Arcybiskup Grzegorz Ryś w Grotnikach
Trwa peregrynacja Relikwii Drzewa Krzyża Świętego po oblackich domach i parafiach. Wkrótce relikwie zawitają do diecezji łódzkiej, a dokładnie do miejscowości Grotniki, gdzie oblaci mieszkają i troszczą się o parafię pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Będzie to szczególna peregrynacja i to z kilku powodów.
Najważniejszym z nich jest oczywiście już sama obecność relikwii. Po drugie wydarzenie przypada na czas uroczystości odpustowych - w największe święto oblackie - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia). Wydarzenie uświetni także obecność Grzegorza Rysia - niedawno mianowanego arcybiskupa metropolity łódzkiego i wieloletniego przewodniczącego Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji działającego przy Komisji Duszpasterstwa. Abp Ryś znany jest z troski misjonarskiej i ducha ewangelizacji. Wielokrotnie też spotykał się pracował z misjonarzami oblatami przy różnych okazjach.
W pierwszych dniach peregrynacji (7-8.12), okazję do spotkania z relikwiami będą mieć domownicy oblaccy z Grotnik, a w kolejnych dniach odbywać się będą uroczystości parafialne (8-10.12). Szczegóły na plakatach. Już teraz zapraszamy do udziału i modlitwy za całe wydarzenie.
(kz)
Lesoto – spotkanie biskupów oblackich
Biskup Edward Risi z Keimoes-Upington w Południowej Afryce informuje o spotkaniu oblatów biskupów.
Na początku września w Mazenod, Lesoto, biskupi oblaci z Afryki Południowej zgromadzili się na organizowanym, co dwa lata spotkaniu. Spędziliśmy trzy dni na odnowieniu naszego oblackiego braterstwa, odwiedzając jednocześnie miejsca w Lesoto związane z historią oblatów. Pierwszego dnia zostaliśmy powitani przez wspólnotę w Mazenod i mieliśmy okazję poznać ludzi, którzy pracują w różnych resortach duszpasterstwa oblackiego. Dzień drugi spędziliśmy na Uniwersytecie Piusa XII, aby zapoznać się perspektywą wizji biskupa Josepha Bonhomme, który odegrał kluczową rolę w rozwoju współczesnego Lesoto.
Podczas pobytu w Dolinie Roma odprawiliśmy mszę świętą w sanktuarium błogosławionego Józefa Gerarda i odwiedziliśmy grób pierwszego Arcybiskupa Mosadu Emanuela „Mabathona z Maseru”. Bolało nas, że scholastykat, który odegrał tak ważną rolę w życiu kościoła w Lesoto, został tymczasowo zamknięty.
Ostatniego dnia odwiedziliśmy kardynała Sebastiana Khorai z intencją odprawienia Mszy świętej w jego kaplicy. Przeżycie, aby z nami koncelebrować mogło być dla niego zbyt duże, a sam kardynał i tak nie byłby w stanie wstać z łóżka.
Źródło: OMI Information Numer. 581, listopad 2017
Tłumaczenie: o. Marek Mularczyk OMI
Foto: www.omiworld.org
(kz)
Święcenia diakonatu w Poznaniu
Dziś o godz. 18.30, w naszym poznańskim kościele odbędzie się szczególne wydarzenie. Do święceń diakonatu został dopuszczony fr. schol. Vadym Dorosh z Delegatury Ukraińskiej. To ogromny powód do radości w naszej oblackiej wspólnocie - powołanie z Ukrainy. fr. Vadym złożył śluby wieczyste w Obrze 8 września br., a dziś, w poniedziałek 4 grudnia 2017 r. przyjmie święcenia diakonatu. Szafarzem sakramentu będzie o. bp Jacek Pyl OMI.
Polecajmy przyszłego diakona i jego nową drogę naszej modlitwie.
