23 marca

BÓG ZNA NASZĄ DOBRĄ WOLĘ I TO NAM WEŹMIE POD UWAGĘ

Co więc dzieje się z twoją klatką piersiową, o której niegdyś mówiłeś tylko po to, żeby się chlubić jej strunami? A oto teraz daje o sobie znać, a ty musisz na nią narzekać. Oszczędzaj swój głos. Krzyczysz za bardzo, kiedy głosisz kazania, a nawet wtedy, gdy mówisz. Pij mleko albo coś łagodzącego. W ostateczności myśl o rozpalaniu ognia trwałego.

Gorliwy i oddany głoszeniu ojciec Jeancard, przemęczył się podczas misji w Saint-Rémy, i zachorował. W rzeczywistości była to historia wszystkich oblatów w pierwszych latach istnienia zgromadzenia – entuzjazm i miłość do ludzi prowadziły do przesadnego działania.

Wcale nie jestem zdziwiony tym, co mi mówisz o stanie rzeczy w Saint-Remy. Byłem o nim z góry tak dobrze przekonany, że moim zamiarem było rozpocząć ćwiczenia osiem dni przed otwarciem jubileuszu, tak, aby mieć czas na odpowiedź na zapał tej licznej ludności, ale, ale, ale! trzeba zawsze kończyć na tym: Hominem non habeo. Ci, którzy mogą pracować, robią już za dużo. Trzeba się więc zadowolić mniejszymi sukcesami. Bóg zna naszą dobrą wolę i to nam weźmie pod uwagę.

List do Jacquesa Jeancarda, 14.12.1829, w: EO I, t. VII, nr 341.