Komentarz do Ewangelii dnia
Pan Bóg ukazuje nam drogę życia i to tą najlepszą oczywiście, podpowiada i asekuruje, jak na niej się odnaleźć. Natomiast wyboru „za” lub „przeciw” musi i dokonuje sam człowiek. Bolesne jest dla wierzącej osoby, gdy najbliżsi od Boga odchodzą, odrzucając Jego wskazania, w ten sposób pozwalając sobie na chorobę ich serc. Czy wobec tego, naprawdę nic nie można zrobić? Pan Jezus pochwala dziś wiarę przyjaciół chorego, a nawet ich determinację. Przynieśli oni chorego na „noszach” do Mistrza z Nazaretu, a nie mogąc dostać się przed Niego, zniszczyli dach. Cóż za odwaga, determinacja i wiara, że będzie dobrze. Pan Jezus docenia wiarę mężczyzn i przez wzgląd na to, uzdrawia na duszy i ciele chorego. Jak możemy zauważyć i czegoś się nauczyć, to że Pan Jezus potrzebuje nas, naszego wołania naszej determinacji w modlitwie za mężem, za żoną, za dziećmi, za wnukami, za każdym kto jest dla nas bardzo ważny. Nasze błaganie, konsekwentne, pełne wiary, w końcu zaowocuje. Tylko nie przestawajmy prosić. Trzeba nam uzbroić się w cierpliwość i mieć odwagę. On jest Emmanuelem, czyli z j. hebr. „Bogiem z nami”.
(S. Stasiak OMI)
Antoni Lesz OMI: "Spotkałem ojca Cebulę" [WIDEO]
– Oblat, który spotkał świętego
– Ludzie mówili o Józefie Cebuli: „ten święty ojciec”
– Jak wyglądał Lubliniec i życie w klasztorze w latach 20. i 30. uprzedniego wieku? – opowiada najstarszy oblat Polskiej Prowincji.
Komentarz do Ewangelii dnia
Okres Adwentu, który przeżywamy jest czasem radosnego oczekiwania na przyjście Pana Jezusa. Jest to okres, podczas którego mamy szczególną okazję doświadczyć nawrócenia. Prostujemy ścieżki naszego życia, porządkujemy w naszym sercu i duszy to, co jest niepoukładane. Staramy się porządkować te sfery naszego życia, które wymagają uzdrowienia, oczyszczenia. Prośmy Pana Boga o łaskę nawrócenia i przygotowania do głębokiego przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Aby prawdziwe przyjście Pana Jezusa dokonało się w nas, abyśmy mogli udzielić światu tej radości, pokoju i tej mocy miłości, jaką może dać nam i autentycznie udziela jej nam sam Bóg.
Grotniki: Dzień skupienia z bł. o. Józefem Cebulą OMI
Wspólnota oblacka w Grotnikach przygotowała się do uroczystości Niepokalanego Poczęcia przez dzień skupienia poświęcony błogosławionemu ojcu Józefowi Cebuli OMI. Animatorem był miejscowy przełożony, przewodniczący komisji, która przygotowywała jubileusz 25. lecia beatyfikacji oblata-męczennika. Ojciec Krzysztof Trociński OMI wygłosił dwie konferencje: "Błogosławiony o. Józef Cebula, wzór oblata i i przykład wierności Bogu, Kościołowi i Zgromadzeniu" oraz "Pielgrzymować z Maryją, czyli Niepokalana w życiu św. Eugeniusza i jego duchowego syna bł. o. Józefa Cebuli".
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia to także odpust dla miejscowej parafii. Rekolekcje adwentowe, które przygotowywały także do uroczystości parafialnej poprowadził o. Patryk Osadnik OMI z Lublińca-Kokotka. Uroczystej celebracji eucharystycznej w dniu patronalnym oblatów i parafii przewodniczył superior miejscowej wspólnoty, a okolicznościowe kazanie wygłosił rekolekcjonista.
Msza święta zakończyła się dziękczynną modlitwą jubileuszową za beatyfikację o. Józefa, poświęceniem Zgromadzenia Dziewicy Niepokalanej, hymnem: „Ciebie Boga wysławiamy”, dziękując Bogu za dar Matki Kościoła i wszystkich oblatów oraz za łaskę rozpoczęcia obchodów błogosławionego polskiego oblata, łącząc się z oblatami, a szczególnie ze wspólnotą w Lublińcu, gdzie Polska Prowincja oficjalnie rozpoczęła obchody 25-tej rocznicy beatyfikacji o. Józefa Cebuli - wyjaśnia o. Krzysztof Trociński OMI.
Święto patronalne oblatów i parafii w Grotnikach było również okazją do wspólnego spotkania z kapłanami dekanatu.
(pg/kt)
Święty Krzyż: Spotkanie przyjaciół najstarszego polskiego sanktuarium narodowego
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Patronki Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, stała się okazją do świętowania w gronie oblackim, ale również w towarzystwie przyjaciół i dobrodziejów Świętego Krzyża.