(kz)
Kongres duszpasterstwa powołaniowego w Rzymie
Zakończył się Kongres duszpasterstwa powołaniowego, organizowany przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. W wydarzeniu uczestniczyli także misjonarze oblaci MN. Kongres odbywał się w dniach od 1 do 3 grudnia w Rzymie i uczestniczyło w nim ok. 800 osób konsekrowanych z całego świata. Dużą wartością spotkania były grupki dzielenia, w których każdego dnia rozmawiano o radościach i wyzwaniach posługi powołaniowej w danym kraju.
Pierwszego dnia kongresu obecni usłyszeli o teologii powołania w oparciu o Nowy Testament, o tym jak współczesna młodzież rozumie powołanie oraz słowa ojca Timothiego Radcliffa OP o budowaniu kultury powołaniowej. Drugiego dnia kongresu uczestnicy mieli okazję usłyszeć jak wygląda rzeczywistość powołań na wszystkich kontynentach w różnych krajach. Ostatniego dnia młodzi konsekrowani studiujący w Rzymie podzielili się swoimi refleksjami. Tego samego dnia każda grupa językowa przedstawiła wypracowane propozycje odnośnie duszpasterstwa powołań oraz posługi wśród młodzieży, które będą przedstawione na Synodzie w 2018 roku.
Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej reprezentowali:
o. Tino Migliaccio OMI
o. Carmine Marrone OMI
o. Dominik Ochlak OMI
Fr. Andre Kulla OMI
(kz/do)
Paragwaj - Triennium Oblackiej Młodzieży
Pisze o. Guido Acosta OMI z Paragwaju. Zachęcamy do wsparcia opisanej inicjatywy naszą modlitwą.
Drodzy bracia i przyjaciele, cała wielka oblacka rodzino: z ogromną radością ogłaszam wam, że podczas oblackiego Kongresu Młodzieży, który odbył się w tym roku w dniach 22, 23 i 24 września w parafii św. Eugeniusza de Mazenod w mieście Teniente Irala Fernández, Paragwajskim Chaco, opracowaliśmy i zapoczątkowaliśmy Triennium dla młodzieży oblackiej.
Oblacka młodzież i duszpasterstwo powołaniowe w Paragwaju, przy wsparciu pozostałych współbraci, postanowiło wspólnie opracować program formacji dla młodzieży na okres trzech lat - kilka intensywnych lat - w czasie, których chcemy promować pracę z młodymi ludźmi, zgodnie z opcją duszpasterską naszego Kościoła w Paragwaju z dużą populacją młodzieży.
Co motywuje nas do uruchomienia tej inicjatywy? Istnieją trzy główne powody: inicjatywa dla młodzieży, na ostatniej Kapitule Generalnej naszego Zgromadzenia nazwana drugim priorytetem; Triennium Młodzieży zapoczątkowane przez Kościół Paragwaju w grudniu 2016 r.; oraz wezwanie papieża Franciszka na Synodzie, aby wspólnie dokonać refleksji nad problemem młodzieży, wiarą i rozeznaniem powołania.
Na każdy rok Triennium Młodych Oblatów zaproponowaliśmy trzy tematy z ich odpowiednimi celami:
2017: młodzież i ubóstwo
2018: młodzież i powołanie oblackie
2019: młodzież i Najświętsza Maryja Panna
Wielkim wyzwaniem, obecnie aktualnym, jest kontynuacja tego, co zaczęło się podczas Kongresu Młodzieży, w odpowiedzi na obawy młodych ludzi i ich wspólnot, szczególnie w odniesieniu do wpływu ubóstwa na ich życie, wraz z tego następstwami: słabe zdrowie, nierówny dostęp do edukacji, brak możliwości pracy itp.
Spełniło się także marzenie o utworzeniu Stowarzyszenia Oblackiej Młodzieży, inspirowane pracą duszpasterską naszego Założyciela z młodzieżą Aix.
