Prowincjał zakończył wizytę na Madagaskarze
W jej trakcie odbyły się konsultacje przed wyborem nowej administracji oblackiej Delegatury.
Zakończyła się druga część wizytacji wspólnot oblackich na Madagaskarze, połączona z konsultacją przed wyborem nowej administracji Delegatury. Tym razem objęła ona przede wszystkim miasto Fianaratsoa, w którym znajduje się oblacki scholastykat, prowadzona przez oblatów parafia pw. św. Eugeniusza de Mazenoda oraz centrum audiowizualne „OMI-FILM”. Na spotkanie z prowincjałem przybyli ponadto oblaci z misji Morondava i Befasy, na zachodzie Madagaskaru, nad Kanałem Mozambickim i w jego dorzeczu. W tych dniach odbyła się też seria telekonferencji ze współbraćmi, którzy przybyć nie mogli z przyczyn obiektywnych: 5 oblatów pracujących na wyspie La Reunion z powodu obowiązków duszpasterskich i zbyt dużej odległości oraz 5 oblatów ze wspólnoty Marolambo, z powodu nieprzejezdnej drogi (skutek ulewnych deszczy i nadmiernej eksploatacji przez ciężkie samochody).
W oblackim scholastykacie formację odbywa obecnie 35 kleryków, w tym dwóch z prowincji kameruńskiej. Kształcą się w międzydiecezjalnym i międzyzakonnym wyższym seminarium duchownym sześciu południowych diecezji Madagaskaru. Po spotkaniu z wszystkimi klerykami odbyły się rozmowy indywidualne z najstarszymi, którzy mają już za sobą staże duszpasterskie w oblackich parafiach. Prowincjał przewodniczył też Eucharystii i zapoznał się z codzienną rzeczywistością formacji zakonnej i kapłańskiej na Madagaskarze.
Madagaskar: Kościół misyjny, który się dzieli z innymi. Święcenia prezbiteratu czterech oblatów
Wizyta w parafii św. Eugeniusza była ostatnią z serii odwiedzin wspólnot parafialnych. Ich program był zawsze podobny: celebracja Eucharystii w kościele parafialnym, rozmowy z duszpasterzami i parafianami. Ci ostatni korzystali z okazji, żeby podziękować za zaangażowanie polskich i malgaskich oblatów oraz wizytę prowincjała i superiora delegatury. Prowincjał odwzajemniał życzliwość słowami życzeń noworocznych i zapewnieniem o dalszej trosce Polskiej Prowincji o oblackie misje na Madagaskarze. Przy kościele św. Eugeniusza powstała niedawno studnia, dzięki inicjatywie superiora delegatury oraz wsparciu stowarzyszenia „Głogów i okolice budują studnie dla Afryki”. Jest to skarb dla okolicznej ludności, ponieważ Fianarantsoa cierpi z powodu suszy i powszechnego braku wody.
Oblacki krzyż góruje nad Fianarantsoa [galeria]
Odwiedziny w centrum audiowizualnym „OMI-FILM” pozwoliły poznać szerokie medialne zaangażowanie polskich oblatów: produkcja filmów dokumentalnych i ewangelizacyjnych materiałów audiowizualnych. Jest to dzieło ważne dla całego Kościoła na Madagaskarze i rozwija się bardzo dynamicznie.
Pośród tych braterskich spotkań i rozmów znalazł się czas, aby nawiedzić poświęcony w 2021 r. krzyż górujący nad miastem – zbudowany na sugestię miejscowego arcybiskupa w formie krzyża oblackiego – oraz znajdującą się nieopodal kaplicę pw. Krzyża Świętego, w której prowadzone są także lekcje czytania i pisania dla najuboższych dzieci z okolicy. Dzieło to wspierają oblaci z parafii św. Eugeniusza wraz z malgaską fundacją „Ocal malgaskie dzieci”. Następnie prowincjał, superior delegatury i superior scholastykatu udali się do Marana, na miejsce uświęcone posługą bł. Jana Beyzyma, pomodlili się przy jego relikwiach oraz odwiedzili działające od jego czasów leprozorium, nadal ratujące osoby dotknięte chorobą trądu. Oo. Paweł Zając i Mariusz Kasperski zostali też przyjęci przez abpa Fulgence Rabemahafaly, który przypomniał, że miasto Fianarantsoa od XIX w. jest szczególnie zawierzone Maryi Niepokalanej, stąd obecność i posługa Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w tym mieście od ponad 20 lat jest postrzegana jako naturalne przedłużenie tej tradycji.
Matka Boża wśród pogan. Niezwykła peregrynacja na Madagaskarze
Droga między Antananarivo i Fianarantsoa to ok. 400 km bardzo malowniczych górskich krajobrazów, pól ryżowych, sadów i ogrodów. Droga jest kręta i miejscami bardzo wyboista, stąd podróż zabiera zwykle 10 godzin. Wszędzie widać codzienną ciężką pracę ludzi – na polach, przy transporcie, w handlu. Piękno i bogactwo naturalne tej ziemi znów występuje w ogromnym kontraście z obrazami ludzkiej biedy, ale też determinacją, by tej biedzie zaradzać. Mieszkańcy Madagaskaru niejednokrotnie przyznawali, że obecność Kościoła i misjonarzy jest znakiem nadziei, nieraz pomaga zmieniać na lepsze całe dzielnice, jak to miało miejsce choćby w oblackiej parafii w Fianarantsoa, zbudowanej w jednej z najuboższych i najniebezpieczniejszej dzielnic miasta.
Rozmowy z oblatami w Antananarivo (przybyli tam dodatkowo ostatni współbracia z Volobe, Morondavy i Fianarantsoa) zakończyły wizytację prowincjała. Niech Bóg błogosławi oblatom na Madagaskarze i La Reunion! Prowadzona od 40 lat posługa, przy wszystkich wyzwaniach i trudnościach, wydała już piękne owoce, a wciąż ponawiane prośby biskupów o przybycie oblatów do ich diecezji czy do kolejnych misji świadczą o żywej realizacji oblackiego charyzmatu: Pan posłał mnie głosić Ewangelię ubogim – ubogim głoszona jest Ewangelia.
Misja na Madagaskarze z lotu drona [wideo]
Z wdzięcznością wobec o. superiora Mariusza Kasperskiego, za towarzyszenie podczas wizytacji i bezpieczne podróże, a także 7 lat posługi przełożonego Delegatury, z wdzięcznością wobec wszystkich Współbraci, z wdzięcznością dla Przyjaciół Misji oraz ludzi dobrej woli, wspierających misje na Madagaskarze – niech Bóg Wam stokrotnie wynagrodzi!
Jubileusz 40-lecia obecności oblatów na Madagaskarze
o. Paweł Zając OMI – Prowincjał Polskiej Prowincji.
