Wojciech Kluj OMI: "Chrystus przekracza wszelkie granice" [wideo]
Przewodniczący Stowarzyszenia Misjologów Polskich - o. prof. UKSW dr hab. Wojciech Kluj OMI, był gościem programu Telewizji Polskiej "Okiem Wiary". Rozmowa odbyła się z okazji rozpoczynającego się Tygodnia Misyjnego. Misjonarz mówił o misyjności Kościoła oraz dzielił się własnym doświadczeniem misyjnym.
https://www.facebook.com/okiemwiary/videos/620871046383571
(pg)
Iława: Oblaccy parafianie przenieśli się do grekokatolików
W związku z pracami termomodernizacyjnymi w oblackiej parafii Przemienienia Pańskiego Msze święte zostały przeniesione w inne lokalizacje. W dni powszednie liturgia sprawowana jest w salkach parafialnych. Natomiast w niedzielę oblaci korzystają z gościnności grekokatolików w cerkwi pw. św. Jana Apostoła. Eucharystie sprawowane były w obrządku łacińskim, ale dla wielu oblackich parafian była to okazja, aby poznać bliżej wschodnie płuco katolicyzmu.
(pg/zdj. Piotr Osiński OMI)
25 października 2022
PRZYZNAJĘ, ŻE TA OGÓLNA ZMIANA, TAK ODPOWIADAJĄCA UCZUCIOM, JAKIE WZBUDZA NASZA WIARA, JEST JEDNĄ Z NAJWIĘKSZYCH RADOŚCI MOJEGO ŻYCIA.
Wielka miłość Eugeniusza do Eucharystii była jednym z głównych źródeł siły w jego misji jako przełożonego generalnego oblatów i biskupa. Możemy więc zrozumieć jego niepokój, gdy przybył do diecezji marsylskiej i zobaczył, jak wielu jego kapłanów nie wykazywało szacunku w kwestii kultu eucharystycznego. Natychmiast zabrał się do pracy, aby naprawić sytuację, ustanawiając co roku w każdej parafii czterdziestogodzinne nabożeństwo eucharystyczne.
Po 8 latach tej praktyki, po wizycie w jednym z kościołów w swoim mieście, cieszy się z owoców w swoim dzienniku.
Trzeba powiedzieć, że wszelka rywalizacja pobudza do pobożności. Ołtarze, na których jest wystawiony Najświętszy Sakrament, są wspaniale przyozdobione i oświetlenie jest jak najbardziej nieprzeciętne; jest tyle kościołów, w których doliczono by się ponad stu świec. Jeśli ten stan rzeczy porówna się z tym, co było, gdy przybyliśmy do Marsylii, to ma się powody, aby po stokroć błogosławić Pana i cieszyć się, że mogliśmy przyczynić się do tak uderzającej zmiany. Wówczas chodziło o to, aby Pana Jezusa postawić na ołtarzu z dwoma nędznymi świecami, podczas gdy sześć wielkich kandelabrów ledwo co paliło się na stopniach. Żadnych dywanów, żadnych ozdób. To budziło litość. Przyznaję, że ta ogólna zmiana, tak odpowiadająca uczuciom, jakie wzbudza nasza wiara, jest jedną z największych radości mojego życia.
Biskup Eugeniusz zadbał o to, by uczestniczyć w uroczystościach rozpoczęcia i zakończenia nabożeństwa w każdej z parafii, a także w miarę możliwości odwiedzać je.
Rozkoszuję się także podczas tych wizytacji z tych czterech dniach, są to dla mnie godziny szczęścia. Nastawienie ludzi bardzo się poprawiło w tym tak zasadniczym punkcie i w decyzji, jaką właśnie podjąłem, aby przyozdobić drzwi naszych kościołów, gdzie jest wystawiony Najświętszy Sakrament, umieszczając obraz przedstawiający Najświętszą Eucharystię na obitych tkaniną drzwiach. Została bardzo doceniona i oklaskiwana przez wszystkich. Niech Bóg i nasz Pan Jezus Chrystus z większą żarliwością będą wysławiani, błogosławieni i adorowani. Amen!
Dziennik, 25.02.1846, w: PO I, t. XXI.
Komentarz do Ewangelii dnia
Wszystko, co istnieje i co żyje na tym świecie, dojrzewa powoli, potrzebuje czasu, aby wzrosnąć. Czas i odpowiednie czynniki sprawiają, że z czegoś małego może wyrosnąć coś potężnego. Pan Jezus w obrazowy sposób ukazuje tajemnicę Królestwa Bożego: jako ziarnko gorczycy i jako zaczyn. Z takich niepozornych „elementów” można doświadczyć w czasie, czegoś większego. Pan Jezus wskazując na Królestwo Boże, stwierdza, iż potrzeba wbrew pozorom tak niewiele, aby ono mogło się rozrosnąć dość znacznie. Wystarczy cierpliwości i czasu oraz otwarcia się na współpracę z Bożymi łaskami. Panie Jezu, niech przyjdzie Twoje Królestwo, niech nas ogarnie Twoja łaska Panie.
(zdj. pixabay.com)
Poznań: Kolaudacja filmu o prowincji
Podczas spotkania rady prowincjalnej w Poznaniu odbyła się robocza wizja produkcji filmowej z okazji jubileuszu stulecia Polskiej Prowincji. Produkcja nosi tytuł "Uśmiech Maryi" w nawiązaniu do obchodzonej w Zgromadzeniu rocznicy doświadczenia św. Eugeniusza. Producentem filmu jest reżyser Grzegorz Karbowski z Gdańska. Premiera wstępnie zaplanowana jest podczas rady poszerzonej pod koniec stycznia 2023 roku. Następnie trafi do szerszej dystrybucji.