Źródło: OMI Information Numer. 581, listopad 2017
Tłumaczenie: o. Marek Mularczyk OMI
Foto: www.omiworld.org
(kz)
Madagaskar - Apostolat Morza
Dziś wieści z Madagaskaru. O. Roman Majewski OMI – kapelan apostolstwa morza. Dzieli się z nami swoi doświadczeniem:
Na całej linii brzegowej Madagaskaru, Kościół zajmuje się duszpasterstwem marynarzy i rybaków. To główny cel działalności Apostolatu Morza, który działa na Madagaskarze od 1973 roku. Mnie dane jest pełnić tę posługę w Diecezji Tamatave od ubiegłego roku. Jestem kapelanem Apostolatu Morza w Tamatave. Pracuję wśród marynarzy i rybaków oraz ich rodzin. Odwiedzam często wraz z personelem osób świeckich i zakonnych marynarzy przybywających na statkach do portu w Tamatave. Odwiedzamy również rybaków i ich rodziny mieszkające na miejscu. Staramy się im zapewnić pomoc duszpasterską poprzez wspólne sprawowanie Eucharystii na statkach, czy w naszym domu, poprzez sprawowanie innych sakramentów oraz naukę katechizmu.
Prowadzimy również działalność socjalną. W każdą sobotę 190 dzieci biednych marynarzy i rybaków otrzymuje kompletny posiłek. 80 z tych dzieci ma opłacaną regularnie szkołę, dzięki tzw. „adopcji serca”. Zapewniamy również tym dzieciom pomoc medyczną, wizytę u lekarza i zakup potrzebnych lekarstw. Prowadzimy też rożnego rodzaju szkolenia przygotowujące dzieci i młodzież do przyszłego życia zawodowego i rodzinnego. Ostatnio przeprowadzony był kurs dla młodzieży z rodzin rybaków, chcącej kontynuować połów ryb według tradycyjnej metody malgaskiej i w ten sposób zarabiać na życie. Połów ryb według tradycyjnej metody malgaskiej polega na wypłynięciu w morze na małych łódkach zwanych pirogami i łowieniu ryb w sieci zarzuconymi obok łódki. Mimo niebezpieczeństwa, jakie czyha na rybaków w czasie połowów na wielkim oceanie, decydują się oni na taką działalność, gdyż często jest to jedyne możliwe źródło dochodów, potrzebnych na utrzymanie ich rodzin.
Żony rybaków i wdowy po rybakach, którzy zginęli na morzu, tworzą przy Apostolacie Morza stowarzyszenie, które zajmuje się ręczną produkcją tradycyjnych przedmiotów malgaskich i ich sprzedażą. Działalność ta pomaga im w utrzymaniu własnych rodzin i domu.
Wszystko to, co czynimy w Apostolacie Morza, jest możliwe dzięki pomocy ludzi dobrej woli, którzy dzielą się z nami. Dlatego w imieniu nas wszystkich chciałbym powiedzieć do każdego z was z serca płynące „MISAOTRA” co po polsku znaczy „DZIĘKUJĘ”. Ta wasza różnoraka pomoc sprawia, że nie czujemy się samotnie na wyspie. Bóg zapłać!
Źródło: OMI Information Numer. 581, listopad 2017
Foto: www.omiworld.org
(kz)
Po dorocznym spotkaniu oblackich proboszczów i rektorów
Dobiegło końca doroczne spotkanie proboszczów i rektorów oblackich parafii. Do klasztoru na Świętym Krzyżu przybyli ojcowie oblaci, którym została powierzona troska o wspólnoty parafialne w Obrze - arch. poznańska; Poznaniu - arch. poznańska; Łebie - diec. pelpińska; Laskowicach Pomorskich - diec. pelplińska; Wrocławiu - arch. wrocławska; Katowicach - arch. katowicka; Siedlcach - diec. siedlecka; Zahutyń - arch. przemyska; Kędzierzynie - Koźlu - diec. opolska; Lublińcu - diec. gliwicka; Gorzowie Wielkopolskim - diec. zielonogórsko-gorzowska; Grotnikach - arch. łódzka; Kokotku - diec. gliwicka; Kodniu - diec. siedlecka; zabrakło proboszczów z Bodzanowa - diec. opolska oraz z Iławy - diec. Elbląska. Obecni byli również rektorzy kościołów: z Gdańska - arch. gdańska i ze Świętego Krzyża - diec. sandomierska.
