Obra: Rekolekcje metodą lectio divina

W Domu Rekolekcyjnym Alma Mater dobiegły końca rekolekcje metodą lectio divina, które prowadził o. Michał Tomczak OMI. Uczestniczyła w nich wspólnota modlitewno – ewangelizacyjna im. św. abp Zygmunta Szczęsnego-Felińskiego „Galilea”. Grupie rekolektantów towarzyszyła siostra Barbara, animatorka wspólnoty, ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.

W czas rekolekcji w dynamice lectio divina weszliśmy w duchu charyzmatu św. Eugeniusza de Mazenoda, założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Święty Eugeniusz dając oblatom Konstytucje i Reguły życia zakonnego, zaproponował, aby „oczyma ukrzyżowanego Pana patrzyli na świat krwią Jego odkupiony, żywiąc pragnienie, żeby ludzie, w których nadal trwa Jego męka, poznali także moc Jego zmartwychwstania (por. Flp 3,10)”. Ten rodzaj spojrzenia na siebie i na innych, którzy nam towarzyszą w życiu, stał się mottem i tematem tej serii rekolekcji lectio divina:  „Spojrzeć na siebie oczyma Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego i zmartwychwstałego”. Fundamentem i punktem odniesienia podczas rekolekcji lectio divina stało się rozważanie Ewangelii wg św. Łukasza. Przypatrując się Jezusowi dostrzegaliśmy to, w jaki sposób On zapraszając na drogę powołania różnych napotkanych przez siebie ludzi – o czym pisze w ewangelicznej relacji św. Łukasz – zmieniał ich spojrzenie na siebie samych, w kontekście powołania, jakim obdarzał uczniów, napotkanych przechodniów, czy tych, którzy przyszli do Zbawiciela prosząc o pomoc – wyjaśnia o. Michał Tomczak OMI.

Lectio divina to sposób życia Słowem Bożym. Zaproszenie do życia Boga, który czyta życie człowieka swoim Słowem. W dynamice tego stylu życia znajdują się cztery momenty każdego dnia.

• Lectio – to chwila, gdy z uwagą czytam święte teksty Biblii. Słowo Boga, które zostało spisane pod natchnieniem Ducha Świętego, jest darem, który mogę usłyszeć i przyjąć w swoim sercu.
• Meditiatio – zadając sobie pytanie: „co Bóg mówi do mnie?” wchodzę w czas zrozumienia fragmentu Pisma Świętego, który rozważam. Medytacja nad słowem Boga to krok po kroku wprowadzenie w Jego tajemnicę. Sprzyja temu pilne skupienie i poszukiwanie ukrytej prawdy. Podczas tego momentu dnia moją uwagę koncentruję na słowie Boga, a nie na sobie.
• Oratio – to czas mojej modlitwy, kiedy to my mówimy do Boga. Są to chwile, kiedy mówimy do Niego  o swoich przeżyciach. Nasza modlitwa pozwala wyrazić nam nasze uwielbienie, dziękczynienie i prośby w kontekście rozważanego słowa Bożego.
• Contemplatio – to moment w przeżywanym dniu, kiedy staramy się modlić samą naszą obecnością przed Bogiem. Kontemplacja to czas bezsłownego trwania w Bogu.

(mt/zdj. „Galilea”)