"Pasja" w Kokotku
Wczoraj pisaliśmy o zapowiedzi sztuki teatralnej "Natręci" w Obrze, a już dziś, 16 marca (piątek) o godz. 19.30, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Królowej, o. Piotr Bednarski OMI, zaprasza na inscenizację Męki Pańskiej w Kokotku.
To już tradycja w parafii w Kokotku. W sztukę angażują się dzieci, młodzież i dorośli z Kokotka i okolic. W inscenizacji wykorzystane są autorskie stroje, rekwizyty i aranże muzyczne wykonane przez zaangażowane w przedstawienie osoby - mieszkańców i przyjaciół oblatów z Kokotka. Ta inscenizacja "Pasji" znana jest również z bardzo poruszającej sceny ukrzyżowania Jezusa (na dworze), połączonej z drogą krzyżową z udziałem widzów i wiernych.
Kolejna okazja do obejrzenia inscenizacji odbędzie się w Niedzielę Palmową, 25 marca, o godz. 18.00.
(kz)
16 marca 2018
NIGDY W WYSTARCZAJĄCY SPOSÓB NIE BĘDZIEMY MOGLI PODZIĘKOWAĆ BOŻEJ DOBROCI, ŻE NAM JE DAŁA, PONIEWAŻ NIEZAPRZECZALNIE SAM BÓG JEST ICH AUTOREM.
17 lutego 1826 roku papież zatwierdził nasze Konstytucje i Reguły. Kościół - w działaniu świętego Eugeniusza, aby dać początek oblatom - dostrzegł boży palec, a Reguła była wyrazem bożego działania.
Medytując nasze Reguły, powiedziałem sobie, że nigdy w wystarczający sposób nie będziemy mogli podziękować Bożej Dobroci, że nam je dała, ponieważ niezaprzeczalnie sam Bóg jest ich autorem. Ten, kto je napisał, nie rozpoznaje w nich nic swojego. Z całkowitą wolnością, na jakiej opiera swe przekonanie, sądzi, że to dzieło w ogóle do niego nie należy. Wyrażam opinię, którą Kościół wypowiedział przez swą Głowę! Z gorliwością i bardzo chętnie postanawiamy i pragniemy, aby to Zgromadzenie nazywało się Zgromadzeniem Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi… z całego serca zatwierdzamy i poświadczamy jego Konstytucje… W ten sposób wypowiedział się papież Leon XII w zatwierdzającej bulli papieskiej. Opinia została wydana przez nieomylny autorytet!
Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.
Zob. http://www.eugenedemazenod.net/?p=1260 Również dzisiaj nadal uważamy, że Reguła jest własnością Kościoła a nie naszą, nie możemy dokonywać w nich najmniejszej zmiany, chyba że zezwala na to Kościół. Zaproszenie do refleksji o obecność Boga w mazenodowskim powołaniu każdego z nas.
Natręci w Obrze?
Już niebawem nowy spektakl na deskach WSD w Obrze! Sztuki wystawiane w Obrze przez oblackich kleryków to już długa tradycja.
W tym roku zaprezentowani zostaną "Natręci" (na podstawie "Natrętów" J. Bielawskiego) oparte na scenariuszu i reżyserii o. Krzysztofa Czepirskiego OMI.
Terminy i godziny spektakli na plakacie. Więcej informacji na fanpage'u seminarium (www.facebook.com/seminariumomi).
Zapraszamy.
(kz)
Świadectwa z Katowic
Ciekawą inicjatywę podjęli oblaci z Katowic w związku z trwającą peregrynacją relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Mimo że samo wydarzenie już się odbyło, doświadczenie spotkania z Jezusem jest ciągle żywe. Parafianie i przyjaciele wspólnoty oblackiej piszą swoje świadectwa oparte na tym doświadczeniu.
Na klasztornym fanpage'u (www.facebook.com/oblaci.katowice) i stronie parafii (www.koszutka.pl) publikowane są regularnie świadectwa osób, których dotknęło spotkanie z relikwiami Drzewa Krzyża Świętego.
