Są takie dwa Zgromadzenia…

O współpracy oblatów z siostrami Świętej Rodziny z Bordeaux.

11 sierpnia 2022

Siostry Świętej Rodziny z Bordeaux założył w 1820 roku ks. Piotr Bienvenu Noailles. Losy tego francuskiego Zgromadzenia miały połączyć się z młodą wspólnotą Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Ksiądz Noailles poznaje w Talance oblatów Maryi Niepokalanej i dzięki przyjaźni z jednym z ojców oblatów zauważa, że duchowy rys tego męskiego Zgromadzenia odpowiada pragnieniom, które towarzyszyły mu kiedy zakładał Ubogich Kapłanów czyli męską gałąź Świętej Rodziny, która nie przetrwała próby czasów. W zaufaniu mówi wspomnianemu kapłanowi o pragnieniu połączenia Świętej Rodziny ze Zgromadzeniem oblatów, mając na myśli przyszłość Zgromadzenia Świętej Rodziny tak przecież prężnie rozwijającego się. Czy jednak biskup de Mazenod, założyciel Zgromadzenia misjonarzy oblatów, mógłby się na to zgodzić? Wątpliwa sprawa. A jednak…

(zdj. Postulatio OMI)
Prowincjał uczestniczył w dziękczynieniu Sióstr Świętej Rodziny z Bordeaux

Odpowiedź Eugeniusza miał przechowywać w tabernakulum…

14 stycznia 1858 roku zostaje podpisany traktat afiliacyjny, na mocy którego oblaci mieli po śmierci księdza Noailles objąć opieką  założone przez niego Zgromadzenie. Ponoć założyciel Świętej Rodziny miał przechowywać dokument w tabernakulum, jako wyraz wagi tej decyzji.

Święty Eugeniusz de Mazenod umiera 21 maja 1861 roku, tego samego roku, kiedy swą ziemską pielgrzymkę kończy Sługa Boży ks. Piotr Noailles. Dzień przed swoją śmiercią kieruje takie oto słowa błogosławieństwa do Sióstr Świętej Rodziny:

Powiedzcie im, że bardzo je ukochałem, że je kocham i jestem ich Ojcem. Powiedzcie im, że chcę tylko, aby te dwie rodziny na zawsze pozostały zjednoczone, aby tworzyły jedną rodzinę. W tej braterskiej jedności będą szczęśliwe i solidne.

„Do Zgromadzenia Sióstr Świętej Rodziny skierowali mnie ojcowie oblaci” – świadectwo s. Teresy

Współpraca

Choć traktaty afiliacyjne zostały rozluźnione przez nauczanie Soboru Watykańskiego II, na tle historii oba Zgromadzenia łączyła silna więź współpracy. Razem z misjonarzami Niepokalanej siostry z Bordeaux trafiły m.in. na Cejlon, do Polski, czy jako „szare siostry z Montrealu” współpracowały w trudnej posłudze wśród Inuitów, której pionierami byli synowie św. Eugeniusza. Do dzisiaj wyborom przełożonej generalnej Sióstr Świętej Rodziny przewodniczy superior generalny oblatów, rekolekcje dla sióstr często głoszą oblaci, a wiele inicjatyw duszpasterskich dokonuje się we współpracy. Od kilku lat oblacki Sekretariat Powołań Polskiej Prowincji współpracuje z siostrami ks. Piotra Noailles.

(pg)