Spotkanie Komisji ds. 25. rocznicy beatyfikacji o. Józefa Cebuli OMI
Polska Prowincja będzie dziękować za 25. lat beatyfikacji ojca Józefa Cebuli OMI.
W formie online odbyło się kolejne spotkanie Komisji do spraw obchodów jubileuszowych 25. rocznicy beatyfikacji ojca Józefa Cebuli OMI. Do grona odpowiedzialnych za koordynację obchodów dołączył Prowincjał Polskiej Prowincji. Pochylono się m.in. nad propozycjami i postulatami Postulatora Generalnego oraz omówiono inicjatywy na poziomie całego Zgromadzenia.
Rozpoczęcie roku jubileuszowego planowane jest na 8 grudnia br. po uprzedniej publikacji specjalnego dekretu Prowincjała Polskiej Prowincji.
Świętość to normalność – wspomnienie bł. Józefa Cebuli OMI
Błogosławiony Józef Cebula to prezbiter Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Urodzony w Malni na Opolszczyźnie. Młode lata upływają Józefowi w realiach trudów niemieckiego zaboru. W 1918 r. podupada na zdrowiu i zostaje uznany przez lekarzy za nieuleczalnie chorego, ale dzięki troskliwej opiece w domu dochodzi do zdrowia. Uczy się kolejno w oblackim Niższym Seminarium Duchownym w Krotoszynie i w nowicjacie w Markowicach. Dalej studiuje (Liège w Belgii i w Lublińcu) i podąża drogą zakonną, przyjmując kolejne śluby, a w 1927 r. zostaje wyświęcony na kapłana przez biskupa Lisieckiego w Katowicach.
Ceniony jest jako wzorowy zakonnik, dobry profesor i pilny student. Zostaje przełożonym NSD w Lublińcu, gdzie stara się poprawić trudne warunki bytowe oraz pogłębia formację duchową. Ze względu na wzorową postawę rozważa się nawet jego kandydaturę na prowincjała, jednak o. Cebula nie czuje się odpowiednią osobą do pełnienia tej funkcji. Zostaje przełożonym nowicjatu w Markowicach.
W czasie wojny przyjmuje do domu w Markowicach uciekinierów z innych domów. Mimo ryzyka i zakazów okupanta sumiennie wypełnia obowiązki kapłańskie. Sprzeciwia się m.in. rozkazowi niszczenia okolicznych kapliczek, mówiąc podwładnym: „Kto chce być oblatem, ten do rozbijania figur nie pójdzie”.
18 kwietnia 1941 r. trafia do obozu w Mauthausen. Jest okrutnie torturowany i wyszydzany za kapłaństwo. 9 maja, po trzech tygodniach przebywania w obozie, pędzony na druty otaczające obóz, ginie od kul karabinu maszynowego – zostaje zastrzelony przez jednego z wartowników. Beatyfikowany w Warszawie 13 czerwca 1999 r.
(pg)