Kto wie, może inicjatywa ta rozwinie się i na stale zagości na stronie parafii, ubogacając wiarę innych odwiedzających? Zapraszamy do budującej lektury.
(kz)
15 marca 2018
CO ZA WSTYD MIEĆ W SWOICH RĘKACH ŚWIĘTE PRAWO I NIE ROZUMIEĆ JEGO ZNACZENIA!
Pogłębiona lektura naszych Reguł, które właśnie czytałem podczas tych rekolekcji, napełniła mą duszę podziwem i jednocześnie zrodziła wiele przykrych myśli, których nie jestem w stanie tutaj wyliczyć.
Co za wstyd mieć w ręku tak doskonałe prawo i nie zrozumieć jego znaczenia!
W 1818 roku, kiedy święty Eugeniusz i pierwsi misjonarze pisali Regułę, chciał na piśmie wyrazić ducha, którym żyli, w odpowiedzi na wezwanie otrzymanego od Boga charyzmatu. Za każdym razem, gdy czytał Regułę, dotykał osobistego doświadczenia Boga, a więc jego podziw i zaskoczenie siłą Reguły zbliżało go do Boga. Następnie pojawiła się nuta realizmu, że dla niektórych Reguła była zamkniętą księgą, którą nie posługiwali się tak, jak powinni.
Czy jest wśród nas ktoś, dla kogo to prawo byłoby zapieczętowaną księgą? Chcę sądzić, że nie. Ale gdyby ktoś taki się znalazł, moja refleksja miałaby rację bytu i powinna skłaniać do refleksji.
Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.
Źródło życia czy też zapieczętowana księga – nasz wyraz Ewangelii? A sama Ewangelia dla mnie to źródło czy też zapieczętowana księga?
Co nowego w Gdańsku?
Postępują prace remontowo-budowlane w naszym gdańskim kościele i klasztorze. Prezentujemy garść zdjęć z ostatnich działań, a wśród nich: prace izolacyjne ściany północnej i wschodniej, ogólnodostępne sanitariaty w obrębie krużganków, tynkowanie krużganków, prace konserwatorskie – prace malarskie w prezbiterium, prace w kapitularzu i piwnicy refektarza, prace badawcze ścian kościoła. Ponadto zakończono prace przy sklepieniu małego refektarza. Od niedawna możemy chwalić się odrestaurowanym sklepieniem pierwszej części świątyni, które wykonane jest z drewna, a wkrótce znikną wszystkie rusztowania.
Także kotłownia w naszym obiekcie rozbudowuje się. W ostatnim czasie została wzbogacona o specjalne pompy.
14 marca 2018
POGŁĘBIONA LEKTURA NASZYCH REGUŁ NAPEŁNIŁA MĄ DUSZĘ PODZIWEM.
W październiku 1831 roku Eugeniusz odprawił prywatne rekolekcje, za podstawę medytacji obierając napisane trzynaście lat wcześniej Konstytucje i Reguły, będące życiowym przewodnikiem dla misjonarzy. Napisał o ważnych aspektach, które poruszyły go na modlitwie.
Pogłębiona lektura naszych Reguł, które właśnie czytałem podczas tych rekolekcji, napełniła mą duszę podziwem.
Zapiski rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 163.
W listopadzie 2018 roku przypada 200 lat od napisania naszych oblackich konstytucji. Z tej racji w kolejnych dniach podejmę refleksję nad szczegółami z notatek świętego Eugeniusza, aby oczarować nasze serca.
Dla mazenodowskiej rodziny i wszystkich innych związanych z oblatami ta reguła ma inne znaczenie.
· Dla Misjonarzy Oblatów jest wyrazem ich stylu życia, poprzez nasze śluby i oblację publicznie zobowiązujemy się nim żyć.
· Reguły te nie obowiązują tych, którzy żyją oblackim charyzmatem, ale duch, który doprowadził do powstania zgromadzenia, pomaga nam żyć duchowością w właściwym sobie stanie.