(pg)
Poznań: Rada prowincjalna
W domu zakonnym w Poznaniu rozpoczęło się spotkanie rady prowincjalnej. Rada prowincjalna doradza prowincjałowi w zwyczajnym zarządzaniu prowincją.
(pg)
24 października 2022
ORACJA: SPOTKAMY SIĘ U STÓP NASZEGO PANA.
Jedną z radości życia Eugeniusza jako założyciela było obcowanie ze swoimi synami oblatami. Jednak jako biskup Marsylii był sfrustrowany, ponieważ w swojej napiętej pracy nigdy nie mógł znaleźć wystarczająco dużo czasu, aby odpowiedzieć na ich listy. Dlatego miał specyficzny sposób komunikowania się z oblatami rozproszonymi po całej Francji i świecie. Niniejszy list do ojca Etienna Semerii jest przykładem jego ojcowskiej czułości i wspólnoty.
Mój bardzo drogi bracie, nie tłumaczę się, jak to się dzieje, że tak bardzo zwlekałem, aby do was napisać. Wasze listy sprawiają mi taką radość, a byłoby to minimum, aby do was pisać i podziękować za grzeczność, że tak często do mnie pisaliście, ale czegoż chcecie? Okażcie współczucie mojemu położeniu, nie macie bowiem wątpliwości co do mego serca. Tak czule was kocham, że mówię z wami jedynie o szczęściu, i dość często to mi się zdarza. Następnie chcę do was napisać, a już jestem rozstrojony przez jakąś sprawę, a już to przez kolejną i pięćdziesiąt innych listów przychodzi przed tym, który miałbym największą ochotę napisać. Na przykład dzisiaj, zanim mogłem przyjść do was, w pewnym sensie musiałem osuszyć mój kałamarz, tak bardzo byłem zdeterminowany, aby do was napisać; zapadła noc, zaledwie widziałem, aby kreślić te linie. Zresztą, rozpoczęty do was list pozostanie na moim biurku i będzie pierwszy, do którego znów zasiądę, jeśli tego wieczoru nie będzie się usiłowało wyrwać pióra z moich rąk.
Następnie porusza kilka innych kwestii i kontynuuje:
(Już go nie widzę, do jutra). Udaję się do kaplicy, bo pora jest odpowiednia. Spotkamy się u stóp Naszego Pana.
List do ojca Etienna Semerii na Korsyce, 20.11.1845, w: PO I, t. X, nr 886.
"Spotkamy się u stóp naszego Pana" odnosi się do sposobu, w jaki Eugeniusz każdego wieczoru jednoczył się z każdym oblatem przed Najświętszym Sakramentem. Tu, w modlitwie, mógł porozumieć się z każdym ze swoich synów. Ta praktyka jednoczenia się w obecności Jezusa, niezależnie od tego, w jakiej części świata się znajdujemy, nazywa się oracją.
Święty Krzyż: Niedziela Misyjna
Przedostatnia niedziela miesiąca października tradycyjnie obchodzona jest jako niedziela misyjna. W dniu tym w sposób szczególny wspominamy misjonarzy i misjonarki, osoby duchowne i świeckie angażujące się w misyjne posłannictwo Kościoła oraz na nowo uświadamiamy sobie, że Kościół Chrystusowy z natury jest misyjny i wszyscy wezwani jesteśmy do głoszenia Chrystusa i Dobrej Nowiny. W dniu tym przypadła także pierwsza rocznica wzniesienia Krzyża Morowego upamiętniającego ofiary epidemii COVID-19, a jednocześnie będącego dziękczynieniem Bogu za opiekę podczas walki z koronawirusem. Po Mszy św. o godz. 11.30 sprawowanej pod przewodnictwem superiora, o. Mariana Puchały OMI, kapłani, służba liturgiczna oraz goście z posłami: Krzysztofem Lipcem, Markiem Kwitkiem i wojewodą świętokrzyskim Zbigniewem Koniuszem przeszli pod Krzyż Morowy, by w krótkiej modlitwie poprowadzonej przez rektora bazyliki, o. Krzysztofa Czepirskiego OMI powierzyć Bogu ofiary pandemii i prosić o opiekę nad regionem.
(kj)
Komentarz do Ewangelii dnia
Bóg okazuje swoją łaskę. Uwalnia człowieka z jego niemocy. Przywraca człowiekowi Jego godność i miejsce w hierarchii stworzenia. Jakże obecny świat, w imię tak zwanej poprawności politycznej, staje się obojętny na krzywdę zadawaną człowiekowi poprzez systemy reżimów totalitarnych. Człowiek człowiekowi staje się wrogiem, za cenę „taniej” popularności, a nawet sławy. Potrzebny jest przewrót w sposobie myślenia, istnieje potrzeba pozbycia się schematów, które także zacieśniają nasz punkt widzenia. Ograniczają zdolność naszej wrażliwości na siebie nawzajem. Pan Jezus zaprasza nas do takiego otwarcia, do przyjmowania Boga w Jego działaniu i obecności w drugim człowieku. Niech nam nie zabraknie sił i motywacji do podejmowania wyzwań związanych z niesieniem pomocy na wszelki sposób naszym bliźnim. Tak łatwo wydać osąd, a tak trudno okazać miłość i płynące z niej współczucie oraz towarzyszenie bliźniemu w jego niemocy. Panie, dotknij naszych serc łaską wrażliwości.