koordynator

Pierwszy dzień kongresu w Obrze

przez koordynator

Poniedziałek Wielkanocny - to dopiero początek

Trwamy w wielkiej radości zmartwychwstania Jezusa Chrystusa! Słyszymy w Ewangelii, że plan Jezusa jest dalej realizowany. On ma wszystko dobrze zorganizowane - kobietom przy grobie mówi, by się nie bały, bo tego w tym momencie najbardziej potrzebowały. Ale jednocześnie daje im też od razu zadanie, by szły do uczniów z poleceniem, żeby udali się do Galilei. Z drugiej strony arcykapłani też wcielają w życie plan kłamstwa o uczniach wykradających w nocy ciało Jezusa. Ich plan jednak zawiedzie - plan Jezusa jest skuteczny.

Tak rozpoczyna się największa kampania promocyjna w dziejach świata - Ewangelizacja, rozgłaszanie Dobrej Nowiny. To dopiero początek. Plan jest w toku...

Spróbujmy i my znaleźć w nim swoje miejsce i włączyć się w misję głoszenia Boga.

(kz)

przez koordynator

Wielka Sobota w oblackich parafiach

przez koordynator

Zmartwychwstał Pan - życzenia

Drodzy Współbracia i Przyjaciele!

Chrystus Pan Zmartwychwstał! Radość nasza jest tym większa, ponieważ dajemy o tym świadectwo w Polsce i na Madagaskarze, we Francji, Belgii, Luksemburgu, w Danii, Szwecji Norwegii, na Białorusi, Ukrainie i w Rosji, a także w Kanadzie i w kilku jeszcze krajach, w których pracują polscy oblaci.

Wszędzie tam śpiewamy: „Nic by nam przecież nie przyszło z daru życia, gdybyśmy nie zostali odkupieni. O, jak przedziwna łaskawość Twej dobroci dla nas! O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna. O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa! O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel! O, zaiste błogosławiona noc, jedyna, która była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa!”

W imieniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej Polskiej Prowincji życzę Wam, abyście szli przez kolejny rok Waszego życia w mocy Zmartwychwstałego Pana Jezusa! Niech On nas wszystkich umacnia w codziennych trudach, niech posyła nam Ducha Świętego, niech uświęcając nasze życie pozwala nam budować Kościół święty i mieć serce wrażliwe na ubogich!

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Niepokalana!

o. Paweł Zając OMI

Prowincjał

przez koordynator

Wielki Piątek w oblackich kościołach

przez koordynator

Wielka Sobota - wielka cisza

W Wielką Sobotę zamykamy niejako symboliczną klamrą całą ziemską działalność Jezusa. U jej początków Chrystus trwa 40 dni na pustyni poszcząc i przygotowując się do swojej 3-letniej działalności. Dziś leży w grobie i też czujemy się, jakbyśmy byli na pustyni. Brak nam żywej wody, którą jest nasz Zbawiciel. Jednak to tylko krótki moment tej ciszy i smutku. Jutro wielkie przebudzenie. Gdyby nie ono, utknęlibyśmy w beznadziei. A tymczasem wiemy, na co czekamy!

Wyrazem naszej czci i nadziei jest adoracja krzyża w kościołach i zwyczaj święcenia pokarmów. I choć to pierwsze jest dużo istotniejsze, to symboliczne święcenie pokarmów jest także ważne, przypomina nam o nadziei, która jutro się wypełni. Wyobraźmy też sobie, co mógł czuć św. Eugeniusz de Mazenod, którym wstrząsnęło pamiętne doświadczenie Wielkiego Piątku 1807 r. i co działo się w jego sercu dzień później. Szansa na nowe życie, wielka nadzieja, uświadomienie sobie wielkiej miłości Boga i wyzwania, jak na tę miłość odpowiedzieć. Można sobie wyobrazić jak św. Eugeniusz stoi oszołomiony, jak odbiera mu mowę w obliczu tego życiowego odkrycia.

Tymczasem i my trwajmy w ciszy i refleksji, dajmy sobie czas i nie śpieszmy się zbytnio. Pan Jezus nigdzie nie ucieka, trwa i czeka na nas w grobie.

(kz)

przez koordynator

Wielki Czwartek w oblackich kościołach

przez koordynator

Wielki Piątek - cud krzyża

Dziś przeżywamy Wielki Piątek, pamiątkę męki i śmierci Pana Jezusa. W liturgii słyszymy cały opis tych dramatycznych wydarzeń i widzimy Chrystusa, który obejmuje krzyż i prowadzi go do samego końca - na Golgotę. Dziś nie sprawujemy Eucharystii (przeżywamy liturgię śmierci Jezusa), ale mimo to Jezus nie pozbawia nas swojego świętego ciała i przyjmujemy Komunię Świętą. Dziś też rozpoczyna się największy w historii świata cud - śmierć, która da początek Nowemu Życiu dla nas wszystkich.

W tym roku Wielki Piątek ma szczególny wymiar dla oblatów w Polsce, gdzie wspólnoty oblackie i parafialne przeżywają peregrynację relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Szansa na to spotkanie z krzyżem i Jezusem trwa od wielu miesięcy. To dobra okazja, by podzielić się tym, jak realnie z krzyża Jezusa płynie dla nas zbawienie. Nie tylko metaforycznie. Po niedawnej peregrynacji relikwii Drzewa Krzyża Świętego w Katowicach, młoda kobieta doświadczyła cudu. Tak pisze o tym świadectwo opublikowane na stronie oblackiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa:

Ta, dla której Bóg Jest Łaskawy.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Chciałam złożyć świadectwo, ponieważ podczas peregrynacji relikwii Krzyża Świętego zostałam uzdrowiona. Chrystus przyniósł Krzyż pod mój dom w czasie bardzo ciężkiej dla mnie próby. Mam 27 lat. We wrześniu miałam operację na otwartym sercu. Po dwóch miesiącach okazało się, że operacja się nie udała. Chirurdzy powiedzieli, że kolejna jest konieczna, ale też bardzo niebezpieczna dla życia, że serce jest w fatalnym stanie, a naszyty w nim pierścień oderwał się uszkadzając mięsień. Podczas peregrynacji pojawiło się we mnie ogromne pragnienie „stań pod Krzyżem, zanurz się w Najświętszej Krwi Chrystusa”, a potem myśl „Nie będzie już żadnej operacji.” Drugiego dnia rekolekcji poczułam niepokojący ból w sercu, trafiłam do szpitala, gdzie lekarze zgodnie stwierdzili – serce działa lepiej. PIERŚCIEŃ JEST PRZYSZYTY, OPERACJA NIE BĘDZIE KONIECZNA. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.

Źródło: www.koszutka.pl/2018/03/18/ta-dla-ktorej-bog-jest-laskawy/

(kz)

przez koordynator