30 czerwca 2020
This is a custom heading element.
DLATEGO JEST BARDZO WAŻNE, ABY DOPROWADZIĆ WSZYSTKICH DO UROCZYSTEGO ZAPEWNIENIA O SWOJEJ WIERNOŚCI.
Przypominając ojcu Guiguesowi wagę pewnych ceremonii podczas misji ludowych, Eugeniusz pisze o dramaturgii gestów prowadzących do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych, obietnica, aby żyć i zachowywać dziesięć przykazań.
Odnawianie przyrzeczeń chrzcielnych jest obowiązkowe. Tej ceremonii trzeba nadać uroczysty charakter. Naszym zwyczajem jest zrobienie przy tej sposobności uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu. Nowe ogłoszenie prawa wśród ludu, który poniekąd zarzucił Boskie przykazania i który chce powrócić pod miłe jarzmo Pana, powinno być zrobione w ten sposób, by pozostawić głębokie wrażenie.
Lud powinien aktywnie uczestniczyć w precesji.
Dlatego jest bardzo ważne, aby doprowadzić wszystkich do uroczystego zapewnienia o swojej wierności, głośno, przy zachęcie przez misjonarza, który powtarza na ambonie z ludem każde przykazanie wygłaszane przy ołtarzu głosem donośnym i zrozumiałym przez odprawiającego nabożeństwo, a potem je komentuje. Jednakże, jeżeli z powodu jakiejś okoliczności, którą uważałbym za godną pożałowania, nie byłoby się w stanie pociągnąć za sobą ludu do tej manifestacji, można by było ostatecznie zadowolić się powtarzaniem przykazania przez misjonarza na ambonie w imieniu ludu. To byłoby bardzo złym znakiem, który świadczyłby, że nawet na koniec misji misjonarze nie mają żadnej władzy nad duszami; nie chcę wierzyć, żebyśmy kiedykolwiek zostali doprowadzeni w tym do tej słabości; nigdy nie byłem w takiej sytuacji na żadnej misji; byłoby to wielkim nieszczęściem; niech się więc nie wmawia sobie łatwo, że jest się do tego doprowadzonym.
List do Bruno Guiguesa, 05.11.1837, w: EO I, t. IX, nr 652.