Patronką Zgromadzenia jest Maryja Niepokalana. Otwarta na Ducha Świętego, jako pokorna służebnica całkowicie poświęciła samą siebie osobie i dziełu Zbawiciela. W Dziewicy zatroskanej o przyjęcie Chrystusa, aby dać Go światu, dla którego jest On nadzieją, oblaci widzą wzór wiary Kościoła i własnej. (Konstytucje i Reguły, 10)
Eucharystii, sprawowanej w Bazylice o godz. 18.00, przewodniczył o. Marian Puchała OMI, superior świętokrzyskiej wspólnoty. We wprowadzeniu powiedział:
Cieszymy się, że to oblackie święto możemy przeżywać wspólnie z Wami, naszymi wypróbowanymi przyjaciółmi, którzy dzielicie z nami radości i troski, którzy jesteście współwykonawcami naszych starań, marzeń i planów względem Świętego Krzyża. To tysiącletnie sanktuarium tak bardzo zasłużone dla religii, tradycji, kultury polskiej i ogólnoeuropejskiej wymaga nieustannej troski o swoje istnienie i przetrwanie.
Msza św. była też okazją do dziękczynienia za dobro, które dzieje się na Świętym Krzyżu.
Dziękujemy Wam za zrozumienie tego wielkiego dziedzictwa, ale i dużego wyzwania dla jego rozwoju. Dziękujemy za długi proces rewitalizacji i integracji opactwa, i ufamy, że przy Waszej pomocy doprowadzimy to dzieło do końca, by nadal było ono żywym świadectwem wiary, wielkim świadkiem dziejów Polski i świata, skarbem materialnym i duchowym chrześcijaństwa, by było otwarte i dostępne dla wszystkich, by nadal spełniało rolę kulturotwórczą, edukacyjną i sakralną dla następnych pokoleń – dodał o. Puchała.
Na zakończenie Mszy św. ponowiono akt zawierzenia naszego Zgromadzenia Maryi Niepokalanej.
Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium narodowe. Klasztor benedyktyński miał tutaj ufundować Bolesław Chrobry w 1006 roku. W opactwie na szczycie Łysicy przechowywane są relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Najpierw byli tutaj obecni benedyktyni. W wyniku kasaty na wniosek zaborcy rosyjskiego majątki kościelne zostały przejęte przez państwo pozostające pod protektoratem carskiej Rosji. W 1936 roku do opieki nad sanktuarium zostali zaproszeni Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej. Objęli część zabudowań klasztornych z bazyliką, które podnieśli z ruiny. Od upadku reżimu komunistycznego w Polsce nieprzerwanie starali się o powrót do sakralnego charakteru: skrzydła zachodniego, w którym mieściło się najpierw więzienie carskie, a potem więzienie polskie, a także tzw. szpitalika pobenedyktyńskiego. W 2023 roku obiekt klasztorny na Świętym Krzyżu powrócił do swoich pierwotnych granic i przeznaczenia. Wraz z reintegracją zabudowań klasztornych na Świętym Krzyżu nie zmienił się dotychczasowy prawny zakres ochrony przyrody na tym obszarze, jak również ochrona zabytków.
W klasztorze na Świętym Krzyżu znajduje się dom nowicjatu Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
(jw)
Obra: Święto patronalne w seminarium
W oblackim seminarium w Obrze wspólnota zakonna świętowała uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Dla kilku kleryków była to również okazja do podpisania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Celebrację eucharystyczną poprzedziła uroczysta jutrznia.
(pg/zdj. OMI Obra)
Łeba: Św. Mikołaj to tutaj ktoś więcej...
Chociaż prawnie patronem parafii nie jest, w oblackiej wspólnocie w Łebie jak co roku świętowano uroczystości odpustowe. Tutaj św. Mikołaj wspominany jest jednocześnie jako patron i opiekun ludzi morza. Sumie odpustowej przewodniczył o. Jarosław Konieczny OMI z Sekretariatu Powołań Polskiej Prowincji. Po Mszy świętej nie zabrakło słodkich upominków i ciepłego posiłku na placu kościelnym.
(pg/zdj. P. Kasina)
Komentarz do Ewangelii dnia
Nasz Bóg wzruszył się ludzką niedolą do tego stopnia, że stał się człowiekiem. Syn Boży przyszedł do całej ludzkości, pobitej i poranionej grzechem, a na końcu opuszczonej. Wielu uzdrowił, wielu przygarnął, jednak nie wszystkich. Po ludzku Jego siły były ograniczone, dlatego obdarował swoją misją kolejnych ludzi. Zrobił to, aby pokazać, że człowiekowi najlepiej może pomóc drugi człowiek – który żyje wedle Ducha Bożego. Zatem niech i nasze życie dla naszych bliźnich będzie żywą Ewangelią, którą będą mogli odczytywać w naszym życiu, działaniu i miłowaniu. „Świat należy do tego, kto bardziej pokocha”- mówił bł. o. Józef Gérard OMI - Apostoł Basutosów. Niech to zdanie wzmocni nasze adwentowe postanowienie odnowy naszych przysypanych i przespanych dobroci, aby dzielić się z innymi tym, co jest w nas najlepsze. Niech za każdym naszym dziełem stoi Boże Narodzenie.
(S. Stasiak OMI)