako sprzymierzeńca w sprzeciwie przeciwko życiowych ograniczeń. To nie przypadek, że najprawdziwszy sens wspólnoty tkwi pośród ludzi, w radości z powodu takiej pracy: wśród czarnych, kobiet, ludzi, którzy powiedzili nie tyranii a tak swemu życiu. (La Promesse du Paradoxe)

Jeśli powyższe słowa są na wskroś prawdziwe w odniesieniu do wielkich ideałów ludzkości, o ile potężniejsza jest apostolska wspólnota, która gromadzi się wokół Pana, aby Go spotkać w formule: żadnej tyranii z oczami naszego życia. To współczesna wizja Eugeniusza de Mazenoda.