26 lutego 2019
This is a custom heading element.
NA WEZWANIE NAJWYŻSZEGO PASTERZA…
Kiedy zakończyłem chronologiczny przegląd listów świętego Eugeniusza, czytaliśmy o wydarzeniach, które miały miejsce w 1832 roku.
Antyklerykalny rząd wraz ze śmiercią biskupa Fortunata de Mazenoda postanowił kasatę diecezji marsylskiej. Aby zapewnić Marsylii obecność biskupa dla sprawowania sakramentów uknuto spisek pomiędzy Ojcem Świętym a Marsylczykami, aby Eugeniusz otrzymał nominację na biskupa tytularnego Ikozji w Afryce Północnej. Tak się stało i Eugeniusz powrócił do Marsylii, gdzie podjął posługę biskupią w miejsce swojego podeszłego w latach wujka. Ale któż się spodziewał…
Dziewięć miesięcy po święceniach biskupich przyszedł list, bez podania żadnego powodu pośpiechu, nakazujący udanie się do Rzymu na spotkanie z papieżem. Eugeniusz wówczas odpisał:
Ojciec Święty wystawił moje posłuszeństwo na wielką próbę: ciągle wyjeżdżać i natychmiast wyjeżdżać, zostawić diecezję na czas pasterskiej wizytacji i wyjechać. Powiedziałbym, że to prawie wbrew mojemu bardzo posuniętemu w latach wujkowi, który w swej starości opiera się na mnie. Na mych barkach spoczywa zarządzanie jego diecezją, długość podróży, wydatki, niechęć rodziny i wiele innych spraw. Uznałem, że mym obowiązkiem jest uciszyć to wszystko ze względu na opinię Najwyższego Pasterza, który usilnie zaprasza mnie do natychmiastowego wyjazdu, aby przekazać mi wiadomość, która służy dobru Kościoła. Przynajmniej lecę na skrzydłach wiatru, nie było bowiem możliwości, abym się pospieszył bardziej, niż to uczyniłem. Jak tylko wasz list, a także list kardynała Kongregacji do spraw Rozkrzewiania Wiary został mi przekazany, byłem gotowy do wyjazdu…
List do biskupa L. Frezza, sekretarza kongregacji do spraw duchowieństwa w Rzymie, lipiec 1833, w: EO I, t. XV, nr 171.
Eugeniusz odpowiedział natychmiast, z wewnętrznym przekonaniem, że papież był dla niego reprezentantem wiary do tego stopnia, że z tego powodu odczuwał głęboki dyskomfort.
Dzisiaj papież nadal uobecnia ważny wymiar w rozumieniu i przekazie naszej wiary.