Głównym punktem spotkania była Eucharystia sprawowana w kaplicy domowej, na której obecne były relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Mszy świętej przewodniczył o. Mieczysław Hałaszko OMI - proboszcz parafii z Kędzierzyna - Koźla. Homilię wygłosił o. Krzysztof Jamrozy OMI, mistrz nowicjuszy.
W homilii o. Krzysztof nawiązał do słów papieża Franciszka skierowanych do rzymskich proboszczów podczas spotkania w bazylice św. Jana na Lateranie w marcu tego roku. Ojciec Święty zachęcał wówczas do spojrzenia wstecz na drogę swojej wiary, na której odnaleźć można prawdziwe skarby, które pomogą nam lepiej zrozumieć naszą teraźniejszość:
Czy dla oblackiego proboszcza - pytał kaznodzieja - jest bardziej odpowiednie miejsce na refleksję dotyczącą przebytej drogi, niż Święty Krzyż? Z pewnością chodząc tymi korytarzami, zaglądając do pokojów, w których mieszkaliśmy w nowicjacie, spoglądając na pamiątkowe tabla czy biorąc do ręki nowicjacką kronikę własnego kursu towarzyszyć będzie nam wiele wspomnień, spoglądać będziemy na twarze tych, którzy na tamtym etapie byli towarzyszami na drodze powołania. Wielu z nich już dziś pośród nas nie ma. A gdzie my jesteśmy w tej naszej życiowej drodze? Czy jesteśmy na tym etapie i w miejscu, którego pragnie dla nas Bóg, Ten który nas powołał i nigdy nie odwołał wypowiedzianych kiedyś do nas słów Pójdź za mną? Wskazując na pasterską posługę świętego Pawła o Krzysztof mówił: Dla Pawła Chrystus ukrzyżowany stał się odpowiedzią na wszelkie problemy wspólnoty wierzących. Ale nie tylko wierzących. Stał się także podstawowym orędziem dla wszystkich pozostałych, dla tych który ciągle jeszcze są poza wspólnotą Chrystusowego Kościoła. I to orędziem, po ludzku patrząc, kompletnie nie trafionym, takim, że trudniej o gorsze. Ale to właśnie w Krzyżu objawiła się Boża moc i mądrość. Ukrzyżowany jest mądrością, ponieważ ukazuje kim naprawdę jest Bóg, ukazuje moc miłości, która posuwa się aż do śmierci na krzyżu, by zbawić człowieka - mówił o. Jamrozy OMI
Na koniec zachęcił by pobyt w bliskości relikwii Chrystusowego Krzyża był dla każdego czasem radości z budowania braterskiej wspólnoty ale i czasem dzielenia się doświadczeniem wiary i inspirującymi duszpasterskimi pomysłami i inicjatywami, które pomogą innym w to doświadczenie Bożej miłości wchodzić.
Po Eucharystii odbyło się spotkanie w salce kominkowej, podczas którego ojcowie dzielili się czym obecnie żyją poszczególne parafie, jak funkcjonują grupy parafialne. Mówili o nowych inicjatywach duszpasterskich ale także zastanawiali się co i jak zrobić by ożywiać te wspólnoty duchem i charyzmatem oblackim. Uczestnicy tegorocznego spotkania zastanawiali się również nad zaangażowaniem misyjnym poszczególnych wspólnot i co czynić na rzecz budzenia nowych powołań kapłańskich i zakonnych.