Dla czytelników, którzy nie są bezpośrednio związani z Misjonarzami Oblatami, pamiętajmy, że Reguły zgromadzeń zakonnych są odbiciem Ewangelii. Są Ewangelią rozumianą w specyficznym świetle. Zapraszam was zatem do odczytania tych refleksji jako zaproszenia do nawiązania głębszej relacji z Jezusem, którego kochacie w Ewangeliach.
13 marca 2018
ZŁOŻĘ W OFIERZE TO, UNIEMOŻLIWIA MI PODĄŻANIE DO MOJEGO CELU.
13. Gdy tylko poznam, co mi uniemożliwia podążanie do mego celu, złożę to w ofierze Bogu i podejmę konieczne postanowienie, aby podążać według ducha mego powołania, któremu za pomocą łaski dochowam wierności.
Postanowienie rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 162.
Cóż za sposób myślenia! Normalnie staramy się pokonać i zniszczyć przeszkody, które uniemożliwiają nam miłość do Boga i do bliźniego. Eugeniusz stosuje inną taktykę – ofiaruje je Bogu i czeka, aby otrzymać konieczne natchnienia i łaski, dzięki czemu się zmieni. Słabości, upadki i przeszkody stają się okazją do spotkania z łaską bożą. Inspirujące podejście do oblacji.
Zakończenie peregrynacji w Lublińcu
W minioną środę, 7.03, we wspólnocie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej i w parafii pw. św. Stanisława Kostki zakończyła się peregrynacja relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Tego dnia, oprócz Mszy świętych o tradycyjnych godzinach, o godz. 10.00 odbyła się Msza św. w sposób szczególnie przeznaczona dla osób chorych, cierpiących i niepełnosprawnych, w trakcie której był udzielony sakrament namaszczenia chorych.
O godz. 18.30 na Uroczystej Mszy św., koncelebrowanej przez większość współbraci z naszej lublinieckiej wspólnoty zakonnej, pożegnano relikwie Drzewa Krzyża Świętego, kończąc równocześnie w ten sposób parafialne rekolekcje wielkopostne.
(ah)
12 marca 2018
BUNTUJE SIĘ I SZKODZI MEMU PRZEKONANIU. NIE MOŻE SIĘ OPIERAĆ NA RZECZACH, KTÓRE MOŻNA ODRZUCIĆ
W swoich notatkach z poprzednich rekolekcji widzieliśmy, że Eugeniusz wykorzystując metodę ignacjańską opuścił przepisaną medytację o piekle, która w jego duszy przywoływała obrazy strachu i fantasmagorii.
12. Dobrowolnie także zajmę się myślą o piekle, któremu mało uwagi poświęciłem podczas innych rekolekcji. Jeśli chcę, aby ta myśl była dla mnie pożyteczna, muszę postąpić wbrew temu, co wskazują pewne książki. Żadnego wyobrażenia o miejscu, żadnych obrazów demonów ani potępionych, żadnych obrazów związanych z mękami piekielnymi, mam bowiem prawo myśleć, że cała ta fantasmagoria, która na co dzień jest wykorzystywana, daleka od przestraszenia mego ducha, buntuje się i szkodzi memu przekonaniu. Nie może się ono opierać na rzeczach, które można odrzucić lub przynajmniej które można uznać za przesadzone albo za produkt wyobraźni innych osób.
Dla Eugeniusza piekło oznaczało oddzielenie od Boga, niewyobrażalna kara dla kogoś, kto gorąco kochał Boga i Jemu poświęcił swoje życie:
Przylgnę do tego, czego naucza wiara, nade wszystko do możliwości utraty Boga, która jest przeciwieństwem szczęśliwości błogosławionych w niebie.
Przekonam się także o nicości rzeczy, których poszukiwanie może doprowadzić do utraty jedynego dobra, jakim jest Bóg.
Postanowienie rekolekcyjne, październik 1831, w: EO I, t. XV, nr 162.