Źródło: www.swietykrzyz.pl
(kz)
1 grudnia 2017
PODCZAS PRZERWY WRAZ Z MARYJĄ NIEPOKALANĄ
Patronką Zgromadzenia jest Maryja Niepokalana. Otwarta na Ducha Świętego jako pokorna służebnica całkowicie poświęciła samą siebie osobie i dziełu Zbawiciela. W Dziewicy zatroskanej o przyjęcie Chrystusa, aby dać Go światu, dla którego jest On nadzieją, oblaci widzą wzór wiary Kościoła i własnej.
Zawsze uważać Ją będą za swoją Matkę. W wielkiej zażyłości z Nią jako Matką Miłosierdzia będą przeżywali swoje bóle i radości misjonarskiego życia. Wszędzie, gdzie ich zaprowadzi posługiwanie, będą się starali szerzyć prawdziwe nabożeństwo do Dziewicy Niepokalanej, która jest zapowiedzią ostatecznego zwycięstwa Boga nad wszelkim złem. K 10
P.S. Eugeniusz ponownie przemówi w styczniu 2018 roku
Pierwszy oblat z Angoli
Rozpoczynamy cykl informacji oblackich z całego świata. Zachęcamy do modlitwy i poszerzania świadomości o bogatej oblackiej rzeczywistości. Cykl opiera się na biuletynie OMI Information z listopada br. i materiałach z oficjalnej strony Zgromadzenia - www.omiworld.org. Zaczynamy od Angoli...
Angola - Pierwszy oblat z Angoli
Pierwszy oblat z Angoli, Paulo Sango PINDALI, niedawno złożył śluby wieczyste. Oto historia jego powołania, jak mówi sam o sobie:
Nazywam się Paulo Sango Pindali. Urodziłem się w Lobito/Benguela (Angola), 1 listopada 1988 r. Pochodzę z chrześcijańskiego domu. Wiele skorzystałem z edukacji otrzymanej od moich rodziców Zeferino Pindali i Dionizi Afetiny. W rzeczywistości jestem piąty w rodzinie dziesięciorga dzieci, w tym ośmiu chłopców i dwie dziewczynki. Należy zauważyć, że trzej moi bracia nie są już częścią tego świata, ponieważ byli ofiarami wojny w 1999 i 2001 roku.
W latach 2001-2007 studiowałem humanistykę, z przerwą na służbę wojskową. Same studia przebiegały w dwóch etapach: najpierw w Niższym Seminarium w Notre-Dame de La Salette w Catumbela; następnie, z powodu wojny, w Lobito Pre-University Center. Po studiach instytut wyznaczył mnie na jednego z tych, którzy musieli odbyć szkolenie z pierwszej pomocy. Zwróćmy uwagę, że kiedy byłem w Niższym Seminarium, zawsze chciałem zostać księdzem. Po wyjeździe z Seminarium zamysł ten jednak porzuciłem, sen zniknął, z powodu pewnych zajść w szkole, gdzie kontynuowałem studia.
Wszystko zaczęło się na nowo w listopadzie 2007 roku w czasie wakacji u mojego przyrodniego brata, który był mnichem u trapistów. Kiedy wrócił do klasztoru w styczniu 2008 roku, poprosił mnie, abym w czasie powrotu mu towarzyszył. Ponieważ klasztor znajdował się zaledwie 30 km od domu, chętnie się zgodziłem. Po przybyciu do klasztoru było już późno, więc ojciec Prior Barnabe Sawango, przyjaciel mojej rodziny, powiedział: „Paulo, nasza okolica w tych dniach jest pełna bandytów; spędź noc u nas, bo jest późno i jutro jeden z braci będzie towarzyszył ci w drodze do zakładu pracy w fabryce napojów Soba Catumbela”. Nie byłem tym uradowany, ale zgodziłem się spędzić noc w klasztorze, zupełnie sam, ponieważ mojego brata już tam nie było, aby mógł się mną zaopiekować. Wrócił do monasteru.
O godzinie 18 zaprosili mnie na modlitwę. Kiedy zobaczyłem i usłyszałem śpiew mnichów, miałem gęsią skórkę i chciałem zostać z nimi na zawsze. W domu zapytałem rodziców, czy mogę zostać zakonnikiem. Odpowiedź była pozytywna. Kilka tygodni później rozmawiałem z ojcem przeorem o wstąpieniu do klasztoru; dał mi sześć miesięcy, żeby to przemyśleć, nie tracąc pracy. Rano poszedłem do pracy, od 7:30 do 12:30, licząc puszki piwa. Po południu wróciłem do klasztoru. Czułem jednak, że nie jest to moje miejsce, ponieważ nie pozwolono nam wejść z nikim w kontakt.
Pewnego popołudnia, przeor poprosił mnie o posprzątanie pokoju rekreacyjnego mnichów; kiedy sprzątałem, szargany ciekawością zacząłem czytać leżące na stole czasopisma. W ten sposób natknąłem się na czasopismo mówiące o różnych zakonach, w tym Misjonarzach Oblatach Maryi Niepokalanej w Brazylii. Pod wrażeniem ich charyzmatu, ewangelizacji ubogich, ubogich z ich licznymi twarzami, od razu zainteresowałem się tym zgromadzeniem. Natychmiast zacząłem rozglądać się za oblatami.
Następnego dnia podzieliłem się owocem mojej lektury z przeorem, prosząc jednocześnie, aby pomógł mi nawiązać kontakt z Oblatami MN. Na tę chwilę zamierzał już, abym rozpoczął formację zakonną w Hiszpanii lub we Francji. Daleki od jego sugestii, chciałem poświęcić się Bogu, jako misjonarz oblat. Poprosiłem, żeby znalazł adres oblatów. Zniechęcony, a nawet zły, podał mi numer oblata przebywającego w Luandzie. Po spotkaniu z nim, oblat poprosił mnie, bym przyłączył się do niego w Luandzie, aby doświadczyć życia we wspólnocie.
Tak więc, w latach 2008-2010, odbyłem proces formacji jako aspirant i prenowicjusz we wspólnotach oblackich i uczyłem się francuskiego. Po nowicjacie w Ifwanzondo, w Kongo, w 2011 roku złożyłem pierwsze śluby oblackie. W latach 2011-2014 odbyłem studia filozoficzne w Seminarium Duchownym St. André Kaggwa w Archidiecezji Kinszasa. Od 2014 do 2015 roku staż kanoniczny (regencja) we wspólnocie Niepokalanego Serca Maryi z Ifwanzondo. Pod koniec mojej regencji zostałem wysłany do Scholastykatu św. Eugeniusza de Mazenod na studia teologiczne. W dniu 16 września 2017 r., złożyłem śluby wieczyste w Luandzie. Na dzień dzisiejszy jestem na trzecim roku teologii. Oto krótka historia mojego powołania zakonnego.
Źródło: OMI Information Numer. 581, listopad 2017
Tłumaczenie: o. Marek Mularczyk OMI
Foto: www.omiworld.org
(kz)
Katowice z odświeżoną stroną!
Dziś premiera nowej oblackiej strony - www.koszutka.pl. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i wspólnota oblacka w Katowicach doczekały się nowej wersji swojej witryny. Dzięki zaangażowaniu odpowiedzialnych za nią oblatów strona wzbogaciła się o ciekawe, nowe funkcje, nieużyte dotąd w innych miejscach. Są nimi m.in. codzienne rozważania Ewangelii na stronie głównej, a także czytelna rozpiska wszystkich nadchodzących wydarzeń. Na uwagę zasługuje bardzo świeży i niestosowany nigdzie indziej system prezentacji ogłoszeń parafialnych i intencji mszalnych w osobnych, wyrazistych zakładkach.
Ponadto, mimo że strona bazuje na tym samym wyglądzie, co główna witryna oblaci.pl, została wzbogacona jeszcze o różne inne praktyczne rozwiązania. Cieszyć może pomysłowość i pragmatyzm w tej sferze misji ewangelizacji. Sukcesywnie nasza oblacka obecność w internecie rozwija się i usprawnia.
(kz)